The Dungeon of Naheulbeuk: The Amulet of Chaos

The Dungeon of Naheulbeuk: The Amulet of Chaos is een game gebaseerd op een reeks Franse audioverhalen waarin een groep onhandige helden zich een weg baant door een bizarre kerker vol orcs, spinnen en ander gespuis. Het is het recept voor een interessante game, maar het eindproduct smaakt soms toch een beetje zuur.

Je bestuurt in Naheulbeuk zeven naamloze helden, die enkel bekend staan als The Elf, The Ranger, The Ogre, etc. Een opvallende atypische groep helden, want in tegenstelling tot de meeste RPG’s zijn deze helden onhandig tijdens gevechten, liggen ze constant met elkaar overhoop en maken ze aan de lopende band grappen. Naheulbeuk probeert de serieuzere Dungeons & Dragons-avonturen op de hak te nemen en dat blijkt uit de dialogen die vol grappen en grollen zitten, regelmatig met verwijzingen naar andere tabletop RPG’s of fantasy-werelden. De schrijvers hadden echter wel iets meer terughoudendheid mogen tonen. Het volume van grappen is zo hoog en leunt zo hevig op de bekende stijlfiguren, dat we er al snel genoeg van hadden.

De helden van het verhaal zijn in bezit gekomen van een amulet, die ervoor zorgt dat ze de kerker niet uit kunnen. De enige mogelijkheid om te ontsnappen uit de kerker is het vernietigen van het amulet en zoals je misschien al raadt, gaat dat niet zonder slag of stoot. Je zult een groot deel van de game de kerker verkennen. Grote hoeveelheden loot zijn verstopt in alle hoeken en gaatjes van de kerker. Vaak achter gesloten deuren of pas te vinden na het oplossen van een puzzel of raadsel. Andere geheimen vind je pas wanneer je een zijmissie voltooit of afrekent met een van de vele gevaren die Naheulbeuk behelst. De kerker zit namelijk vol met orcs, goblins, trollen, spinnen en cult-leden die jou en je team het leven zuur maken. Je zult dan ook regelmatig je wapens moeten trekken om met deze vijanden af te rekenen.

De gevechten zijn turn-based à la XCOM: elk personage kan wanneer hij of zij aan de beurt is bewegen en een actie doen, onder andere aanvallen, een speciale vaardigheid gebruiken of verdedigen. Sommige aanvallen kun je elke beurt gebruiken, maar andere hebben een cooldown, dus timing is belangrijk. Geluk speelt ook een cruciale rol. Zoals gezegd zijn onze helden niet de meest handige groep, dus het gebeurt regelmatig dat een aanval mislukt, soms met hilarische gevolgen. Wanneer de wizardess een spreuk verkeerd uitspreekt, kan het zomaar zijn dat in plaats van dat de vijand aangevallen wordt er een groep moordlustige kippen wordt opgeroepen die zowel jouw personages als de vijand aanvallen. Het geluk zit gekoppeld aan een meter die met elke gemiste aanval of geval van pure pech oploopt. Deze meter kun je weer gebruiken om bijvoorbeeld jouw personages te helen of een personage midden in het gevecht te teleporteren naar een veilige plek.

Alle personages verdienen ook vaardigheidspunten. Zoals een goede Dungeons & Dragons-game betaamt is er een character sheet waarop je de personages kunt uitbouwen. Je investeert punten in verschillende stats om hun health of aanval te verbeteren, maar je krijgt ook punten om het arsenaal aan vaardigheden van je teamgenoten uit te breiden. Hierbij wordt je ook regelmatig voor keuzes gesteld, omdat veel vaardigheden afsplitsingen hebben met verschillende plus- en minpunten. Zo heeft de Ogre een aanval waarmee hij de dwerg naar een groep vijanden kan gooien. Deze kun je verbeteren door de dwerg bij het landen 200% damage te laten doen, of je kunt ervoor kiezen dat hij bij het landen 50% kans heeft de vijanden te stunnen. Het zal ervoor zorgen dat geen enkele speler exact hetzelfde personage heeft.

Wat wel vaak hetzelfde is, zijn de omgevingen. In een bizarre kerker als Naheulbeuk hadden we iets meer variatie verwacht. Buiten wat dekking en hier en daar wat traps, zijn vrijwel alle kerkers hetzelfde. Gewoon een grote kamer waarin gevochten wordt. We hadden het niet erg gevonden als er bijvoorbeeld hoogteverschillen waren om het tactisch allemaal wat spannender te maken.

Daarnaast is de UI niet de meest duidelijke. Het is soms onduidelijk wat voor statuseffecten er actief zijn op vijanden en teamgenoten en om te zien hoeveel procent kans je hebt om bijvoorbeeld iemand te stunnen heb je een vergrootglas nodig. Daarnaast is zeker in het begin het selecteren van aanvallen een hels karwei en legt de game je nooit uit dat je AoE-aanvallen met de L3 knop vrij kunt plaatsen. Ook deed de R2-knop het niet – die  wordt gebruikt voor het selecteren van vijanden en teamgenoten – en hebben we tijdens onze 25 tot 30 uur durende reis te maken gehad met meerdere crashes waardoor we gevechten opnieuw moesten doen. Het is te hopen dat de game in de toekomst een consolepatch krijgt die deze technische mankementen weet te verhelpen.