REVIEW | Assassin's Creed Valhalla: Wrath of the Druids brengt je naar Dublin

Trek je leren laarzen maar aan, stof je bijl af en ruim je langschip op, want we gaan opnieuw a-vikingr in de eerste uitbreiding voor Assassin’s Creed Valhalla: Wrath of the Druids.

Wrath of the Druids is de eerste premium uitbreiding van Assassin’s Creed Valhalla. Eerder bracht Ubisoft al enkele gratis evenementen en uitbreidingen uit, maar deze waren weinig om over naar huis te schrijven: de festivals waren vrij repetitief en de River Raids bevatten weinig inhoud. Met Wrath of the Druids krijg je nu wel een stevige brok content voorgeschoteld.

Assassin’s Creed heeft de voorbije 14 jaar al heel wat locaties bezocht. Na onder meer Italië, de Caraïben, Frankrijk en Engeland is het nu de beurt aan Ierland. Daar valt de regen met bakken uit de lucht terwijl indrukwekkende wolkenformaties en regenbogen de skybox bevolken. Het uitzicht op het groene landschap wordt gedomineerd door imposante rotsformaties en torenhoge kliffen. Eivor kan verdwalen in eeuwenoude, dreigend uitziende bossen of de hierboven vermelde laarzen gaan vernielen door rond te ploeteren in een moeras. Een immer aanwezige mist hult het hele eiland in een mysterieuze en zelfs wat drukkende atmosfeer. Ierland voelt hierdoor heel apart aan van de Engelse gamewereld uit de basisgame.

De reden van Eivor’s reis naar Ierland is wat bij de haren gegrepen. Je ontvangt een brief van een nooit eerder vermeld familielid, die de koning van Dublin blijkt te zijn. Het verhaal dat je vervolgens doorloopt, vinkt clichématig alle vakjes aan die je ondertussen van een Assassin’s Creed-campagne verwacht. Na een uurtje gespeeld te hebben, kun je ongetwijfeld al het einde voorspellen. Het zit zeker niet slecht in elkaar, maar ontbreekt wel aan creativiteit.

Assassin’s Creed bewandelt al langer de grens tussen historische fictie en fantasy. In de basisgame waren de fantastische elementen van de game beperkt tot enkele droomsequenties en gevechten, maar Wrath of the Druids gaat toch iets meer de fantasy-richting uit. De titulaire druïden hebben zich over heel Ierland verspreid. Hun kampen gaan gehuld in een waas van giftige gassen die doen denken aan een gemiddeld festivaltoilet. De game probeert op die manier de druïden hun magische krachten nog ietwat te verklaren, maar gaat er verder niet teveel op in.

Wanneer het verhaal erop zit, kun je Ierland verder gaan verkennen. Veel van de game mechanics uit de basisgame komen in deze DLC terug. Je gaat terug op jacht naar leden van een mysterieuze sekte: in dit geval de druïden. Je hebt ook terug een nederzetting om te upgraden: in dit geval Dublin. Je kunt handelslocaties over het hele eiland veroveren en repareren. Daarmee verzamel je dan exotische handelsgoederen, die je kunt gebruiken om het aanzien (en uiterlijk) van je stad te verbeteren. Niets nieuws onder de zon dus, maar het upgraden gaat snel genoeg dat het nooit echt als bezighoudingstherapie gaat aanvoelen.

Je trading posts generen automatisch hun handelsgoederen, waardoor je dus minder materialen moet gaan grinden. De kist waarin je die goederen verzamelt, heeft wel een maximumcapaciteit. Die limiet is onnodig en irritant, want je moet dus tijdens het avonturieren regelmatig in Dublin binnenspringen om je stad verder op te bouwen.

Weet je niet wat gedaan? Bezoek dan een van de vele duivenhokken die Ierland rijk is. In ware Assassin’s Creed Brotherhood-stijl vind je hier missies waarmee je ook handelsgoederen kunt verzamelen. Beëindig je je contract met extra stijl, bijvoorbeeld door niet gedetecteerd te worden of enkel essentiële doelwitten uit te schakelen, dan kun je die beloning zelfs verdubbelen. Het is een leuke toevoeging, maar buiten enkele verplichte nummertjes tijdens de verhaallijn zul je er waarschijnlijk weinig gebruik van maken.

Daarnaast is Ierland ook weer bezaaid met de traditionele schatkisten, world events en artefacten die je kunt verzamelen. Je kunt enkele nieuwe vaardigheden vinden, zoals een heerlijke viking-kopstoot waarmee je vijanden eventjes verdwaasd kunt maken. De speelbare kaart bevat drie gebieden (vier als je Dublin meerekent), die elk een eigen lijstje aan collectibles hebben. De map is minder groot dan die van Engeland, waardoor alles net iets minder overweldigend aanvoelt. Meer nog, door de compactere omvang van de wereld en het verhaal, voelt deze uitbreiding erg gestroomlijnd aan.

Het zou ook geen Assassin’s Creed-game zijn zonder enkele bugs. Ook in Ierland vaart je schip nog steeds regelmatig vast wanneer je de game de opdracht geeft om de kust te volgen, nog meer zelfs dan in Engeland het geval was. Eivor kan op bepaalde plaatsen vast komen te zitten, soms met hilarische (of dodelijke) gevolgen. De game gaf ook om de twintig tellen de melding dat er extra content toegevoegd werd uit de Helix store, zonder dat er daadwerkelijk iets toegevoegd leek te zijn of je de meldingen kon deactiveren.

Je hebt sinds kort ook de mogelijkheid om de kill cam-filmpjes af te zetten, die spelen wanneer Eivor een stun attack uitvoert. Alleen lijkt die feature niet bij alle vijandtypes aangevinkt te staan: vooral bij de nieuwe vijandtypes uit deze Wrath of the Druids lijkt dat nog niet te werken. Hopelijk kan een patch deze problemen nog oplossen voor de algemene release.