REVIEW | Balan Wonderworld weet niet wonderbaarlijk te verrassen

Wanneer de kersverse ontwikkelstudio Balan Company onder de vleugels van Square Enix een demo vrijgaf van de debuutgame Balan Wonderworld, was de kritiek niet mals. Zo merkten we in onze preview op dat het spel technisch niet op punt stond, maar ook bekritiseerden spelers wereldwijd de klungelige camerabesturing. Onder leiding van Yuji Naka, bekend van Sonic the Hedgehog en Nights into Dreams, besloot het team niet bij de pakken te blijven neerzitten en begon het ijverig te sleutelen aan het platformspel. Zo’n twee maanden en een day one patch later maakt Balan Wonderworld zich op voor het finale oordeel.

Nadat het spel jou als speler de keuze laat tussen een mannelijk of vrouwelijk kind als protagonist, verschijnt al snel een kleurrijk en charmant ogende cutscene op het beeldscherm. Schijnbaar is het kind dat je gekozen hebt ongelukkig, waarna hij of zij tovenaar Balan ontmoet in het wonderbaarlijke Balan Theater. Volgens de mysterieuze tovenaar ontbreekt er een stuk van de kinderen hun hart, waardoor het nodig is om de kinderen mee te nemen op een fantasierijke reis doorheen zijn Wonderland. Als lezer klinkt dit misschien als een vage beschrijving, ook als speler laat het verhaal veel aan de persoonlijke interpretatie over. Gelukkig hebben in het verleden genoeg iconen als Mario bewezen dat een platformspel niet zozeer om het verhaal hoeft te draaien.

Waar de intro en tussenfilmpjes nog een streling zijn voor het oog, voelen de eerste gameplaybeelden aan als thuiskomen van een koude kermis. Na enkele minuten word je gedropt op The Isle of Tims: een klein zwevend eiland dat als hub-wereld naar de levels fungeert. Helaas oogt dit gebied enorm kaal en sober, wat doet denken aan games van drie consolegeneraties terug. Daar komt bij kijken dat zelfs op de PlayStation 5 de lege wereld last heeft van pop-ins waardoor enkele sprieten gras steeds uit het niets verschijnen. The Isle of Tims als centraal gebied is weinig uitnodigend om in rond te dwalen.

Reden te meer om snel de verschillende hoofstukken in te duiken. Elk hoofstuk bevat een fantasiewereld die is opgedeeld in twee aktes die je als een traditionele 3D-platformer verkent, waarna elk hoofdstuk wordt afgesloten door een klassiek eindbaasgevecht. Even vaag als het hoofdverhaal bevat elke wereld een probleem dat wordt verteld door middel van een tussenfilmpje, gaande van een boer die wordt aangevallen door een kwaadaardige storm tot een meisje dat te veel van insecten houdt. Wederom is een goede portie fantasie en denkvermogen noodzakelijk om de verhalende elementen naar waarde te kunnen schatten.

Het belangrijkste aspect waarmee Balan Wonderworld zich in het genre probeert te onderscheiden, is door gebruik te maken van maar liefst tachtig verschillende kostuums. Elke akte bevat pakjes die doen denken aan power-ups en de speler voorzien van speciale krachten. Tijdens het doorlopen van de levels kan je steeds drie kostuums opsparen waarmee je snel onderling van vaardigheid kan switchen. Zo laat een wolvenpak je een verwoestende tornadoaanval uitvoeren, terwijl je verkleed als dolfijn in een waterstroom kan zwemmen. Sommige van deze kostuums zijn broodnodig wanneer je de drang hebt om alle collectibles in de vorm van gouden Balan-beeldjes te verzamelen, waarbij het spel je dwingt om eerdere levels opnieuw te doorlopen.

Hoewel het idee achter de kostuums geenszins origineel te noemen is, kan het concept goed uitpakken op voorwaarde dat het slim wordt uitgespeeld. Helaas stelt het leveldesign teleur waardoor het wisselen tussen de kostuums nooit uitdagend wordt en de overdaad aan pakjes al snel aanvoelt als een doorgedreven gimmick. Daarbovenop is de selectie aan kostuums alles behalve uniek en voorzien ze de speler vaak van dezelfde vaardigheid, wat het statement van tachtig verschillende kostuums in het spel al stukken minder impressionant maakt.

Wat overblijft is een generiek platformspel dat doet denken aan de jaren negentig, inclusief verouderde controls. Zo mag de camerabesturing sinds de demo dan wel een update hebben ontvangen, echt soepel werkt het niet waardoor vaak een foutieve invalshoek in beeld wordt gebracht. Ook de besturing van het personage voelt mimimalistisch aan, waarbij je in bewegingen erg beperkt bent. Naast het wisselen tussen kostuums worden alle overige knoppen gebruikt voor dezelfde actie, wat afhankelijk van kostuum varieert van springen tot het uitvoeren van een aanval. 

Ondanks dat Balan Wonderworld nooit uitdagend of moeilijk wordt, biedt het spel via lokale multiplayer de optie om beroep te doen op de hulp van een vriend of familielid. Hierbij volgt de camera steeds de hoofdspeler, waardoor de tweede speler vaak uit het beeldscherm verdwijnt en zich compleet overbodig voelt. Een multiplayerstand mag dan wel aanwezig zijn, helaas kan dit het tij niet keren.