REVIEW | Evil Genius 2: World Domination

Het is niet eenvoudig om een kwaadaardig genie te zijn. De Austin Powers-films leren ons dat je steeds moet omgaan met onhandig personeel en dat het best moeilijk is om de wereld over te nemen wanneer er steeds spionnen door je basis komen sluipen. Dat is in Evil Genius 2: World Domination niet anders. In dit vervolg op de cult klassieker uit 2004 bouw je een gesofisticeerde basis uit en doe je een greep naar complete werelddominantie. Muahahaha!

In Evil Genius 2: World Domination kruip je in de huid van een stereotiepe superschurk die een geheime basis uitbouwt op een verlaten eiland. In deze basis werf je personeel aan, plan je tal van misdaden en bouw je een massavernietigingswapen. Het merendeel van de speeltijd spendeer je door je basis zo efficiënt mogelijk uit te bouwen, want er zijn flink wat geheim agenten die komen uitzoeken wat je precies aan het doen bent. Je kunt kiezen uit vier schurken waaronder Zalika, die haar focus legt op wetenschap, en Red Ivan, een militaire dictator die de kracht van je troepen zeer belangrijk vindt. Het gekozen figuur patrouilleert de basis en inspireert de manschappen met unieke krachten en vaak grappige oneliners. 

Elke basis begint met een goede witwaspraktijk. Je bent namelijk ook de eigenaar van een casino waar geregeld een boot met toeristen op af komt. Spionnen die via de voordeur binnenkomen, worden afgeleid door de goktafels en de pijnlijk slechte karaoke die je huurlingen produceren. Hoe meer afleiding, hoe minder tijd de spionnen zullen spenderen in het zoeken naar je geheime basis. Let wel dat sterkere spionnen zich niet zomaar om de tuin laten leiden en meteen naar je geheime gangen sprinten of gewoonweg langs de achterdeur of het plafond komen binnenstormen.

Gelukkig kun je je huurlingen opleiden tot wetenschappers die valstrikken en vebeteringen toevoegen aan het arsenaal. Valstrikken die je tegenstanders bevriezen, wegblazen met een grote ventilator of knock-out slaan met een gigantische bokshandschoen; je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het bouwen. De bijbehorende animaties werken steeds op de lachspieren. Een goede balans van valstrikken is belangrijk, want elk type spion kan bepaalde machines saboteren. De gameplay voelt natuurlijk aan en werkt als een tierelier. 

Het geld gaat pas aan het rollen wanneer je basissen bouwt op de wereldmap. Dit is het hart van alle snode plannen die je zult uitvoeren. Voor elke missie moet je een bepaald aantal werknemers, informatie of geld opofferen. Doe je teveel kwaadaardige praktijken in hetzelfde gebied, dan wordt het te heet onder je schoenen en zullen steeds meer en sterkere spionnen naar je basis reizen. Er zijn ook missies beschikbaar die je minder verdacht zullen maken of missies om wetenschappers te kidnappen zodat ze al hun geheimen kunnen prijsgeven. Vervolgens kun je hetzelfde type wetenschapper ook zelf opleiden.

Helaas is de wereldmap niet altijd even duidelijk weergegeven. De map staat vol potentiële missies, actieve basissen, geheim agenten en natuurlijk ook gewoon wat versiering. Het duurt te lang om uit te zoeken hoe verdacht je bent en welke basissen nog op missies wachten. Er zijn wel meer kleine schoonheidsfouten aanwezig. Tijdens onze speelsessie kwamen enkele wetenschappers vast te zitten in een animatie nadat ze in een valstrik waren getrapt. Ze bleven maar ter plekke trappelen in de lucht. Ongeveer een uur later vielen ze dood op de grond. Een ander gemis is het gebrek aan groepsselectie. Wil je voorwerpen verwijderen of een kamer kopiëren, dan moet je één voor één alle items wegnemen en plaatsen. Dit wordt vooral storend wanneer je meerdere verdiepingen vrijspeelt en kamers gaat verplaatsen.   

Spelers moeten in het begin wat geduld uitoefenen, want Evil Genius 2 komt traag op gang. Door het kleine aantal huurlingen en de kostprijs van alle kamers en meubels, moet je de eerste uren goed nadenken over alles wat je koopt en uitvoert op de wereldmap. Pas wanneer je een degelijk aantal personeelsleden hebt, begint alles vlot te lopen en kun je doen wat je wil. Je voelt dus echt de groei die de basis doormaakt doordat de speelstijl gaandeweg verandert.