REVIEW | Immortals: Fenyx Rising is een prachtige en grappige action RPG

Met Assassin's Creed Syndicate en Assassin's Creed Odyssey, heeft de Canadese ontwikkelaar Ubisoft Quebec zich door de jaren heen meer dan bekwaam getoond. In laatstgenoemde kon je al goed merken dat men graag wat humor en minder serieuze momenten in een video game verwerkt, iets wat ongetwijfeld een aanzet tot Immortals: Fenyx Rising was. Deze game, voordien gekend als Gods en Monsters, laat ons kennis maken met de Griekse mythologie op een geheel unieke en eigenwijze manier.

[Gespeeld op Xbox Series X]

Immortals: Fenyx Rising laat je in de huid kruipen van een zelf ontworpen mannelijke of vrouwelijke held, Fenyx. Hij of zij zal een mysterieus eiland verkennen op zoek naar een vermiste broer. Het overkoepelende verhaal wordt op een wel heel aparte manier verteld. De avonturen van Fenyx worden namelijk door de titaan Prometheus aan de god Zeus verteld. Daar waar Prometheus de feiten of gebeurtenissen zo gewaar mogelijk tracht te vertellen, zal Zeus regelmatig wat commentaar geven (zijn commentaar over Fenyx: 'We're screwed') en het nodige spektakel eisen. Dit resulteert in een eindeloos gebikkel tussen beide individuen, met regelmatig de nodige humor en rake opmerkingen.

Fenyx zal zelf ook van een stem voorzien zijn, dus op dat vlak is er ook voldoende interactie tussen onze held en de andere goden op het eiland. De slechterik Typhon heeft de goden een halt toegeroepen en vanzelfsprekend is het dus aan ons om ze te bevrijden van hun noodlot. Typhon heeft de goden namelijk wel op een heel erg aparte manier 'opgesloten'. Zo is de godin van de liefde (en jaloezie), Aphrodite, een boom geworden en is ze al haar jaloezie kwijt geraakt. Dat geeft uiteraard heel wat grappige taferelen, rake opmerkingen en de nodige quests om te voltooien. Qua humor verwachten we wel wat verdeelde meningen: de ene gamer zal regelmatig een lach op zijn of haar gezicht krijgen, maar de andere gamer zal het misschien net allemaal wat te flauw of geforceerd vinden.

De wereld van Immortals: Fenyx Rising wordt in meerdere regio's opgedeeld. Elke regio wordt geïnspireerd door een klassieke Griekse god en heeft bijgevolg heel wat architectuur en lore voorzien. Hoewel het hoofdverhaal een leidraad vormt en je richting een bepaalde regio zal pushen, kan je perfect de wijde wereld in trekken en eerst in een andere regio aan de slag gaan. Wanneer je de juiste personen in een regio tegen het lijf loopt, zal het regiospecieke verhaal zonder enige problemen starten. Op die manier krijg je toch het gevoel heel wat vrijheid te hebben. Vijanden zullen zich doorheen de game en je progressie aanpassen en werden dus van een soort scaling voorzien.

De basis van de gameplay in Immortals: Fenyx Rising is grotendeels gebaseerd op Assassin's Creed: Odyssey. Zij die deze game gespeeld hebben, zullen ongetwijfeld heel wat game design en animaties herkennen. Toch is het overgrote merendeel van de gameplay helemaal herdacht en op vele vlakken eenvoudiger gemaakt: zowel skills, upgrades als de vele collectibles zijn uiteindelijk maar een fractie van hetgeen je in een AC-game mag verwachten. Dit is niet zo erg, want het gezegde 'less is more' doet deze game zeker goed. De combat zelf voelt erg goed en responsief aan. Aangezien we hier ook met een minder serieuze en minder realistische titel te maken hebben, kan men zich al wat meer permitteren. Je zal op een soort van Devil May Cry-achtige manier vijanden te lijf gaan, dankzij de verschillende soorten wapens en skills die je typisch hack and slash-gewijs in kan zetten.

Zoals we intussen van een Ubisoft open world game gewend zijn, zal Immortals ons weer tientallen uren (met wat tempo zal je het einde na een uur of 20-25 wel weten te behalen) zoet weten te houden. Uiteraard betekent dit dat heel wat activiteiten al vrij snel in herhaling zullen vallen. Op dat vlak is het gevoel van de beruchte 'Ubisoft template' vaak aanwezig. Tal van quests en randactivteiten voelen regelmatig bekend of repetitief aan, daar waar Assassin's Creed Valhalla er - dankzij de implementatie van zeer lokale events en mysteries - recent in sloeg toch iets meer afwisseling te voorzien.

Wat wel een voordeel in Fenyx Rising is, is het feit dat de grootte van de spelwereld toch enigzins beperkt werd gehouden. Het is de perfecte grootte voor een uitgebreid avontuur, zonder al meteen depressief te worden van het feit dat je honderden uren nodig hebt om elke uithoek in de spelwereld te verkennen. De mogelijkheden tot springen, zweven en vliegen kan je ook zeer snel ontgrendelen, zodat je vlot door de gebieden kan trekken.

Op visueel vlak weet Immortals: Fenyx Rising zeker te imponeren. De personages en hun vormgeving mogen misschien niet bij iedereen in de smaak vallen, maar het verkennen van het eiland is over het algemeen pure visuele wanderlust. Alles voelt praktisch handgemaakt en uniek genoeg aan. Tal van groteske standbeelden en unieke monumenten vullen het eiland dat reeds veel fauna en flora bevat. Het geheel zet op dat vlak zeker aan om heel wat uithoeken in de wereld te verkennen, van het groene grasland tot de vurige woestijn en de verre sneeuwtoppen.

Omdat er ook heel veel minikerkers in het spel zitten, heeft men zich wat op The Legend of Zelda: Breath of the Wild laten inspireren en is men eerder voor een algemene dungeon look gegaan. Gelukkig weet men het in de hoofdkerkers net iets gevarieerder te houden, hoewel het ontwerp daar net iets meer in herhaling zal vallen. Gelukkig zijn de vele puzzels en gameplay gimmicks wel erg goed uitgewerkt. Ze laten misschien niet het 'out of the box' denken van Breath of the Wild toe, maar zorgen toch voor een leuke uitdaging en laten je grijze hersenmassa op momenten wat kraken.

Voor de next gen consoles is er ook een aparte versie voorzien. Xbox Series X en PS5 consoles geven de mogelijkheid om het spel in performance mode (4k60fps) of quality mode (4k30fps) te spelen. Series S mag zich vermoedelijk aan een gelijkaardige situatie in 1440p verwachten. In ieder geval wist onze versie op Series X alvast heel mooi te ogen, vlot te lopen (al maken we de kanttekening over een tv met VRR te beschikken) en zeer snel te laden. Daar Immortals: Fenyx Rising ook over een Switch-versie beschikt, verwachten we niet dat de vorige generatie consoles meteen een heel erg slecht presterende versie voorgeschoteld zullen krijgen.

Afsluiten doen we traditioneel gezien weer met een kleine blik op de toekomst. Het aantal bugs was in ons avontuur erg beperkt, maar men zal sowieso met een day one patch en een tweede patch met bijhorende bugfixes op de proppen komen. Post-launch content komt steeds in twee vormen. Enerzijds de gratis content in de vorm van enkele wekelijkse quests en vault challenges (puzzels om op te lossen). Anderzijds zullen eigenaars van een Season Pass zich aan drie uitbreidingen mogen verwachten.

A New God is de titel van de eerste uitbreiding, alwaar Fenyx de mogelijkheid krijgt Olympus te bezoeken en nieuwe avonturen te beleven. De tweede uitbreiding, Myths of the Eastern Realm, geeft je een volledig nieuwe held om mee te spelen. In deze uitbreiding zal je een Chinees-Aziatisch geïnspireerd eiland verkennen om zo kennis te maken met de Chinese mythologie. Tot slot laat de derde uitbreiding, The Lost Gods, ons wederom met een nieuwe held kennis maken. De heldin Ash zal een avontuur met heel wat nieuwe Griekse goden beleven, volledig in een top-down en isometrisch perspectief. Het valt natuurlijk af te wachten of deze content de moeite waard zal zijn, maar de initiële indrukken klinken alvast veelbelovend.