REVIEW | Observer: System Redux stort je in een prachtige hel

Observer verscheen in 2017 al en de cyberpunk horrorgame glipte om eerlijk te zijn een beetje door de mazen van het net bij ons. Gelukkig krijgen we nu met Observer: System Redux de mogelijkheid om de game, met de ondertussen overleden Rutger Hauer in de hoofdrol, onder de loep te nemen. We laten ons met plezier onderdompelen in het dystopische Polen van de toekomst.

We reizen naar Krakau in 2084. Polen en de rest van de wereld is het slachtoffer geweest van een plaag die iedereen met technologische implantaten heeft getroffen en het land in een diep dal heeft gestort. Daar is nog eens een oorlog bovenop gekomen die alles nog eens tien keer zo erg heeft gemaakt. Als gevolg zijn het enkele bedrijven die het nu voor het zeggen hebben, waaronder Chiron Incorporated waar jij voor werkt. Jij speelt Daniel Lazarski, ingesproken door een vrijwel constant slecht gehumeurde Rutger Hauer. We kunnen het hem ook niet kwalijk nemen, want de wereld ziet er verschrikkelijk uit en Lazarski heeft ook niet meteen de meest aangename job.

Hij is namelijk een Observer, wat je het best kan omschrijven als een politieagent die dankzij wat technische snufjes (de Dream Eater) ook in de hersenen van dode en levende slachtoffers kan kruipen. Dat heeft echter ook een flinke impact op zijn psyché, dus echt aangenaam kan je het allemaal niet noemen.

Als Observer komt hij aan het begin van de game terecht in een appartementsgebouw, waar hij op zoek gaat naar zijn zoon die na een aantal jaar plots terug is opgedoken. Wat volgt is een tocht door dat gebouw, doorspekt met moorden, bizarre bewoners en nachtmerries in de hoofden van de mensen die je ‘observeert’.

Het is duidelijk: Observer speelt zich af in een benauwde wereld. Vrijwel alles gebeurt in het flatgebouw, dat dan ook nog eens vol zit met kleine ruimtes. Bovendien bevindt het zich in een district van het laagste allooi, wat wil zeggen dat eigenlijk alles uit elkaar valt en niets je uitnodigt om er te gaan wonen. Bewoners hebben dus geen enkele andere keuze dan daar te zitten, wat je ook meer dan eens zal ervaren. Ontwikkelaar Bloober Team is er dan ook in geslaagd om, ondanks de vaak korte momenten waarin je ze ontmoet, verhalen neer te zetten die je er toe drijven toch altijd even aan te bellen bij elke deur die je passeert.

Niet dat alles in Observer: System Redux op vlak van verhaal perfect loopt. De stukken waarbij je in het brein van een ander personage kruipt, kunnen soms een beetje te lang duren, waardoor je het wel een beetje hebt gezien met het surrealisme. Ook hadden we soms het gevoel dat er iets te weinig context is voor bepaalde puzzels, waardoor je in het wilde weg rond begint te zoeken om verder te geraken.

De gameplay in Observer: System Redux is voor het merendeel bijzonder eenvoudig, waarbij je dankzij een paar augments hints moet zoeken in de omgeving om je heen om verder te geraken in het verhaal. Meestal is dat niet bijzonder moeilijk, maar het is net diepgaand genoeg om je toch geëngageerd te houden. Af en toe moet je ook een code hacken, maar omdat heel wat gamers gefrustreerd geraakten door dat systeem in het origineel, krijg je nu meer hints en kan je er zelfs voor kiezen om het volledig over te slaan.

Hier en daar zijn er ook stealth stukken, die ook werden aangepakt door Bloober Team. In 2017 waren die een beetje unfair, maar nu zit het allemaal een stuk beter in elkaar, waardoor je als speler in principe minder snel dood zal gaan. Het blijft wel jammer dat je nog steeds onmiddellijk dood bent als je gepakt wordt. Dat had op een andere manier kunnen verlopen, bijvoorbeeld door je terug naar een bepaald checkpoint te brengen.

Niet enkel de gameplay werd aangepakt in deze Observer: System Redux, ook grafisch heeft de ontwikkelaar flink wat werk in de game gestoken. De textures werden aangepakt, alles draait nu in 4K en de belichting is echt stukken beter dan in het origineel. Daardoor ziet de game er niet alleen beter uit, de sfeer komt ook veel beter naar voren dan in 2017. Natuurlijk zijn de laadtijden ook een ding uit het verleden en mag je op PS5 genieten van de extra snufjes van de DualSense. Zo heb je nu nog meer het gevoel dat je echt iets vastpakt, dankzij de responsive triggers en wanneer het spannend wordt, voel je de hartslag door de DualSense dreunen. Het geeft een speciaal gevoel dat samen met het sterke geluid in de game alles nog dat tikkeltje spannender maakt.

Tot slot zijn er ook drie nieuwe zijmissies toegevoegd aan de game, waardoor je net wat meer tijd mag spenderen in de wereld van Observer. Gelukkig zijn die missies er niet gewoon bij gesmeten, maar zijn ze onderdeel van je zoektocht doorheen het gebouw en zal je ze op organische wijze tegenkomen en spelen. Net als in het origineel zijn die zijmissies ook weer niet bijzonder lang, maar bieden ze een extra blik in het leven van enkele bewoners.