REVIEW | Partisans 1941 brengt de nodige vernieuwing

Partisans 1941 is het nieuwe project van ontwikkelaar Alter Games die nieuw leven wil blazen in het stealth RTS-genre. De ontwikkelaar verklaart zelf dat het een moderne kijk op het genre brengt en het naast de stealth ook nog enkele andere nieuwigheden met zich meebrengt. De hamvraag is natuurlijk of dit allemaal goed samenwerkt. 

Zoals je wel kan raden speelt Partisans 1941 zich af gedurende de Tweede Wereldoorlog en meer bepaald tijdens de Duitse invasie van Rusland. In de eerste missie neem je controle over kapitein Zorin, een Russische soldaat die werd gevangen genomen toen het Duitse leger Russische soldaten had omsingeld. Bij je executie weet je gelukkig te ontsnappen en kom je enkele andere mensen tegen waarmee je samen een partisan groepering vormt om tegen de Duitse bezetting te vechten. De groepering begint klein, maar gedurende de campagne kom je steeds nieuwe partisans tegen die bij je aansluiten. Het verhaal van de campagne is ok, maar niks speciaal. De titel heeft ook enkel deze campagne, want een multiplayer of co-op mode is er niet.

Uiteraard heb je een basis nodig om de volgende acties te plannen, maar ook om te overleven. In een bos, nabij een dorpje, neem je je intrede in een kamp en hier maak je kennis met een van de nieuwigheden. Je kamp kan je uitbreiden met enkele gebouwen die je hulp bieden om te overleven. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om te gaan vissen of vee te houden, want je manschappen hebben natuurlijk voedsel nodig om te overleven. Je krijgt de mogelijkheid om enkele gebouwen neer te zetten waarmee je enkele zaken kan fabriceren of verbeteren.

De workshop laat je toe om explosieven en medische kits te maken, terwijl de weapon workshop je toelaat om je wapens te verbeteren. In de med station kan je gewonde partisans genezen. Natuurlijk heb je hier building resources voor nodig, die je kan terugvinden tijdens de missies, maar ook in je basis kan je enkele activiteiten terugvinden die je aan een bepaalde persoon kan toekennen. Zo kan je ze bijvoorbeeld wegsturen om te gaan vissen, jagen of in het aanliggende bos bomen omkappen.

Je krijgt toegang tot enkele missies die je nieuwe items geven, maar ook ervaringspunten. Je hebt een bepaald slaagpercentage en wanneer de partisan(s) het tot een goed einde brengen, kan je bijvoorbeeld een nieuw wapen en enkele kogels verkrijgen. Wanneer al je partisans een activiteit hebben, kan je naar de volgende turn gaan, want Partisans 1941 werkt namelijk in het kamp met turns. Na een turn krijg je de verkregen resources, maar gaat er ook een kost weg om de groep te onderhouden. Je moet goed in het oog houden dat dit niet negatief gaat, want dit heeft invloed op de moraal van de groep. Wanneer de moraal zakt, gaat men slechter vechten. Na enkele turns krijg je een nieuwe hoofdmissie die je zelf kan spelen.

Voor de start van elke hoofdmissie kan je een team samenstellen waarmee je de missie wil uitvoeren. Soms wordt een bepaald personage alvast geselecteerd, omdat die specifiek nodig is voor de missie, maar voor de rest heb je vrije keuze. Elke partisan heeft namelijk zijn unieke vaardigheden en specialiteiten. Zo kan de ene partisan beter overweg met een shotgun, terwijl de andere meer ervaring heeft met een submachine gun. Gedurende een missie of zijactiviteit kunnen de verschillende partisans ervaringspunten vergaren. Wanneer er genoeg punten zijn verzameld, verkrijgt men een nieuw skill point. Deze skill points kan je gebruiken om de vaardigheden van de individuele partisans te verbeteren. Je kan bij kapitein Zurin bijvoorbeeld kiezen om een mes te kunnen gooien naar een vijand, maar ook dat hij betere hit kansen heeft met zijn rifle. De skill-tree is iets leuk dat een beetje toelaat om je verschillende partisans in een bepaalde richting te sturen. Immens veel keuze is er niet, maar het is toch leuk meegenomen.

De gameplay kan je het best vergelijken met Commandos. Je hebt de verschillende partisans met hun unieke eigenschappen die je helpen om de missie tot een goed einde te brengen. Je kan dit in stealth doen, wat natuurlijk een kleine must is om te overleven, maar wanneer het tot een confrontatie komt, weet men wel hun mannetje te staan. Net zoals in Commandos kan je op de vijanden klikken om een cone te laten verschijnen. Je weet meteen in welke richting ze kijken, maar ook hoe ver ze kunnen zien. Wanneer het nacht is, wordt dit verkleind en kan je dus met iets meer wegkomen. Wanneer je meerdere vijanden tegenkomt en dus hulp nodig hebt van de verschillende partisans kan je de tactical mode gebruiken. De tactical mode laat je toe om de verschillende partisans gelijktijdig een actie te laten uitvoeren. Dit is handig wanneer je bijvoorbeeld twee vijanden op hetzelfde ogenblik in stilte wil vermoorden.

Partisans 1941 geeft je aan de start drie mogelijke moeilijkheidsgraden waaruit je kan kiezen, namelijk easy, normal en hard. Easy wordt door de ontwikkelaar aangeraden wanneer je de game voor een eerste maal speelt. Bij normal heeft iedereen minder health, ook de vijanden, en zijn honden gevaarlijker. Bij hard kunnnen de partisans sterven wanneer je ze niet op tijd geneest, wordt de tactical mode niet vertraagd en kan je tijdens de missie niet opslaan.

De basis van Partisans 1941 zit in onze ogen goed. De verschillende nieuwe mechanics, waaronder de base building en skill tree, zijn een leuke toevoeging, maar de titel mist polish. Gedurende je speelsessie kom je meerdere keren enkele bugs tegen of zaken die niet 100 procent werken. Het openen van deuren is niet consistent, want soms sluiten ze weer automatisch wat redelijk irritant is wanneer je ergens snel wil binnensluipen. Gesneuvelde vijanden krijgen een kleine selectie rose van acties, maar ook hier kan je deze niet altijd selecteren of worden ze niet goed getriggerd. Hierdoor misklik je je soms en dit heeft natuurlijk zijn gevolgen. In de basis hadden we activiteiten die niet waren vertaald naar het Engels of kaartjes die gewoon leeg waren en zo kunnen we nog enkele zaken opsommen.

Grafisch ziet Partisans 1941 er niet meteen speciaal uit. De stijl die werden gekozen, past wel bij de titel en je krijgt ook een beetje afwisseling in de verschillende levels qua omgeving. De framerate heeft het hier soms wel moeilijk mee, want soms dipte het op de allerhoogste settings naar een 40-50 fps. Gelukkig hadden we merendeels van de tijd wel een framerate boven de 100. Er was enkel een missie waar we voor een moment een framerate verkregen van 15-20 en dit was wanneer we op de achtergrond een trein hoorden voorbijrijden, maar visueel zagen we niks. Eenmaal deze trein voorbijgereden was, steeg de framerate weer. Lijkt een kleine bug die verholpen moet worden. Qua geluid hebben we niet meteen klachten. De soundtrack past mooi bij de setting en de Engels stemmen zijn redelijk goed. Wanneer je wat meer immersie wenst, kan je selecteren voor het origineel Russisch stemmenwerk.