REVIEW | Descenders biedt een fietstochtje om niet snel te vergeten

De fiets en videogames, het is een aparte combinatie die niet al te vaak voorvalt. Waar games met prachtige sportauto’s en scheurende motoren aan razendsnel tempo voorbijvliegen, kan het véloke als vervoermiddel op minder steun rekenen bij game-ontwikkelaars. Tijd om daar verandering in te brengen, moeten ze bij RageSquid hebben gedacht. Geen wonder dat we hier te maken hebben met een wat kleinere ontwikkelaar uit Nederland, het fietsland bij uitstek. 

Een compleet onbekende is het extreem freeriding-spel Descenders niet. De game verscheen in 2019 al voor Xbox One en pc, en werd door critici tamelijk goed ontvangen. Nu, iets meer dan een jaar later, is PlayStation 4 de volgende stop. Daarmee zit de fietstocht van Descenders er nog niet op, want eind dit jaar staat ook een Nintendo Switch-versie op de planning.

Onze noorderburen van RageSquid hebben zich op gebied van fietsomgevingen allerminst laten inspireren door hun thuisland. Verwacht dan ook geen brede, vlakke fietswegen voor een rustig fietstochtje, het tegenovergestelde is waar. Al vanaf de eerste rit word je geconfronteerd met steile afdalingen, modderige paden en scherpe bochten. Hulpwieltjes zijn in Descenders geen optie, dus je houdt maar best de controller stevig vast.

Toch zouden zo’n hulpwieltjes aardig van pas komen. Het basisdoel van Descenders is dan ook om zonder kleerscheuren met je BMX een berg af te dalen, en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Speelsessies starten in een omgeving waar je met beperkt aantal levens op zak een eigen pad baant tussen verschillende parkoersen. Elke omgeving heeft een immense eindsprong als afsluiter, waarna een nieuwe omgeving wordt vrijgespeeld. Te vaak op je bek gaan en al je levens verspillen, staat gelijk aan helemaal opnieuw beginnen. Voorzichtig zijn is dus de boodschap.

Dat is alleszins wat je verstand zegt. Toch is er keer op keer die aandrang om wat extra risico te nemen tijdens een afdaling. Descenders pusht voortdurend op subtiele en minder subtiele manieren om je leven op het spel te zetten. Een recht stuk pad vergezeld met wat drum-‘n-bass is vaak al genoeg reden om je remblokjes wat rust te gunnen. Daar komt bij kijken dat het spel je beloont voor het uitvoeren van trucjes, die je extra cosmetics kunnen opleveren. Mocht dat je nog niet overtuigen om de waaghals uit te hangen, word je voor de start van elke rit opgezadeld met een optionele missie. Zo valt er een extra leven te verdienen bij het behalen van een topsnelheid van 65 kilometer per uur, of word je uitgedaagd om de ganse afdaling te blijven trappen. Wat in de echte wereld leidt tot uiterst gevaarlijke situaties, is in Descenders dagelijkse kost.

Ook biedt Descenders de optie om diezelfde bergen af te dalen met enkele compagnons aan je zijde. Met het online gedeelte van de game moet je niet raar opkijken wanneer plots doodleuk een medespeler in je spelwereld fietst. Dit maakt het mogelijk om samen met vrienden missies te voltooien, stunts uit te voeren of gewoon om ter eerst de finishlijn te halen. Een leuk extraatje voor zij die bang zijn alleen af te dalen, of die fietsen simpelweg leuker vinden in groep.

Minder spannend is het visuele aspect dat Descenders op het beeldscherm weet te toveren. Hoewel de game niet meteen lelijk te noemen is, ziet alles er vrij eentonig uit. Dit is voornamelijk te wijten aan de parkoersen die automatisch worden gegenereerd. Paden uit het hoofd leren heeft dan ook weinig zin, met als grootste voordeel de eeuwige stroom aan content. Toch leidt dit vooral tot eentonige parkoersen waarbij steeds dezelfde onderdelen als heuvels en hindernissen terugkeren.

Nog een nadeel aan de procedureel gegenereerde levels is dat deze geen rekening lijken te houden met de voorgeschotelde missie. Tot tweemaal toe een backflip moeten maken zonder helling of schans tegen te komen? Tja, dan weet je dat het moeilijk wordt. Dit soort oneffenheden maken dat Descenders eigenlijk nooit echt van dat indie-gevoel weet te ontsnappen. Daar komt bij kijken dat het op technisch vlak nog wat rommelt, waarbij de frame rate wel eens durft te haperen bij beboste gebieden.