REVIEW | Paper Mario: The Origami King vouwt je dubbel van het lachen

De Paper Mario-franchise is op te delen in twee stukken. De eerste drie games kenden erg veel RPG-elementen terwijl de laatste drie games een zekere eenvoud kenden, met een eenvoudigere combat en minder personages. Er ontstond discussie tussen de Mario fans: Welke aanpak is nu de betere? Met Paper Mario: The Origami King kiest Nintendo in ieder geval voor de aanpak van de laatste drie spellen en we kunnen je alvast vertellen dat het weer een heel grappig en uniek avontuur is geworden!

Paper Mario is doorheen de jaren een erg zelfbewuste franchise geworden. Het neemt zichzelf niet al te serieus en zit boordevol grappen die heel atypisch zijn voor het Mario universum. The Origami King bevat verwijzingen naar onder andere Super Metroid en Yoshi’s Island. Er wordt gelachen met Mario en Bowser die steeds maar vechten om Peach en meer dan eens word je in bijzondere situaties gebracht.

Zo kun je dansen met Shy Guys in ballerina outfit en een gezellig bad nemen in een warmtebron. Je ogen zullen aan het einde van de game spontaan ontploffen na het lezen van de vele honderden papiergerelateerde grappen. De humor is vooral gericht naar een jonger publiek, maar er zijn genoeg one-liners of visuele grappen die ook volwassen zullen bekoren.

Het verhaal begint wanneer Mario en Luigi worden uitgenodigd voor het Origami festival. Al snel blijkt dat Olly, de origami koning, het koninkrijk heeft overgenomen. Alle inwoners van het koninkrijk worden gevangen genomen en omgevouwen tot verschillende soorten origami figuren. Een omgevouwen figuur weet niets meer van zijn oude leven en gehoorzaamt Olly compleet. Hij heeft het kasteel van Prinses Peach ook nog eens uit de grond getrokken en afgesloten met vijf grote linten.

Zoals je vast al geraden hebt, zul je deze vijf linten moeten losmaken zodat je Peach kunt redden. Dit hoef je niet alleen te doen, want je krijgt de hulp van Olivia, de jongere zus van Olly. Zij geeft je tips en uitleg over het reilen en zeilen van origami terwijl je de wereld afschuimt op zoek naar de vijf linten. 

Het nieuwe vechtsysteem is één grote puzzel waarin je ringen moet verschuiven met Mario in het midden. Vijanden staan her en der op deze ringen gepositioneerd en het is aan jou om ze in één of twee zetten op een rechte lijn of in een vierkant te krijgen. Hoe beter je deze puzzel oplost, hoe groter de aanval die je kunt uitvoeren. In het begin start Mario met een gewoon paar schoenen en een houten hamer. Elk wapen vereist een bepaalde positie voor je tegenstanders, maar het is eigenlijk de puzzel die voor je bepaalt welk wapen het meeste effect zal hebben.

De meeste gevechten zul je in de eerste ronde al winnen. Pas in latere levels, wanneer vijanden sterker worden en in grotere getallen op de ringen staan, zul je frequent een tegenaanval mogen verwachten. Als je de puzzel oplost, dan is het vechten eigenlijk een eitje. Hierdoor is The Origami King eigenlijk vooral een puzzelgame. De gevechten hebben niet zoveel inhoud en je bent slechts zelden in gevaar doordat je overal tal van paddenstoelen en power-ups vindt.

Er ontbreekt een zekere uitdaging, waardoor je eigenlijk liefst zo snel mogelijk klaar wil zijn met vechten zodat je verder kunt met het verhaal. Hou je van puzzels, dan zullen de gevechten je zeker wel aanspreken. Is dit niet het geval, dan kun je zonder enig probleem de meeste gevechten ontlopen, zodat je puur van het verhaal kunt genieten.

Is een puzzel toch te moeilijk, dan kun je de hulp inschakelen van Toads, die voor je komen supporteren tijdens het spel. Geef je ze genoeg munten, dan komen ze je voorzien van extra hartjes, lossen ze een deel van de puzzel voor je op of brengen ze zelf al wat schade toe aan je tegenstanders. De puzzels zijn namelijk een race tegen de tijd en dus moet je je haasten om alle zetten uit te voeren.

Het is vooral deze klok die voor spanning zorgt tijdens gevechten. Loopt de klok ten einde, dan moet je het doen met de zetten die je reeds hebt gemaakt tenzij je munten ertegenaan gooit. Voor beide hulpsystemen geldt: hoe meer munten je uitgeeft, hoe meer hulp je ervoor terugkrijgt.

Paper Mario: The Origami King is een spel dat je niet zomaar wil neerleggen. De pacing en de variatie in de opdrachten die je krijgt, zijn zo goed afgesteld dat je niet doorhebt hoe lang je al aan het spelen bent. De personages en de omgeving zijn charismatisch en sprookjesachtig. Olivia, Bobby de Bob-omb en vele andere figuren hebben een eigen persoonlijkheid die je gaandeweg ontdekt. Je moet honderden Toads redden en ze hebben bijna allemaal een one-liner die een glimlach op je gezicht tovert. 

De wereld die je moet verkennen is redelijk groot en kent flink wat variatie. Toad-dorp is overrompeld door gigantische papier-maché Goomba’s, Koopa Troopa’s aanbidden een Aardegod in een grot, levende bomen gijzelen je tot je hun leider hebt gered en noem maar op. Elk gebied komt met een eigen uniek terrein, miniverhaal en uitdagingen. Alles is zo leuk opgezet dat je niet kunt wachten wat het volgende gebied zal brengen.

In de achtergronden van elk terrein zie je de linten doorheen de lucht zweven, zodat je toch met je hoofd bij het hoofdverhaal blijft. Doorheen het spel zijn er tal van objecten te verzamelen en toads om te redden. Ook scheuren in de wereld kun je herstellen door hier papiersnippers op te gooien. Heb je de eerste keer wat gemist, dan kun je nadien altijd terugkomen om je verzameling te vervolledigen.

Mario heeft deze keer ook erg lange ‘vouwarmen’ waarmee hij stukken karton en papier kan lostrekken om geheimen te vinden. Deze vouwarmen bestuur je met de motion controls van de joycons. Dit werkt voor het grootste deel goed, maar het werkt erg stroef en onregelmatig met de Nintendo Pro Controller. 

De soundtrack van The Origami King zit boordevol nieuwe nummers en remixes van klassieke Mario nummers. De nummers worden op alle juiste momenten gebruikt om de actie en het puzzelen wat kracht bij te zetten. De liedjes zijn catchy en sommigen zullen door je hoofd blijven dwalen. Ook grafisch klopt het plaatje helemaal. De hele wereld is gemaakt uit papier of karton en het is mooi om te zien hoe ontwikkelaar Intelligent Systems dit zo creatief heeft aangepakt.