REVIEW | Namco Museum Archives Vol. 1 & 2 brengt nostalgie met kanttekeningen

Namco (momenteel beter bekend onder Bandai Namco) maakt al games sinds de jaren zeventig. Dat is een eeuwigheid in de gameindustrie. Ze zijn verantwoordelijk voor enkele gaminggrootheden zoals Pac-Man en Dig Dug en nog vele anderen. Hoog tijd om wat oude klassiekers boven te halen en dat kun je doen met de nieuwe Namco Museum Archives Volume 1 & 2. In totaal krijg je 22 games voorgeschoteld, verspreid over twee pakketten. Sommige van deze games zijn zelfs nooit uitgegeven in het Westen. Eén ding is zeker, je mag je verwachten aan pixelachtige nostalgie. 

Het valt natuurlijk meteen op dat alle spellen in twee verschillende sets zijn opgedeeld. Hierdoor ben je verplicht om meer geld uit te geven, zelfs als je maar interesse hebt in één bepaald spel. Het is vooral ook zonde dat Volume 1 alle grote kleppers bevat. Het had misschien beter geweest om een soort virtuele arcade te maken, waar je individuele spellen kunt kopen. Wanneer je Namco Museum Archives voor het eerst opstart, krijg je wat uitleg en vervolgens kun je een spel naar keuze opstarten. In totaal kun je de volgende 22 spellen spelen:

De besturing van elk spel werkt perfect en ook grafisch is alles trouw aan de originele games. Al crashten de games wel enkele keren toen we deze wilden spelen op een ultrawide monitor. Eens je gestart bent, kun je kiezen tussen verschillende schermgroottes. Ook kun je maar een beperkt aantal save slots gebruiken per spel. Het voelt allemaal erg klassiek aan en zoals je weet zijn retro games best pittig. Om deze reden is er een terugspoelfunctie geïntroduceerd. Zo kun je met een druk op de knop enkele seconden teruggaan in de tijd om net die ene vijand te ontwijken. Het voelt allemaal net wat beter op de oorspronkelijke consoles en op een oude beeldbuis televisie, maar men heeft duidelijk zijn best gedaan om alles zo authentiek mogelijk te houden.

Het is mooi om te zien dat er spellen zijn toegevoegd die nog nooit zijn uitgebracht buiten Japan. Splatterhouse: Wanpaku Graffiti is een verrassend leuk spel met waarschijnlijk de mooiste graphics uit de verzameling. Een donderstorm zorgt ervoor dat Rick en de Pompoenkoning tot leven worden gewekt. Beiden staan op uit het graf en Rick moet ervoor zorgen dat de Pompoenkoning en al zijn onderdanen weer uitgeschakeld worden. Gewapend met een bijl en een shotgun ga je aan het werk. Er zijn parodieën op horrorfilms en de gameplay is een mix tussen vechten en voorwerpen ontwijken. Dit laatste kan gezegd worden voor de meeste games uit de Museum Archives collectie, waar schietspellen in de meerderheid zijn.

Ook Super Xevious, The Tower of Druaga en Dragon Buster kun je hier voor het eerst spelen in Europa. Het mag gezegd zijn dat niet alle spellen pareltjes zijn, zoals bijvoorbeeld The Tower of Druaga. Deze combinatie tussen Zelda en Pac-Man laat je puzzels oplossen en tegelijkertijd moet je met een kort zwaard vijanden bevechten. Het hele spel is traag, frustrerend en heel reptitief.

De spellen die je ongetwijfeld het langst zult spelen, zijn Pac-Man Championship Edition en Gaplus. Pac-Man Championship Edition uit 2007 heeft een demake gekregen. Dit betekent dat men een modern spel heeft omgebouwd om gespeeld te worden in de stijl van een oudere console. Het is alles wat je mag verwachten van een 8-bit Pac-Man game: amuzante eenvoud die flink frustrerend kan worden naarmate je hogere levels bereikt. Dit alles wordt uiteraard vergezeld van klassieke jaren tachtig geluidjes. Gaplus is het vervolg op Galaga en is verschenen in 1984. In deze klassieke arcade shooter neem je de controle over een ruimteschip. Tal van aliens zwermen bovenaan het scherm en jij moet ze zo snel mogelijk zien af te knallen. Je kunt enkel horizontaal bewegen, maar zelfs dat is best lastig wanneer tal van aliens zich naar beneden laten vallen om je schip aan te vallen.