Dead or School

Dead or School

Gespeeld op PS4
Geschreven door Mine

Heb je altijd al een hoop zombies willen neerslaan op weg naar school? Dan is jouw moment nu gekomen. Dead or School is een hack and slash van de indie studio Nanafushi waarin het  hoofdpersonage van de game droomt van een wereld waarin virussen niet langer het schoolleven dwarsbomen. Wij gingen alvast de uitdaging aan.

Een zombie-epidemie houdt Tokio in een ijzeren greep. Iedereen is in rep en roer en de stad gaat ten onder aan het virus. Mensen zijn verplicht om als mollen ondergronds te gaan wonen terwijl de ondoden, ook wel mutanten genoemd, zegevieren. Al drie generaties lang probeert de overgebleven bevolking onder de grond een beter leven op te bouwen.

De jonge Hisako, de protagonist van Dead or School, hoort verhalen van haar grootmoeder over het schoolleven bovengronds. Ze wordt gedreven door haar droom om deze mysterieuze en energieke levensstijl zelf te leiden. Niet wetend wat haar te wachten staat, trekt ze het oude schooluniform van haar oma aan en zet ze haar eerste stappen in het besmette Tokio om terug naar school te kunnen gaan.

Net zoals een moderne schooldag, reist Hisako door Tokio met behulp van het metrosysteem. Elke missie vindt plaats op een van de zeven verschillende stations waaronder Shinjuku, Harajuku en Akihabara. Gaandeweg zal het meisje overlevenden tegenkomen waaronder een tunnelgraver en een onderzoeker die haar zullen helpen in de strijd voor de mensheid.

De hack and slash platformer met RPG-elementen laat je de ondergrondse tunnels ontdekken in 2.5D, terwijl hordes mutanten je aan flarden willen scheuren. Elk level heeft een aantal save points. Hier kan de speler onder ander naar andere save points reizen, ammo en health bijvullen, zijn uitrusting aanpassen en wapens en bijhorende modificaties (ver)kopen.

Per level dat je stijgt, subquest die je voltooit en bazen die je verslaat, krijg je een skill point die je bij een check point kan inruilen voor een nieuwe of verbeterde vaardigheid. Bovendien krijg je meer leven, stamina en draagkracht naarmate je stijgt in level.

Dead or School heeft een uitgebreide keuze aan wapens inclusief meleewapens, aanvalsgeweren en raketlanceerders waarmee je de wandelende lijken kunt neermaaien. Met een druk op de knop kan je snel wisselen tussen drie wapens, wat zorgt voor een vlot battle systeem. Aan hack and slash is er alvast geen gebrek. Als je eenmaal klaar bent met de gemuteerden, kleuren de ondergrondse straten rood.

Wapens kunnen geüpgradet worden met de Japanse yen die je van verslagen vijanden krijgt. Vervolgens zijn wapens en modificaties niet alleen koopbaar, maar ook gewoon op de grond of in random loot boxes te vinden die je kan gebruiken om voorgoed korte metten te maken met de doden.

Elke actie kost stamina. Wanneer de balk leeg is, moet je even wachten waardoor je kwetsbaarder bent voor aanvallen. Ook je munitie kan opgeraken en een meleewapen kan op den duur zijn kracht verliezen met als gevolg dat je minder krachtige combo’s kan uitvoeren. Zelfs het schooluniform kan scheuren bij een te lage gezondheid. Je krijgt hier en daar ook extra voordelen zoals meer schade tegen mutanten. Dus als je het eens moeilijker hebt om je een weg te banen door de eindeloze ondoden, word je niet meteen afgestraft.

Toch blijven de mutanten in grote aantallen in elke moeilijkheidsgraad nog altijd een uitdaging en in latere levels zullen ze je van alle kanten belagen. Zo heb je de vuurmutant die hete projectielen katapulteert en de Slasher die vlijmscherp uit de hoek kan komen. Kom je oog in oog te staan met een eindbaas, zoals de Huge Horn en de Steel Beserker, dan  is elke klap genadeloos.

Dead or School past een mix van statische en cinematische cutscenes toe. Die afwisseling zorgt er voor dat er wat afwisseling is, aangezien we nogal geneigd waren snel door te klikken tijdens de conversaties. Het verhaal zelf is dan ook niet bepaald een hoogvlieger.

De typische tekenstijl van een JRPG is hier ook weer aanwezig, met de nodige fan service. Als je te veel schade oploopt, scheurt het uniform van de protagonist op intieme plaatsen.

Een voorbeeld hiervan is Hisako die op de hielen gezeten wordt door zombies. Hier worden de spelers ook geconfronteerd met ontblote lichaamsdelen en suggestieve taferelen waar de mutanten een moord voor zouden plegen. Het is zo overdreven voor deze macabere wereld dat het bijna komisch is.

Het verhaal wordt nog aangedikt met subquests zoals het verzamelen van relieken uit de oude wereld en het redden van overlevenden. Zo zal Hisako in het begin van de game een ijstent tegenkomen waardoor ze watertandend naar een ijscoupe verlangt. Als je als een kip zonder kop het hele treinstation bent afgelopen voor drie sleutels, kan ze eindelijk het toetje in haar armen sluiten. Het blijkt verloren moeite, want het dessert is niet meer dan een plastieken versie. Het is soms zo absurd dat je wenste dat je meer tijd in het hoofdplot gestoken had. De extra missies werken het verhaal van de wereld en personages verder uit, maar als je ervoor kiest om ze over te slaan, mis je niet veel.

Daarnaast kan Hisako overal in elk station ineengezakte figuren oftewel loners vinden die eigenlijk ten dode opgeschreven zijn. Ze zijn verslaafd aan illegale rode pillen die de realiteit vervagen en vragen er ook altijd naar. De bijwerkingen zijn hersenschade en lijkengeur. Deze zwervende mensen zijn op sterven na dood. Buiten dat ze af en toe een tip geven over de omgeving, dragen ze zo goed als niets bij aan het verhaal. Zelfs de mutanten blijven het liefst uit de buurt van de zielige hoopjes mensen.

Visueel komt Dead or School niet echt mooi over. Het is wel gemaakt door een indie studio bestaande uit drie personen. Met dit in het achterhoofd is het totale plaatje op gebied van graphics niet rampzalig, maar wanneer de camera wat verder uitzoomt om een idee te geven over de omgeving, wordt Hisako heel klein en stelt ze niets meer voor dan een hoopje pixels. Bovendien is het niet echt comfortabel om vanuit dit perspectief te spelen. De afstand maakt het moeilijker om de situatie in te schatten.

Wat wel zeker gezegd mag worden is dat de makers een ruim aanbod van vijandelijke modellen in de game hebben gestoken. Vooral de bazen hebben elk hun eigen unieke uitstraling. Ook hierbij is de kwaliteit niet top, maar het ontwerp en de inspiratie erachter worden geapprecieerd.

Tijdens de eeuwige strijd tegen een onophoudelijke stroming van vijanden, zal er opzwepende rockmuziek of drums te horen zijn die het tempo van de hack and slash exact weergeven. Het ondersteunt de gameplay waardoor je nog meer zin krijgt om de monsters hardhandig aan te pakken.

De game is vertaald naar het Engels, al zijn de kenmerkende kreten wel behouden. Hisako zal wel enkele zinnen in het Japans zeggen die helaas niet ondertiteld worden. Ook kan je trofeeën winnen die in een melding in het Engels staan, maar daarna in de database in het Japans verschijnen. Je hebt dus geen flauw benul van wat je precies verdiend hebt.