Warriors Orochi 4 Ultimate

Warriors Orochi 4 Ultimate

Gespeeld op Nintendo Switch

Anderhalf jaar geleden bracht Koei Tecmo de vierde telg van de Warriors Orochi reeks uit in het Westen. Nu heeft dat vierde deeltje ook een ultieme editie gekregen, maar hoe ultimate voelt het eigenlijk aan?

De Ultimate Edition van Warriors Orochi introduceert nieuwe inhoud, extra missies en nieuwe personages om een ​​al indrukwekkend roster verder te verrijken. In totaal telt de game nu meer dan 170 vechters uit de verschillende games Dynasty Warriors, Samurai Warriors, Warriors Orochi en meer.

Zo ontdekken we nu figuren als Ryu Hayabusa - protagonist van de Ninja Gaiden-serie en een permanente aanwezigheid in het vechtspel Dead or Alive - en Jeanne d'Arc, die eerder al verscheen in Bladestorm: The 100 Years War. Daarnaast is er ook nog Achilles - protagonist van de spin-off Warriors: Legends of Troy - en Gaia, Hades, Yang Jian en Perseus. Die laatste komt op de proppen in een extra campagne die is gedropt tussen de originele hoofdstukken van Warriors Orochi 4, waarbij ook secundaire missies en een nieuw einde zijn toegevoegd.

Als je het origineel al hebt gespeeld, beloont Warriors Orochi 4 Ultimate je met een mooi pakket hulpmiddelen, wat erg handig is om de personages verder te verbeteren en dus met meer vertrouwen de nieuwe uitdagingen van deze editie aan te gaan.

Zoals gezegd draait de hoofdinhoud van deze versie nog steeds rond de oorspronkelijke campagne, met daarnaast enkele nieuwe interessante, maar niet essentiële zijverhalen. Fans van Mosou-games zullen natuurlijk maar wat graag weer aan de slag gaan met die extraatjes, dit ondanks een aantal personages die zowel op structureel als op gameplay-niveau toch wat aan vernieuwing toe is.

Gelukkig is deze Ultimate edition niet enkel beperkt tot nieuwe personages en extra missies, maar is er ook de aanwezigheid van nieuwe uitdagingen in de Challenge modus, een aantal aangepaste mechanics en een interessante modus genaamd Infinity-modus. Daarin moeten we twaalf torens overwinnen die door Zeus zijn gemaakt, om hem zo van zijn troon te kunnen stoten.

Omdat het Warriors Orochi 4 Ultimate is, een eenvoudige uitgebreide editie, blijft de basiservaring van de Omega Force- titel bijna volledig ongewijzigd en presenteert zich de klassieke Musou-formule: je komt op een kaart die belegerd wordt door vijanden en van tijd tot tijd worden aandachtspunten gemarkeerd, die moeten worden bereikt om het gebied te bevrijden van tegenstanders.

De ervaring is wel nogal chaotisch: er zijn timers die gerespecteerd moeten worden voor de voltooiing van de verschillende quests, een grote hoeveelheid te verzamelen buit, maar ook vooral een onafhankelijk progressiesysteem, parallel aan de campagne, die je zal verplichten om zoveel mogelijk personages vrij te spelen.

De game is ook nog steeds een grote buttonmasher, zelfs al is al het mogelijke gedaan om het verouderde spelsysteem aan te pakken. Zo kan je op elk moment van het ene personage naar het andere schakelen (al moet je er op voorhand wel drie kiezen die je mee op pad neemt), is er een upgradesysteem voor wapens en jagers tussen de opdrachten door, en ten slotte lijkt het repertoire van combo's en speciale bewegingen vrij uitgebreid, waardoor je op zijn minst het type aanval kunt veranderen dat wordt gebruikt om de vijanden te verslaan. Op het niveau van de gemiddelde moeilijkheidsgraad is het allemaal zo triviaal dat uiteindelijk het voltooien van de missies nooit echt een uitdaging is.

Technisch gezien zijn er geen verbeteringen aangebracht ten opzichte van de originele editie: docked op de Nintendo Switch draait de game over het algemeen goed, met slechts zelden een dip in frames bij een leger aan personages op beeld. We hebben het over honderden veelhoekige modellen die tegelijkertijd bewegen, en het traditionele pop-upeffect dat de serie gebruikte, is aanzienlijk verminderd.

Dit is natuurlijk geen visueel schitterend spel: de omgevingen zijn saai en leeg, soms donker en simpelweg niet mooi, en fungeren als een eenvoudige achtergrond voor de actie. Het geluid is adequaat, met vrij degelijke muziek, maar de Japanse dialogen zijn een beetje te dicht in het midden van de gameplay en het is onmogelijk om ze te volgen. Zo gaat de plot toch een beetje verloren in een game die af en toe wat te veel wil bieden, maar daar nooit in slaagt.