Hunt: Showdown

Hunt: Showdown

Geschreven door Mine
Gespeeld op PS4

Hunt: Showdown is de nieuwste titel van ontwikkelaar Crytek. Je zou de studio kunnen kennen van de Crysis serie, Ryse: Son of Rome en Far Cry. De game verscheen al eerder voor pc en in early access voor Xbox One. Het was eindelijk tijd om ons aan de PS4-versie te wagen. De trailer beloofde ons alvast een spannende monsterjacht.

Het verhaal speelt zich af in 1895 in de geïnfecteerde moerassen van Louisiana Bayou. Jij bent een jager die monsters moet opsporen, doden en verbannen. Je kruist daarbij de paden van heel wat monsters, maar daarover later meer.

Hunt: Showdown is een competitieve online first-person monster hunter met PvP en PvE elementen. Het bevat ook invloeden van de Westernwereld. Je kan de gevaren alleen of in teams van twee of drie trotseren. Er zijn twee gameplay modi. Bounty Hunt is daar een van. Om de monsters te vinden, moet je drie of vier rifts sluiten om de locatie van de baas te vinden. Het doden van monsters levert je premies op, maar andere jagers proberen de prijs voor zichzelf te nemen. Met een premie op zak, ben je een doelwit voor elke andere jager op de kaart. Elke misstap kan het einde betekenen voor je premie, uitrusting, je leven en zelfs je ziel.

De Quick Play modus is een kortere versie van de Bounty Hunt. Er kunnen geen teams gevormd worden en jagers moeten op korte tijd vier rifts sluiten, het monster verslaan en de finale countdown overleven. Als de jager met de premie wint, overleeft hij en zal de rest vergaan.

Puntensysteem

Je krijgt natuurlijk meer XP wanneer je het overleeft. Acties zoals teamleden redden, aanwijzingen verzamelen en monsters doden dragen allemaal bij tot het eindtotaal. Hoe meer XP je verdient, hoe hoger je level wordt. Een jager kan maximum tot level 50 geraken. Elk level levert Upgrade Points (UP) op die gebruikt kunnen worden om voordelen te kopen of de levensbalk te verlengen. Je kan verschillende jagers in je arsenaal hebben en kan dus verschillende builds uitbouwen, maar als hij of zij sterft, ben je hem onherroepelijk kwijt.

Daarnaast heb je nog een bloedlijn. De levels zijn enkel voor een individuele jager, de bloedlijn vertegenwoordigt je ervaringen als speler. Iedereen begint bij rank 1 en eindigt bij 100. Ook hiervoor heb je XP nodig om te stijgen in rank. De spelers worden beloond met geld, nieuwe wapens, tools, vaardigheden of consumables.

Wapenarsenaal

Aan wapens is er geen gebrek. Er is keuze uit een 60-tal stuks. De types variëren tussen pistolen, rifles, shotguns, melee en special. Je speelt meer wapens vrij naarmate je in rank stijgt of doelen verwezenlijkt. Er zitten een aantal pareltjes tussen de voorlopig beschikbare wapens.

De kruisboog is handig om geruisloos en vanaf een afstand de vijand uit te schakelen. Dit wapen is al bruikbaar in rank 4. Nog een aantal voorbeelden van stille wapens zijn hakbijlen, sabels, sloophamers en machetes. Deze zijn ook op de kaart te vinden. Natuurlijk kan je ook nog pistolen en rifles vrijspelen met een demper.

Als beginneling en fan van grote wapens, kan je het beste de Vetterli 71 Karabiner en zijn varianten in handen krijgen. Het duurt wel even vooraleer je een ander groot wapen krijgt. Deze karabijn is je beste maatje totdat je een nieuw wapen vrijspeelt in een hogere rank.

In het algemeen hebben alle herlaadbare wapens een nadeel. Je moet het wapen handmatig herladen en kogels of pijlen een voor een inladen. Dit kost enkele belangrijke seconden. Tijdens dit proces ben je zeer kwetsbaar en kan wel eens het einde betekenen voor je jager.

Ten slotte zijn er nog consumables. Hier heerst hetzelfde principe als bij de wapens. Meer consumables zijn beschikbaar afhankelijk van je rank en verwezenlijkingen. Vitality shots en fire bombs zijn onmiddellijk beschikbaar. Later zal je ook nog dingen vrijspelen zoals dynamite sticks, sticky bombs en hive bombs.

Vervloekte ziel

Elke jager heeft een vervloekte ziel. Dit wil zeggen dat de jager niet meer terugkeert nadat hij of zij vermoord wordt of niet op tijd een premie kan bemachtigen van een vijandelijke baas. Je bent alles kwijt waarvoor je gewerkt hebt. Ook de wapens, uitrusting en voordelen verdwijnen. Hunt: Showdown speelt in op het idee: hoog risico, hoge beloning. Dit zorgt ervoor dat elke seconde van elke match heel veel spanning bevat. Dit soort gameplay maakt het spel enorm uitdagend waardoor het niet snel gaat vervelen, maar het kan ook heel frustrerend zijn om steeds opnieuw te beginnen.

Geen getreur, er bestaat ook nog een leven na de dood. Je kan nog altijd vooruitgang boeken langs de rangen via je bloedlijn. De ervaringen worden overgedragen naar de volgende generatie. Als je sterft, behoud je je ervaring, maar verlies je het geld.

Gelukkig bestaat er ook nog iets zoals een trainee mode. Jagers kunnen door het oog van de naald kruipen gedurende tien bloedlijn levels. Spelers verliezen hun jagers niet nadat ze verslagen zijn en kunnen de gameplay verder ontdekken. Beginnelingen hoeven zich nog geen zorgen te maken over hun vervloekte ziel. Het is een tijdelijke win-win situatie. Dat wil niet zeggen dat je daarna even succesvol door het soms kortdurende leven gaat.

Dark Sight

Zoals eerder besproken moeten jagers rifts sluiten om het nest van de baas te vinden. Jagers hebben daarvoor een handig trucje: Dark Sight. Dat is een vaardigheid die jagers gebruiken om de sluier tussen werelden te zien. Het is een heel handige tool omdat je je bijna niet kan oriënteren zonder de vaardigheid te gebruiken. Met dit zicht kan je blauwe lichtjes zien die de locaties van de rifts aantonen. De rift kleurt rood en de fluisteringen op de achtergrond worden agressiever als er een andere speler in de buurt is. Dark Sight markeert ook jagers met een premie op zak. Andersom kan deze jager ook voor een korte periode andere spelers detecteren.

Deze tool heeft ook een keerzijde. Het nadeel ervan is dat spelers enkel zichtbaar zijn met Dark Sight als ze een premie op zak hebben. Doorheen de jacht kan je de locatie van andere jagers niet vinden op de kaart noch in de wereld zelf. Enkel wanneer een jager heel dichtbij is, word je gewaarschuwd, maar weet je nog altijd niet de exacte locatie. Het kan heel frustrerend zijn als je ze niet snel genoeg kan lokaliseren. Niet alleen moet je de monsters in het oog houden, maar ook je medemens. Voordat je het doorhebt beroven ze je van een kans om je ziel te redden.

In vuur en vlam

In het spel kan je verschillende schades oplopen: brandschade, gifschade en bloedingen. Als je niet oplet, kan je levensbalk in een oogwenk leeglopen. Een aantal monsters zijn daardoor extra gevaarlijk en meestal ongewenst wanneer je eindelijk eens goed bezig bent. De monsters die je zal tegen komen zijn The Hives, Immolators, Meatheads, Hellhounds, Grunts, Armored en Water Devils. Daarnaast zijn er nog grotere monsters zoals Butchers, Spiders en Assassin’s. De twee onderstaande vijanden zijn spelbrekers op zijn best.

De Immolator is een van de vervelendste monsters in de game. Deze vervloekte ziel staat in vuur en vlam bij elke aanraking van een kogel of scherp voorwerp. De immolator is heel agressief, bestormt de speler als een stier en laat een vlammenzee achter zich. Er is wel een lichtpuntje in de duisternis. Dit explosief personage zorgt voor zijn eigen ondergang. Zodra de Immolator ontvlamt, sterft hij na 30 seconden als hij niet gedood wordt door de jager.

Daarnaast is er The Hive. Dit monster is makkelijk uit te schakelen met een headshot, maar het is eerder een vergiftigd geschenk. Giftige bijen maakten hun nest in de borstkas waardoor de bovenkant van het lichaam naar de zijkant buigt. The Hive valt enkel aan met een zwerm bijen, maar dit mag niet onderschat worden. The Hive heeft een grote reikwijdte en de schade van het gif kan dodelijk zijn. Bovendien is de headshot hier eigenlijk meer op heuphoogte.

Op eieren lopen

Er zijn een aantal dingen die veel zielen hadden kunnen sparen, moest het spel op voorhand uitleggen wat de bedoeling ervan was. Het is enorm belangrijk dat je geen geluid maakt in Hunt: Showdown. Je moet continu bewust zijn van je omgeving. Neem nu de honden en kippen in kooien. Als de speler langs de kooien loopt, maken de dieren veel lawaai. Het is een soort alarmsysteem voor andere spelers. Wat pas duidelijk werd nadat de vijandelijke jagers de locatie vonden en een bloedbad aanrichtten.

Hetzelfde geldt voor de opvliegende kraaien, paarden, takken, hangende kettingen en glas. Elk geluid trekt allerlei vijanden aan. De beste manier is om een melee wapen te gebruiken of de locaties proberen te vermijden.

Ondanks de opgelopen ergernissen, is het toch wel aan te raden om een hoofdtelefoon te gebruiken om de belevenis te maximaliseren. Hunt: Showdown zuigt je in het spel door de omgeving interactief te maken. Alle geluiden lijken van dichtbij te komen en laten je op het puntje van je stoel zitten wanneer er een tak kraakt onder je voeten of een groep kraaien krijst in je oren. Zeker tijdens een solo gameplay ben je nog meer op je hoede voor alles. Je zal je regelmatig een cowboyhoedje schrikken.

Al deze elementen zijn op het moment zelf zenuwslopend en irritant, maar het zorgt wel voor een uitdagende en meer realistische gameplay. Het laat je aandacht niet verslappen en houd je op je tenen.

Grafisch

Crytek is misschien wel meer bekend voor zijn CryEngine dan voor hun games. In de korte speelperiode zijn er weinig tot geen bugs en de monsters zien er angstaanjagend uit. De omgeving komt wel repetitief over. Hier en daar lijken de verlaten boerderijen en huizen op elkaar. Er zijn ook maar twee kaarten beschikbaar met drie verschillende bazen. In het algemeen is het niet storend, omdat je te veel bezig bent met overleven.

Wat wel storend is, zijn de lange laadtijden en wachtrijen in matchmaking. Het kan soms wel bijna een kwartier duren vooraleer je kan spelen en dan is de zin snel over. Ondanks de trage server, neemt dat niet weg dat je beloond wordt met een visueel mooie wereld. De grafische stijl past bij de donkere sfeer van Hunt: Showdown.