Blacksad: Under the Skin

Blacksad: Under the Skin

Gespeeld op PS4 Pro

Het Spaanse Pendulo Studios vormde de Spaanse comic Blacksad om naar een point-and-click adventure game in een 3D-wereld. Zo mochten wij vanop de eerste rij een verdachte dood in het New York van de jaren '50 gaan onderzoeken.

In Blacksad: Under the Skin kruip je in de huid van John Blacksad, privé-detective. We bevinden ons in New York City in de jaren '50, niet lang na de oorlog, waarin ook hoofdpersonage van dienst net als andere personages in heeft gevochten. Als een rasechte getormenteerde detective in een film noir horen we Blacksad luidop mijmeren terwijl hij door de nacht struint. Op een dag valt Sonia Dunn het kantoor van Blacksad binnen en vraagt ze hem de verdachte dood van haar vader, eigenaar van een lokale boksclub, te onderzoeken. Niet alleen wil ze dat hij de dood onderzoekt, maar ook dat hij op zoek gaat naar de sterbokser van de club, die sinds de dood van haar vader verdwenen is.

De hoofdrol is dus weggelegd voor Blacksad, een zwarte kat met mensachtige trekken en karakteristieken, net als alle andere dierachtigen in de game. Wie de comics kent zal naast Blacksad ook personages Weekly, een bruine wezel en tabloid journalist, en Smirnov, een Duiste herdershond en politiecommissaris, herkennen. Beide zijn vrienden van Blacksad en aan hen zal je af en toe  informatie doorgeven, of net niet.

Qua gameplay is Blacksad: Under the Skin vergelijkbaar met het genre dat Telltale Games brengt. Je krijg een aantal locaties waarin je point-and-click gewijs op zoek gaat naar zaken die het verhaal verder helpen. Je krijgt conversatiekeuzes voorgeschoteld en af en toe wat quick-time events zoals bijvoorbeeld tijdens gevechten. Ook kan Blacksad zijn katteninstinct inzetten en zo met zijn neus, oren en ogen op zoek te gaan naar extra aanwijzingen door in te zoomen op personages. Dit instinct kan je niet te allen tijde inzetten, de game schotelt het voor zodra nodig. Zodra Blacksad aanwijzingen vindt, via het eerdergenoemde katteninstinct, of door gewoonweg een kamer te doorzoeken, worden deze toegevoegd aan een lijst van aanwijzingen. Zodra er bepaalde aanwijzingen samengelegd kunnen worden om een conclusie te vormen, alarmeert de game de speler en die kan dan op zoek gaan tussen de aanwijzingen naar wat bij elkaar hoort. Het samenvoegen van aanwijzingen voor dergelijke conclusies gaat meestal wel vlot.

Er is gepoogd om racisme deel te laten maken van het verhaal. Zo wordt er bijvoorbeeld een racistische boodschap geplaatst op een kleedkamerlocker en wordt er verwezen naar zwarte dieren vs. andere (of witte?) dieren (of honden alleen?). Maar uiteindelijk wordt er niet echt op doorgegaan en vinden we het verwarrend om naar de haarkleur/huidskleur van een dier te kijken om te spreken van discriminatie. Het is helemaal niet duidelijk wie net in welk kamp zit (wat bv. met een varken?), het wordt ook helemaal niet uit de doeken gedaan en er wordt daarna gewoon ook niet echt meer iets over gezegd. Verwarrend.

De conversatiekeuzes lijken niet altijd te leiden naar verschillende verhaallijnen. Terwijl bij andere games in het genre de illusie redelijk groot is dat je het verhaal in eigen handen hebt, krijg je hier regelmatig een game over-scherm met een retry-knop om het stuk opnieuw te proberen en dus de "juiste" conversatiekeuze te maken. De keuzestress en bijhorende emotie die we kennen van bij gelijkaardige games, is hier bijgevolg afwezig. Terwijl het plot best goed in elkaar zit, ontbreekt het ons aan betrokkenheid en emotie omtrent wat er gebeurt of te gebeuren staat. 

De sfeer in de game zit best goed, zowel qua scène als muziek. Grafisch gezien zijn de betere stukken de cutscenes. De scènes waarin je zeg maar meespeelt zijn soms wat houterig, vooral dan qua gezichtsexpressie en lip sync. Echter zijn er wel wat grafische bugs, waarover in volgende paragraaf meer. Het stemmenwerk is goed, al konden we nooit echt wennen aan de stem van Blacksad zelf, maar dat is misschien een persoonlijke mening en tellen we dus niet mee.

De game gaat spijtig genoeg gepaard met soms lastige controls en hier en daar vervelende bugs. Qua grafische bugs gebeurde het enkele keren dat er delen van een vorig scherm bleven staan, ettelijke pixelvelden of een deel van een menu, en het zo best lastig was om verder te spelen met deze onnodige overlay. Ook hadden we een keer dat we een foto moesten bestuderen, maar dat het beeld van de foto niet laadde. Eén keer moesten we de game herstarten nadat we Blacksad met een vorklift vast hadden gereden in het decor en één keer bleef de game enkele minuten hangen, om dan gelukkig weer verder te bollen zonder reboot. Qua controls kan het ook iets vlotter. Sommige kamers zijn nogal aan de kleine kant, waarbij het rondstappen nogal klungelig gaat, want Blacksad heeft om de een of andere reden een onnatuurlijk grote draaicirkel waarin hij rondbeweegt. En dat is dus lastig wanneer je op een bepaald punt moet staan, of mikken met een zaklamp, om een aanwijzing te vangen.