AVICII Invector

Enkele jaren geleden kwam ontwikkelaar Hello There Games op de proppen met Invector, een ritmegame die het had gemaakt in samenwerking met de wereldbekende Zweedse DJ Avicii. Op 10 december verschijnt Avicii Invector, een herwerkte versie die een eerbetoon moet zijn aan de DJ, die sinds de release van de eerste game jammerlijk overleden is.

De basis van Avicii Invector is nog altijd hetzelfde als in het oorspronkelijke spel. Je bestuurt een ruimteschip over een baan in een omgeving die wat wegheeft van een WipeOut track. Terwijl je kleine schip over de baan raast, moet jij op de gepaste momenten de juiste knoppen indrukken om punten te vergaren en zo het einde van de level te bereiken. Een typische ritmegame dus, die voornamelijk graag speelt met het draaien en keren van de omgeving.

Op bepaalde momenten moet je immers met je analoge stick de juiste kant op duwen, om zo van richting te veranderen. Doe je dat niet, dan mis je gegarandeerd ook een flink aantal andere inputs. Het zijn dan ook die momenten die hier en daar de moeilijkheid flink de hoogte injagen. Jammer dat het alles samen nogal snel eentonig kan worden. Je hebt dan inderdaad slechts een beperkt aantal knoppen op een controller, maar dat wil niet zeggen dat je er niet creatief mee kan omgaan.

In Avicii Invector krijg je toegang tot 25 tracks van de artiest, met zelfs voor de niet-fans enkele bekende nummers. Elk nummer kan je bovendien ook nog eens op drie moeilijkheidsgraden spelen. Vijf van die tracks zijn compleet nieuw in deze game. De wereld waarin zij zich afspelen is vooral in zwart en wit gehuld en moet gezien worden als een ode aan Avicii. Er is ook een verhaaltje, maar dat dient eerder om te verklaren waarom je het spel speelt. Echt interessant is het niet.

Visueel is Avicii Invector best een mooie game, met veel neonkleuren, maar hier en daar missen we toch wel wat zaken die het allemaal wat interessanter hadden mogen maken en die de speler meer in de wereld hadden kunnen trekken. Zo zijn er nogal weinig aanduidingen om aan te geven dat we goed bezig bent.

Langs de andere kant komen bepaalde aspecten van de HUD op heel lastige plekken terecht. Het is heel leuk dat er een nieuwe multiplier staat aan te komen, maar als we daardoor niet kunnen zien welke knop we daarna moeten indrukken, dan is dat verdomd irritant.

Zoals meestal het geval is bij dit soort games zijn de eerste tracks bijzonder eenvoudig en wordt de snelheid en het aantal knoppen dat je moet indrukken stelselmatig opgedreven. Het is wel jammer dat de eenvoudigste tracks ook op hard nog altijd heel gemakkelijk zijn, vooral omdat je ze eerst al eens op medium moet gespeeld hebben en de makers dus best voor een pittige versie hadden kunnen kiezen.