Star Wars Jedi: Fallen Order

Star Wars Jedi: Fallen Order

gespeeld op PS4

Het is al een flinke tijd geleden dat er een singleplayer Star Wars-game is uitgekomen. Het is nog langer geleden dat een singleplayer Star Wars-game ook daadwerkelijk goed was. Respawn Entertainment kreeg de opdracht hier verandering in te brengen en dat is ze best aardig gelukt met Star Wars Jedi: Fallen Order.

Star Wars Jedi: Fallen Order speelt zich af tussen Episode III en IV en richt zich met name op de gevolgen van Order 66. Met dit bevel, dat door Emperor Palpatine werd gegeven, werden de Jedi bijna volledig uitgeroeid. Uitzondering is hoofdpersoon Cal Kestis, een padawan die weet te ontsnappen en zich op de planeet Bracca schuilhoudt. Dit verandert allemaal wanneer hij door omstandigheden wordt gedwongen om de Force te gebruiken en zo de Empire – en de gevreesde Inquisitors – naar zijn locatie weet te leiden. Het is de start van een wilde rit door het heelal die je van tempels naar ruimtebasissen en ongerepte natuur brengt. Samen met zijn metgezellen en met name de uiterst schattige droid BD-1, gaat hij op zoek naar een informatiebron die de toekomst van de Jedi kan veiligstellen, of vernietigen.

De planeten die je bezoekt zijn ingericht als een soort metroidvania-light. Je zult planeten meermaals moeten bezoeken om bepaalde gebieden vrij te spelen, die je in je eerste bezoek vanwege het ontbreken van een bepaalde vaardigheid nog niet kon bereiken. Echter is de game zelf behoorlijk lineair: er is maar één pad richting je doel en alle andere paden zijn er puur om lichtelijk teleurstellende extraatjes te verstoppen. Zo kun je de kleuren van Cal's kleding, BD-1 en de buitenkant van het ruimteschip aanpassen. Ook vind je om de haverklap onderdelen voor je lightsaber, die je in de praktijk nauwelijks ziet omdat het handvat van je lightsaber nou niet echt groot is en de actie te snel gaat om er daadwerkelijk op te letten.

Gelukkig vind je ook regelmatig collectibles die je meer vertellen over de wereld en de mensen die er in wonen. Zo komt in een aantal verhalen de impact van de Empire en het verdwijnen van de Jedi's duidelijk naar boven. Het zorgt ervoor dat je de collectibles blijft zoeken omdat je steeds meer te weten wilt komen over de personen in deze wereld. Het hoofdverhaal van de game is echter niet heel spannend en verliest na een aantal uur duidelijk momentum, maar hoe de wereld is opgebouwd is des te indrukwekkender. Alles in de wereld ademt Star Wars zonder hiervoor al te veel gebruik te maken van de alom bekende Star Wars-elementen. Je zult niet om de haverklap geconfronteerd worden met een Tie Fighter of een Sith – Fallen Order is subtieler dan dat.

De game speelt leentjebuur bij veel verschillende franchises; zo zul je elementen van Tomb Raider, Uncharted, Dark Souls en Sekiro tegenkomen in de wereld. Het platformen deed ons bijvoorbeeld erg denken aan Uncharted, maar mist de afwerking die die serie heeft. Zo springt Cal constant mis, waardoor je de afgrond in valt en vooral de delen waarin je door de modder naar beneden glijdt zijn eerder tergend dan spectaculair. Ook begint het platformen zeker in de tweede helft van de game redelijk te vervelen, omdat je keer op keer dezelfde manoeuvres uithaalt.

De gevechten doen dan weer voornamelijk denken aan Sekiro, waarbij je net als in die game de verdediging van vijanden moet doorbreken voordat je schade aan kunt richten. Gevechten zijn hierdoor langzamer, maar niet minder spectaculair. Je voelt je echt een Jedi. Op het juiste moment ontwijken, aanvallen pareren en toeslaan is het devies. Ook de verschillende Force-krachten zijn met veel effectiviteit te gebruiken. Nietsvermoedende vijanden kunnen met een goed geplaatste Force Push-aanval zonder pardon de afgrond in gemieterd worden en met Force Slow kun je jezelf wat extra tijd geven om te healen. Sterkere aanvallen en varianten op Force-krachten kunnen daarnaast dankzij vaardigheidspunten worden vrijgespeeld.

Wees echter niet bang dat Fallen Order net zo onvergeeflijk is als Sekiro, want dit kun je dankzij de moeilijkheidsgraden allemaal zelf instellen. Speel je de game op Story Mode, dan ben je een praktisch onoverwinnelijke Jedi, terwijl je op de hoogste moeilijkheidsgraad een flinke uitdaging voor de kiezen krijgt. Mocht je de moeilijkheidsgraad echter hoog hebben staan en hierdoor regelmatig doodgaan, dan kan dat al snel gaan vervelen door de ellendig lange laadtijd wanneer je doodgaat. Het is niet ongewoon dat je een goede dertig seconden moet wachten voordat je het nog een keer mag proberen.

Het is niet het enige technische mankement van de game. Vooral in de eerste helft van de game valt de framerate regelmatig onder een acceptabel niveau. We speelden zelf op een PlayStation 4 Pro, maar horen van collega's dat het op de originele varianten van zowel de Xbox als de PlayStation nog erger is met de haperingen. Ook liepen we meermaals tegen clipping problemen aan en zweefde Cal soms boven de grond in plaats van er op te lopen.

Grafisch kent de game twee gezichten; bij tijd en wijlen is de game prachtig. Vergezichten op planeten en de lichteffecten zijn spectaculair en trekken je volledig de wereld in – het weerkaatsen van lasers met je lightsaber is een verbluffend gezicht. Maar op andere momenten word je geconfronteerd met lelijke charactermodels, vooral de Wookies zijn hier slachtoffer van geworden, en heftige pop-in. Op een gegeven moment vochten we tegen een vijand die meer leek op een grijs vlak dan een angstaanjagend monster omdat de textures nog niet waren ingeladen. Het mag dan maar even duren, maar het zorgt ervoor dat je volledig uit de ervaring wordt gehaald.