The Yakuza Remastered Collection

The Yakuza Remastered Collection

Gespeeld op PS4 Pro

Na Yakuza Kiwami en Yakuza Kiwami 2, de remakes van Yakuza en Yakuza 2, besloot men remasters van Yakuza 3, 4 en 5 te maken. De drie games werden gebundeld in The Yakuza Remastered Collection. De perfecte bundel voor wie Kiryu-chan's saga verder in HD wil spelen, aan 60fps, met tal van eerder niet-vrijgegeven materiaal en betere lokalisatie.

The Yakuza Remastered Collection bundelt remasters van Yakuza 3, 4 en 5. De remastered versies van 3 en 4 zijn reeds uit, op nummer 5 moeten we nog wachten tot februari 2020. Daarop volgt dan ook een fysieke release, tot dan kan je de collectie enkel digitaal aankopen. Voor wie zich afvraagt waarom geen Kiwami/remakes dit keer: Yakuza 1 en 2 zagen het daglicht op PS2 en werden om er toch een beetje hedendaags uit te zien helemaal herwerkt (remakes) voor PS4. Yakuza 3, 4 en 5 zijn van de PS3-generatie en hadden dus een minder grote sprong nodig, vandaar dus remasters en geen remakes.

In Yakuza 3, 4 en 5 volgen we net als in de eerste twee telgen voormalig Yakuza-hoofd Kazuma Kiryu. Voor wie de reeks nog niet kent, qua genre is het een mix van actie en beat-em-up, spelend in een open-district met een heleboel randanimatie en steevast een sterk plot. De Yakuza games staan bekend om de sterke verhalen die ze brengen, de goed uitgewerkte combat en een resem aan zij-activiteiten. 

In Yakuza 3 heeft Kiryu zijn Yakuza-bestaan achter zich gelaten en is zich gaan vestigen in een rustig dorp dichtbij de zee, waar hij een weeshuis open houdt. De eerste missies voelen nogal erg aan als vader-simulator waarbij je conflicten tussen de weeskinderen oplost en hen zo goed mogelijk tracht op te voeden. Het duurt best even alvorens het Yakuza-geweld alles op stelten zet, waarna Kiryu zich alweer richting Kamarucho begeeft. Zo brengt deze titel een atypisch rustig begin dat mogelijks niet iedereen zal smaken. Het district Kamarucho, gebaseerd op Tokio’s Kabukicho, kennen we reeds van de vorige games en voelt dan ook erg vertrouwd aan. Er is ook nog een nieuw district genaamd Ryukyu, met onder meer een winkelcentrum.

Terwijl Yakuza 3 nogal traag op gang komt, zit het plot toch weer sterk in elkaar. Ook emotioneel weet Yakuza 3 de speler te beroeren. De combat voelt erg intuïtief aan, terwijl je geleidelijk aan een heleboel combat-technieken vrij kan spelen. Dit vrijspelen verloopt wel erg restrictief, waardoor je zelden echt tactische keuzes kan of moet maken. Op dat vlak had het ons vrijer gemogen, kwestie van toch wat tactiek te pushen. De combat is nog steeds het leukst wanneer je de heat-charge uit de mouw kan schudden. Door succesvol je tegenstander af te straffen, verzamel je namelijk heat en zodra die hoog genoeg staat, kan je met een speciale move uithalen naar de tegenstander. Het liefst dan nog met een al-dan-niet-geïmproviseerd wapen, voor de kers op de taart. Hier en daar passeren ook enkele quick time events tijdens de battles, die je liever niet mist.

Nog steeds word je regelmatig door overmoedige bendeleden op straat gestoord wanneer je je van punt A naar punt B begeeft, maar deze gevechten zorgen er wel zoals voorheen voor dat ze je mooi voorbereiden op de gevechten die er wel toe doen: de boss fights. De boss fights durven al eens pittig uit de hoek komen, maar eens je de tactiek van de tegenstander doorhebt, en mits hulp van enkele power-ups en wapens, duurt het helemaal niet lang voor je ze kan klaren. Ook bevat Yakuza 3 een heleboel leuke zijmissies, met veelal een komische twist. 

Het beste van al aan deze remastered versie is dat alles wat de originele Japanse release had, er deze keer ook in zit voor het Westen. In de originele Westerse versie ontbrak namelijk een heleboel content in vergelijking met de Japanse versie. Dit betreft onder meer Mahjong, Shogi, Massage Parlor, Cabaret mini games en een resem sub stories.

Yakuza 4 is dan weer de eerste telg in de reeks die niet minder dan vier hoofdrolspelers voorschotelt, waaronder de eerder genoemde Kazuma Kiryu. Ook deze game speelt zich af in Kamarucho, waar we voor het eerst de daken op kunnen en ondergronds kunnen vertoeven. Dus desondanks dat we in slechts één district kunnen rondlopen, werd het speelveld zo toch groter gemaakt.

Terwijl de speler zich in Yakuza 3 verdiept in Kiryu's leven, wordt het plot in telg nummer 4 verdeeld over vier speelbare personages. Dat maakt het toch wat minder lijvig qua inleving in het verhaal. Gelukkig helpen de vele zij-missies wel om de personages toch wat meer te leren kennen én is het gewoon ook leuk om eens wat verandering te hebben. De speelbare personages brengen elk hun eigenheid naar voren, zo bewegen ze bijvoorbeeld verschillend in combat. Combat-technieken vrijspelen is terug wat diepgaander, ten opzichte van Yakuza 3, waardoor je toch al wat meer tactisch zal moeten nadenken wat het handigst zal zijn. Ook Yakuza 4 bevat een boel randanimatie. Met onder andere alweer karaoke, darts, bowling en cabaret girls. 

Grafisch gezien zien de games er het beste uit tijdens de cut scenes. Verder zijn de hoofdpersonages en spilfiguren ook flink opgesmukt, maar omgevingen en onbelangrijke NPC's maken het nog steeds duidelijk dat de games van een oudere generatie zijn. Dat neemt gelukkig de fun niet weg. Het stemmenwerk, wij speelden in het Japans, klinkt nog steeds geloofwaardig en zit bomvol emotie. De verhalen zitten goed in elkaar, met onze voorkeur voor dat van Yakuza 3. Verwacht je alleszins aan veel cutscenes waarin alles uit de doeken wordt gedaan. De speelbare- en spilpersonages zijn stuk voor stuk kleurrijk en uniek en houden je samen met het plot telkens geboeid tot op het einde.