Atelier Ryza: Ever Darkness & the Secret Hideout

Atelier Ryza: Ever Darkness & the Secret Hideout

Gespeeld op Nintendo Switch

Atelier is een franchise die misschien niet bij iedereen een belletje doet rinkelen, maar intussen zijn we toch al een dikke 21 hoofdgames verder. Centraal staat het thema alchemy, waarbij je als speler verwacht wordt allerhande grondstoffen te ontdekken om heel wat voorwerpen te maken. Een soort van JRPG met focus op het verzamelen van voorwerpen dan wel eerder het beleven van een heus avontuur. De laatste telg in de franchise, Ryza, is intussen uit en kon al op heel wat aandacht rekenen omwille van het design van het hoofdpersonage. Maar bevat de game zelf ook minstens even veel inhoud als haar dijen?

Zoals de opening reeds aanhaalde, moet je je in Atelier Ryza niet aan een episch avontuur vol actie en spanning verwachten. Het verhaal gaat er duidelijk meer ontspannen en rustiger aan toe dan je gemiddelde JRPG. Je volgt de hoofdrolspeler, Reisalin Stout, tijdens een doodnormale zomervakantie. Zij moet van haar ouders vaak op de boerderij helpen, maar ziet dit echter niet zitten en droomt van avontuur en het uitoefenen van een andere job. Wanneer ze samen met haar vrienden er stiekem tussen uit glipt, komt ze nieuwe mensen tegen die haar laten kennismaken met de wereld van alchemy. Reisalin zal trouwens niet pure fanservice zijn, maar kan doorheen het volledige verhaal perfect haar mannetje staan.

Om voorwerpen te maken, heb je natuurlijk tal van grondstoffen nodig en laat dit net een goede drijfveer zijn om vaak op ontdekking of avontuur te gaan. Op zich is het verhaal zeer goed uitgewerkt. Het mag dan wel een rustig tempo kennen, er worden heel wat thema's en zaken naar voren gebracht waarin menig persoon in de overgang van tiener naar volwassene zich zal mee kunnen identificeren (het hebben van een drankverslaafde ouder, pesterijen etc.). Naast het hoofdverhaal, zijn er ook tal van sidequests waarbij sommige meer diepgang aan het geheel geven, al is het 'fetch'-gehalte soms iets aan de vervelende en langdradige kant.

De hoofdrol is weggelegd voor het gehele alchemy-systeem, dat nu toch een stevige herziening heeft gekregen. Dit was nodig ook, want veel spelers zagen in de vorige games de bomen door het bos niet meer. Pas op, het systeem geeft nog zeker de mogelijkheid om met de tientallen grondstoffen zeer uitbundig en uitgebreid te craften, maar voor de nieuwkomers is alles toch een pak meer overzichtelijk geworden (alles is nu netjes verbonden via branches en de nodige kleuren) en zijn er nu ook mogelijkheden om de game suggesties te laten doen en een deel van de crafting trees voor jou uit te bouwen of automatisch te volgen. Spelers die de zeldzame voorwerpen en wapens willen craften, kunnen dit nog steeds doen, terwijl nieuwkomers dergelijke zaken aan de computer kunnen over laten en gewoon van het verhaal kunnen genieten.

Ook al lijkt de game het over het algemeen rustig aan te doen, een JRPG is natuurlijk geen JRPG als er geen combat in zou zitten. Het spel kent een soort van 'Active Time Battle' systeem dat een hele sprong vooruit is ten opzichte van de vele verschillende soorten battle systems die in de vorige games de revue gepasseerd zijn. Er zijn voldoende skills, aanvallen en combo-mogelijkheden om een aangename ervaring aan te bieden. En hoewel het vanzelfsprekend is, is het uiteraard mogelijk om veel van je gemaakte voorwerpen in deze gevechten te gebruiken. 

Op grafisch vlak lijkt het op het eerste zicht alsof de Aterlier-serie een fikse sprong vooruit maakt. Het is vooral het gebruik van een soort lichte cell shaded-stijl, die alles een unieke en mooie look weet mee te geven. Buiten dat gegeven, hebben we nog steeds te maken een vrij typische JRPG qua interactie en exploratie. Je kan namelijk niet overal gaan en staan waar je wil, het spel zit tjokvol onzichtbare 'muren' en objecten waar geen interactie mee is. Desalniettemin vinden we het ontwerp van de personages, de steden en de omgevingen op zich heel goed en hopen we dat deze unieke look in de toekomst zeker behouden wordt. Een sfeervolle soundtrack ondersteunt het geheel netjes.

Atelier Ryza kan je ook op de PS4 aanschaffen, maar we moeten zeggen dat we zeer tevreden zijn over de kwaliteit van de Switch-port. Het spel ziet er, buiten wat lichteffecten en schaduwen, nagenoeg exact hetzelfde uit en weet het merendeel van de tijd ook vlotjes te draaien. In dat opzicht is het voor de handheld-fans dus zeker een goede zaak, daar vroegere Vita-ports met vaak toch wat meer compromissen verschenen.