Borderlands 3

Borderlands 3

Geschreven door Brent
Gespeeld op PS4

Vijf jaar na Borderlands: The Pre-Sequel is de alom geliefde looter shooter terug. Dit keer met meer werelden, meer vijanden om overhoop te knallen en meer wapens. En wanneer we zeggen meer wapens, bedoelen we meer wapens. Zo veel meer wapens. Samen met die hoeveelheid wapens is ook de hoeveelheid vulgariteit en hilariteit opgedreven, om van Borderlands 3 misschien wel de absolute topper van de franchise te maken.

Net zoals zijn voorgangers stuurt Borderlands 3 ons op pad om op Vaults te jagen, plekken die een ongelooflijke kracht bezitten en , nog belangrijker, enorm veel loot bevatten. Dat verloopt allemaal niet van een leien dakje, aangezien we dit keer niet één maar wel twee slechteriken naar ons hoofd geslingerd krijgen. Zelfverklaarde ‘God Queen’ Tyreen en haar broertje Troy willen de krachten van de Vaults namelijk voor zichzelf opeisen. Dat met de hulp van hun Children of the Vault, ofwel een hoopje ongeregeld dat gehoorzaam naar de tweeling luistert en gewoon dingen wil vermoorden.

Dat verhaal is, in typische Borderlands-stijl, licht en luchtig, goor waar nodig en overal en altijd hilarisch. Het verhaal omarmt alle clichés die er maar zijn ter harte en lacht bij momenten met zichzelf, maar het zijn vooral de kleine dingen die onze lachspieren trainden. Zowat elk character heeft zijn tics en nuances die hen zowel charmant als hilarisch maken, en enkele side quests overstegen voor ons enkele hoofdmissies.

Het is aan jou, Vault Hunter, om de Calypso-tweeling te stoppen. Zoals we al gewoon zijn van de franchise krijgen we ook dit keer weer de keuze uit vier van deze jagers om dit avontuur te ondernemen. Er is voor elk wat wils: Moze kan haar persoonlijke mech oproepen, Amara is de Siren van dienst en Zane heeft twee verschillende skills naar keuze ter beschikking. Zelf kozen we voor Fl4K, de robot-beastmaster die met zijn huisdieren het slagveld bestormt.

Elke Vault Hunter voelt uniek aan en heeft zowel een hoeveelheid aan defensieve als offensieve skills. Hierdoor is er voor iedereen wat wils, en kan je zelfs je keuzes afstemmen of je solo wil spelen of met een groep vrienden. Het ziljoen aan wapens dat je kan verzamelen werkt daar zelf in het verlengde van. Sommige speciale skills die deze wapens bezitten kunnen jouw Hunter ten goede komen, of zelfs benadelen. Grinden om jouw perfecte build te bekomen is dan ook de boodschap.

We hebben het al meermaals gezegd, maar het is simpelweg een feit gebeiteld in steen in de Borderlands-franchise. Wapens hebben nog steeds de grote nadruk als het om gameplay gaat en God waar we niet in geloven, wat zijn het er veel. Er zijn niet alleen veel verschillende soorten wapens, ook de verschillende wapenbouwers zijn weer terug. Die geven nog eens een hele extra dimensie, en verbreden de mogelijkheden voor je favoriete load-out. De nieuwkomer is COV, ofwel Children Of the Vault, die zich specialiseren in gemotoriseerde wapens. Niet herladen dus, maar wel oppassen dat je knaller niet in de fik vliegt.

Dat schieten voelt ook heel natuurlijk aan voor het wapen dat je in grijperige klauwen hebt, en ook hier zijn aan elk type weer voor- en nadelen verbonden. Borderlands 3 weet als geen ander hoe het continu afvuren van kogels telkens als een nieuwe ervaring te doen aanvoelen. Tegelijkertijd voelt dat knallen vertrouwd aan, en zijn de verschillen niet zo gigantisch dat je na een tijdje maar met een wapentype meer kan spelen.

Pandora kennen we als geen ander. Dat besefte ook Gearbox Software, waardoor we ook met een heleboel nieuwe werelden in aanraking komen. Zo landen we al snel op Promethea, een futuristische planeet waar gigantische metropolen het landschap domineren. Daar stopt het nog niet, en de werelden die we te zien krijgen voelen allemaal anders aan, met hun eigen dynamiek. Het geeft telkens een mooie verfrissing wanneer we landen op een andere wereld, en het geeft de kans aan de prachtige grafische stijl van de game om zijn kleurenpalet wat verder uit te breiden.

Wanneer we denken aan een franchise als Borderlands, gaan onze gedachten ook onmiddellijk naar co-op. Ook in deze derde installatie is dat weer mogelijk, met enkele verbeteringen tegenover de vorige games. Nu is het namelijk mogelijk om te kiezen hoe je die co-op wil ervaren. Als je je vrienden genoeg vertrouwt kan je ervoor kiezen om loot te delen, zoals het geval was in de vorige games. Mocht je weet hebben van hun grijpgrage handjes, is het nu ook mogelijk om apart loot te vergaren, wat heel wat discussies kan vermijden. In deze nieuwe ‘modus’ maakt het ook niet uit of je enkele levels verschilt; vijanden zullen zich automatisch aanpassen naar jouw niveau.

Grafisch gezien behoudt Borderlands 3 nog altijd de stijl die we gewoon zijn, maar die we o zo graag zien. Zoals we al zeiden is de game nog kleurrijker dan anders door de verschillende werelden, maar ook de characters, vijanden en wapens  zien er beter uit dan ooit tevoren. Toch had de game even tijd nodig om in te laden en zagen sommige texturen er wat krakkemikkig uit, weliswaar op een originele PlayStation 4. Ook de laadtijden waren daardoor af en toe wat langer, al deed dat absoluut niet af aan het plezier en de grafische schoonheid.

Bij een magistraal gevecht tegen een cult hoort ook een magistrale soundtrack, en ook daar scoort Borderlands 3 bijzonder goed. De achtergrondmuziek is sowieso al aangenaam om naar te luisteren, maar het zijn de persoonlijke soundtracks van bossfights die het geheel tot een episch niveau tillen. Bij één daarvan zijn we zelfs een paar keer extra gestorven om wat meer van de muziek te genieten (looking at you, Mouthpiece). Het is, om het kort te zeggen, de granaat op een heerlijk exploderende wapentaart. Ja, dat klonk inderdaad beter in ons hoofd.