The Legend of Zelda: Link's Awakening

Link's Awakening, voor zij die het nog niet wisten, is de remake van een game uit de Legend of Zelda-reeks waarvan het origineel 26 jaar geleden voor de GameBoy werd uitgebracht. Het is daarbij tevens de vroegst gelanceerde Zelda-game die, volledig opnieuw en getrouw aan het origineel, onder handen werd genomen. Destijds werd het videospel goed onthaald, wat ook tot de verderzetting van de reeks heeft geleid. Kan de remake voor Nintendo Switch het origineel eer aandoen?

De manier waarop het spel wordt gepresenteerd springt meteen in het oog. De grafische stijl en zelfs de soundtrack doen een beetje denken aan die van Yoshi's Crafted World, wat zorgt dat het avontuur meer dan gebruikelijk schattig oogt en klinkt. Een presentatie die door velen zal worden gesmaakt, door anderen niet. Spijtig genoeg merkten we hier en daar een framedrop in de overworld, maar niet zodanig overheersend dat het een echt minpunt moet vormen. In ieder geval werd er enorm veel detail toegevoegd en wat ons betreft zorgt dit alles voor een deugdelijke frisse wind door Koholint, het ei-land waarop dit avontuur zich afspeelt. Ei-land, snap je hem? Nee? Laten we dan eventjes de basis van het verhaal overlopen.

We volgen de Hero of Legend na zijn avontuur in A Link to the Past (tevens momenteel speelbaar voor Nintendo Switch Online gebruikers), die tijdens een reisje met zijn vlot op zee wordt getroffen door een heuse storm en bewusteloos wordt aangetroffen door Marin, een bewoonster van het Koholint eiland. Link zal zijn schild en zwaard terug moeten zien te vinden, om vervolgens op zoek te gaan naar de diverse instrumenten die de Wind Fish kunnen wakker maken, zodat hij het eiland kan verlaten. Dit gebeurt via traditionele Legend of Zelda gameplay: diverse voorwerpen verzamelen die de speler, zowel op het eiland als in diens kerkers, zullen verder helpen in het avontuur.

Wat tevens wordt meegebracht uit traditionele Zelda-games en het origineel, is het bizarre sfeertje dat in Link's Awakening sterk overheerst. We treffen op Koholint sprekende krokodillen en meer vreemde wezens aan, zowel uniek in deze game als bekend uit andere. Tevens maken typische figuren uit de Super Mario-reeks hun opwachting. Wandeling maken met een Chain Chomp? Goomba's en Piranha Plants in de pan hakken met je zwaard? Het is in Link's Awakening allemaal zomaar eventjes mogelijk. Naast de sfeer werd ook de moeilijkheidsgraad veelal behouden in de game, wat we enigszins als positief beschouwen. Soms zou een klein duwtje in de goede richting echter toch geoorloofd zijn, want de tips die aan de speler worden meegegeven door uil, telefoon en andere personages durven al eens vaag te zijn. De kerkers zijn in ieder geval uitdagend gebleven, wat we toejuichen.

De gameplay is sterk en werd nog verbeterd, wat voor ons (naast het audiovisuele) de grootste aanpassing aan het avontuur voorstelt. We kunnen immers op meer dan twee knoppen rekenen om te spelen, wat uiteraard een grote vooruitgang is sinds het GameBoy-tijdperk. Derhalve werden veelgebruikte voorwerpen als zwaard, schild en nog een derde vast toegewezen aan de B- en schouderknoppen; hierdoor zal je als speler dus niet continu naar en van het menu moeten schakelen om deze voorwerpen aan een van twee knoppen toe te wijzen, wat veel moeite bespaart. Hierin snappen we evenwel niet waarom L en R niet kunnen dienen om twee extra voorwerpen toe te wijzen, in plaats van dezelfde actie uit te voeren als ZL en ZR. In onze ogen had dit de gameplay ervaring kunnen perfectioneren, maar toegegeven: het is muggenziften.

Dé grote toevoeging in de overgang van GameBoy naar Switch is voor Link's Awakening de aanwezigheid van Dampé's shack. Dampé, origineel gekend van Ocarina of Time, laat Link toe om op Koholint zelf kerkers te maken op basis van Dungeon Chambers en de kerkers die hij reeds heeft doorkruist. Door middel van amiibo kunnen tevens een vijftal unieke kamers worden ontgrendeld (het maakt niet uit welke amiibo, zolang ze Zelda-gerelateerd zijn). Het brengt een Super Mario Maker-achtige beleving naar The Legend of Zelda, een concept waarvan we verwelkomen dat ermee wordt gespeeld. Naar onze beleving missen we echter wat vrijheid en wordt er iets te veel "tutorial" voorzien. Voorlopig zagen we bijvoorbeeld nog niet de mogelijkheid om zelf te bepalen welke schatkist de Nightmare Key van de kerker zou bevatten. Tevens kunnen we niet kiezen welke trapjes naar waar leiden, wat anders wel belangrijk is voor hoe de kerker wordt beleefd door anderen. Een leuke toevoeging aan het avontuur dus, maar niet perfect.