eFootball PES 2020

De strijd voor het hart van de voetbalfan is weer begonnen. Elk jaar kruisen Konami en EA Sports de degens, met als doel zoveel mogelijk voetbalfanaten te overtuigen. Eerst aan zet is Konami, dat fors uitpakt met eFootball PES 2020.

Wat meteen opvalt is natuurlijk de naamsverandering, maar daarover later meer. Wanneer je de game voor het eerst opstart is duidelijk te merken dat Konami eindelijk de 21ste eeuw is binnengestapt met PES. Al jaren klagen de fans over de verouderde menu’s, die niet alleen onhandig waren, maar ook nog eens afschuwelijk om naar te kijken.

Niets meer van dat. Het startmenu is bijzonder minimalistisch, met een mooie vormgeving en ook verder in de game zien de menu’s er veel mooier uit. De kleuren zijn niet meer zo flets en de informatie wordt over het algemeen op een duidelijke en aantrekkelijke wijze aangebracht. Zelfs de cutscenes die je af en toe moet aanschouwen hebben een stapje vooruit gezet, al zal je die nog altijd liever overslaan dan ze echt te bekijken.

Tijdens wedstrijden valt die grafische upgrade ook op. Het nieuwe camerastandpunt laat de actie van iets verder zien en geeft meer overzicht over het veld. Het geeft je het gevoel dat je de wedstrijd echt vanuit de tribunes aan het volgen bent, terwijl je natuurlijk de touwtjes stevig in handen hebt. Het is even wennen, maar na een tijdje zal je niets anders meer willen.

Ook de animaties en de physics van de bal werden aangepakt. Spelers bewegen een stuk realistischer dan voorheen en het is ook gedaan met een bal die op de grond plakt wanneer je een pass over de grond geeft.

Maar goed, dat zijn allemaal cosmetische aanpassingen, die weinig invloed hebben op het spelgevoel. Ook daar werd aan gesleuteld. Zoals elk jaar wordt er gestrooid met een boel magische woorden die moeten aantonen dat deze eFootball PES 2020 beter is dan al zijn voorgangers, maar die gaan we even links laten liggen.

We gaan het wel even hebben over hoe de game aanvoelt, zonder echt te veel aandacht te geven aan al die PR-praat. Wat ons als eerste duidelijk werd, is dat het moeilijker is om te verdedigen. Het kan zijn dat we onze skills nog een beetje moesten aanscherpen, maar de AI pakt het duidelijk iets slimmer aan en als een gek achter de bal aanlopen, in de hoop dat je hem kan afpakken, is een stuk minder efficiënt dan vorig jaar.

Ook de manier waarop een pass wordt gegeven is duidelijk anders en ziet er een stuk realistischer uit. Dan hebben we het niet over het simpele tikje, maar wel over moeilijkere passes. Je speler beweegt veel meer zoals je ook in het echte leven zou verwachten en afhankelijk van de moeilijkheid van je pass kan het ook al iets vaker mislukken. Dat is trouwens ook het geval bij een schot op doel. Je hebt iets meer controle, wat wil zeggen dat je beter naar de hoeken kan mikken, maar ook dat je even gemakkelijk de bal gewoon naast kan trappen.

Dat wil niet zeggen dat alles perfect verloopt zoals jij dat wil. Soms maakt je speler een vreemde keuze bij een pass die je wil geven, waardoor je een aanval helemaal opnieuw kan beginnen of erger nog, je balverlies lijdt. Ook de looplijnen blijven een probleem. Te vaak staan we met onze flankspeler te wachten op de vleugelverdediger, zodat die in de diepte wil lopen. De vleugelverdediger staan dan meer dan eens bijna met zijn handen in de zakken naar jou te kijken.

PES begint ook steeds meer licenties te pakken te krijgen en heeft dit jaar meer dan ooit samenwerkingen afgesloten met grote teams, waarbij elk detail mooi verwerkt is in de game. Het valt nog altijd voor dat bepaalde teams niet de juiste naam hebben – zoals bijvoorbeeld Real Madrid – maar op vlak van spelers kom je dat soort vreemde zaken nog maar amper tegen.

Konami heeft ook de spelmodes aangepakt in eFootball PES 2020. Zo werd de Master League in een nieuw jasje gestoken, met onder andere dialoogopties op bepaalde momenten. De ontwikkelaars willen dat de speler zo zelf zijn eigen verhaal kan vertellen. Daarnaast werd de transfermarkt aangepakt, zodat die nu meer verloopt zoals je zou verwachten. Daarvoor werd er een heleboel data verzameld van transfers die de voorbije jaren in de echte wereld gebeurden.

Compleet nieuw is de Matchday mode, die de grootste verklaring is voor het nieuwe voorvoegsel in de titel van de game. Matchday draait rond wekelijkse online events, waarbij je in een eerste fase met je team zoveel mogelijk punten moet behalen voor jouw kant van de tabel. Na die eerste fase worden de twee beste spelers van elke kant tegen elkaar uitgespeeld in een grote finale. Iedereen die deelneemt aan de events van die week in Matchday mag zich verwachten aan wat beloningen, maar het zijn natuurlijk de twee topspelers die de grootste beloningen kunnen krijgen. Bovendien wordt die Grand Final live uitgezonden en kan dus iedereen de wedstrijd van nabij volgen.

Aan de andere modes werd amper gesleuteld, buiten dan een beetje visueel. Become a Legend en My Club werken nog altijd zoals je dat verwacht en hebben dus ook een lage instapdrempel voor geroutineerde spelers.

Over het geluid hebben we met opzet niet al te veel gezegd. De commentaren zijn niet echt aangepakt en de muziek die je tussendoor aanhoort blijft ongeïnspireerd.