RAD

RAD

[Gespeeld op PS4]

Double Fine is een naam met heel wat weerklank binnen de gamewereld. Met games als Grim Fandango, Psychonauts en Brutal Legend op hun palmares is dat ook niet zo vreemd. Nu zijn ze terug met de 80’s roguelike RAD.

Als je leeft in de wereld van RAD, dan heb je het niet echt getroffen, want de wereld is verwoest door niet een, maar twee apocalypsen. Er bestaan leukere plekken om je dag door te brengen. Binnen die wereld ben jij een of ander random kind – je kan doorheen de game kiezen uit verschillende kinderen – dat de wijde wereld wordt ingestuurd met niks meer dan een baseball bat en de kracht om radioactieve straling op te nemen, zodat je even lekker kan muteren.

De wereld van RAD ziet er trouwens fantastisch uit. Het 80’s-sausje is meer dan geslaagd en wie luistert naar de muziek en de geluidseffecten zal meer dan eens een glimlach van herkenning op zijn gezicht krijgen. Zeker wanneer je al iets ouder bent, zoals ondergetekende. De neonkleuren spatten van je scherm en worden nog eens verder ondersteund door alle vreemde wezens die je onderweg tegenkomt. Voeg daar nog cassettes als currency en floppy disks als sleutels voor schatkisten aan toe, en je weet dat de sfeer helemaal goed zit.

Jammer genoeg is de gameplay iets minder flitsend. In het begin kan je maar een ding doen en dat is met je baseball bat slaan. Dat gaat allemaal echter zo traag en log, dat je niet echt door levels heen kan razen. En om eerlijk te zijn is dat iets dat we in dit soort games gewoon willen doen. Er moet tempo achter zitten, zeker wanneer je helemaal opnieuw moet beginnen omdat je gestorven bent. Alles is dan wel procedureel gegenereerd, maar uiteindelijk blijft een eerste level een eerste level.

Omdat je zo traag beweegt, wordt de moeilijkheidsgraad ook een beetje ongewild opgevoerd. Meer dan eens zal je sterven, omdat je net niet snel genoeg kon bewegen. Bovendien kom je al snel sterkere vijanden tegen, die niet alleen meer health hebben, maar ook meer damage kunnen uitdelen. Omdat je die nogal vroeg in de game tegenkomt, kunnen zij er heel snel voor zorgen dat je opnieuw moet beginnen. En als dat te vaak gebeurt, dan heb je na een tijdje nog weinig zin om verder te spelen. Dat is jammer, want de vijanden zijn gevarieerd en houden je op de toppen van je tenen.

Je kan wel extra aanvallen krijgen door middel van de mutaties die je onderweg krijgt. Mutaties worden random doorgevoerd vanaf het moment dat je genoeg rads verzameld hebt, wat eigenlijk gewoon neerkomt op stijgen in level. Je hebt een aantal passieve en een aantal actieve mutaties. De passieve mutaties komen neer op zaken als minder damage krijgen van bepaalde aanvallen of een extra item slot. De actieve mutaties neigen heel vaak naar het gooien van een of ander projectiel. Het ziet er vaak anders uit, maar echt diepgang voegt het niet toe. Daarnaast kan je dus ook niet zelf kiezen welke mutatie je te pakken krijgt – zelfs de keuze tussen twee opties hadden we al geapprecieerd – waardoor je soms ook aan een run doorheen de game moet beginnen met mutaties die je speelstijl helemaal niet liggen of die de flow volledig uit de game halen.

Gelukkig kan je je zuurverdiende centen op bepaalde momenten wel onderbrengen in een bank, zodat je bij de start van een nieuwe run al een aantal voordelen kan binnenhalen. Zo gaat het allemaal toch net ietsje vlotter, maar dus nog niet helemaal zoals we zouden willen.