The Elder Scrolls Online: Elseweyr

The Elder Scrolls Online: Elseweyr

[Geschreven door KennethDMT]
[Gespeeld op Xbox One]

The Elder Scrolls Online heeft al een lange weg achter de rug sinds de oorspronkelijke release in 2014. Wat ooit het zwarte schaap van de The Elder Scrolls-familie was, heeft ondertussen al meer dan 13,5 miljoen spelers kunnen verleiden om de online-versie van Tamriel in te trekken. Met de release van deze nieuwe Chapter-DLC gaat die wereld opnieuw een stukje verder open. We trekken naar Elsweyr, het land van warme woestijnen, legers aan katachtigen en ongetwijfeld een haarbal of twee.

Net als de Morrowind- en Summerset-hoofdstukken die in 2017 en 2018 hun opwachting maakten, staat Elsweyr voor een nieuwe episode in het verhaal van The Elder Scrolls Online. Na de avonturen in het oosten en het westen trekken we nu naar het zuiden, naar de woestijnachtige provincie Elsweyr. Het is duidelijk dat er in de tijd van Elsweyr nog geen reisadviezen werden uitgevaardigd, of het land van de Khajiit zou ongetwijfeld negatief in het nieuws komen. De hoofdstad wordt bezet door een vijandelijk leger. Necromancers graven lijken op en bezweren de ondoden. En alsof dat alles nog niet erg genoeg is, zijn er nu enkele draken op de wereld losgelaten.

Het klinkt als een echt allegaartje en dat is het ook. Elsweyr probeert verschillende elementen en vijanden met elkaar te combineren, met als resultaat dat het verhaal soms wat onlogisch is en zelfs moeilijk te volgen wordt. Er worden tot op het laatste moment nieuwe spelers geïntroduceerd, maar je krijgt nooit echt het gevoel dat je om deze personen gaat geven. Het einde is ook niet echt een conclusie, maar eerder een grote “wordt vervolgd”.

Elsweyr is dus niet groter dan de som van z’n delen, maar die delen zitten wel stevig in elkaar. Het ontwikkelingsteam heeft hun creatitiveit de vrije loop laten gaan. De actie in dit hoofdstuk speelt zich voornamelijk af in Anequina, het noordeljike deel van het Khajiit-thuisland. De steden daar staan met elkaar in verbinding via fantastisch ogende aquaducten. Het water kabbelt rustig langs de straten, terwijl enkele Khajiit-varianten even van de stroom gebruik maken om zich af te koelen in het warme woestijnklimaat. Uit de prairie rijzen rotsen hoog de lucht in, terwijl enkele senche-tijgers van de zon liggen te genieten. Elsweyr is een plezier om in te vertoeven.

Ben je je oude personage beu? Hou je ervan om skeletten te doen dansen of wil je zelf in de gedaante van een monsterlijk bottengedrocht kruipen, dan heb je nu eindelijk je roeping gevonden. Je kunt Elsweyr namelijk spelen als een Necromancer, een nieuwe magische klasse. Maar let op, wanneer je in nabijheid van burgers of bewakers bepaalde spreuken uit je zwart repertoire bovenhaalt, kunnen die met angst of geweld reageren. ZeniMax Online toont hiermee nog maar eens aan hoeveel respect ze hebben voor de reeds bestaande The Elder Scrolls-lore.

Dan zijn er nog de draken, die voor de eerste keer hun opwachting maken sinds de release van Skyrim in 2011. Ook hier toont ZeniMax Online dat ze de achtergrond van The Elder Scrolls soms beter kennen dan Bethesda zelf: in Elsweyr ben je geen mythische Dragonborn, die de zielen van draken kan absorberen om sterker te worden. Een draak op je eentje verslaan is een hele opgave: in de open wereld zijn ze zelfs zodanig sterk dat je ze enkel samen met een heleboel medespelers de baas kunt. Dit maakt ze uiteindelijk weinig meer dan een reskin van de Dark Anchors die je in de basisgame tegenkomt, maar dit is geen slechte zaak. Integendeel, een draak neerhalen is een mooie verwezenlijking voor alle spelers.

Dat betekent niet dat alles in Elsweyr met zonneschijn en schattige kittens te vergelijken valt. Af en toe duiken de hierboven vermelde haarballen op in de vorm van een lelijke bug. Zo moet je tijdens het laatste baasgevecht van de main quest dekking zoeken tijdens een bepaalde fase. Een ander personage moet je hiervan op de hoogte brengen, maar je hoort zijn stem enkel wanneer je al in de beschermde zone staat... Middenin de aanval van de eindbaas. Zulke fouten zijn pijnlijk voor iedereen, want een gefrustreerde speler is meestal geen blije speler.

Ook het stemmenwerk laat veel te wensen over. De personages die je tijdens je reizen in The Elder Scrolls Online: Elsweyr tegenkomt, houden er nogal van om monologen af te steken waar zelfs Shakespeare even van zou staan te kijken. De meeste stemacteurs klinken echter helemaal niet alsof ze daar zin in hebben. De stemmen van de draken zijn de Aldi-versie van de dovah die je in Skyrim ontmoette. Sommige van de Khajiit hebben gewone, menselijke stemmen gekregen, die compleet botsen met hun katachtige uiterlijk. Het enige lichtpuntje hier is het fenomenale werk van John Cleese, die in deze DLC opnieuw zijn opwachting maakt als Sir Cadwell.

Elsweyr is nog steeds The Elder Scrolls Online. Iedere questgever heeft meestal een grote rij spelers voor zich staan, op een manier die de gemiddelde Brit ongetwijfeld een paniekaanval zou bezorgen. Je moet af en toe wachten tot een baas respawnt vooraleer je hem zelf te lijf kunt gaan. Vijanden hebben een beperkt bereik vooraleer ze immuun worden voor schade en teruglopen naar de plaats waar de server hen wil hebben. Ben je op zoek naar een volgend avontuur on Skyrim te evenaren, dan ben je er nog steeds aan voor de moeite.

The Elder Scrolls Online kan je wel enkele volledig andere ervaringen bezorgen. Een duoconcert voor het karkas van een gevelde draak. Samen met een vriend in de luren gelegd worden door een geest die uit z’n tombe bevrijd wil worden. Of gewoon even plaatsnemen op een klif om van het uitzicht te genieten, om dat tien seconden later verpest te zien worden door twee andere spelers die voor je neus hun dood tegemoet springen. Dat is The Elder Scrolls Online.