Warhammer: Chaosbane

Warhammer: Chaosbane

[Geschreven door Joeri]
[Gespeeld op PS4]

Warhammer is een tabletop spel dat al op de markt is sinds 1983. In die tijd is de franchise uitgegroeid van een klein spel dat enkel door de grootste geeks werd geapprecieerd, naar een wereldwijde hype met grote toernooien, een eigen boekenreeks en natuurlijk ook games. Het beste voorbeeld hiervan zijn de meer recente Total War: Warhammer games. Nu komt ontwikkelaar Eko Software met een actiegame die wel erg veel wegheeft van Diablo. Maar is er genoeg diepgang om de vergelijking met die game weg te werken?

Het spel begint erg eenvoudig. Je kunt kiezen uit vier helden die allemaal van andere krachten zijn voorzien. Deze figuren zijn niet vreemd in de Warhammer franchise: Vollen, Elessa, Bragi en Elonti hebben elk unieke vaardigheden waar je mee aan de slag kunt. Gooi je graag vuurballen naar het gezicht van je tegenstanders? Dan is de tovenaar iets voor je. Hak je er liever op los met je zwaard dan is de warrior iets voor je. De chaoskrachten zijn opnieuw opgestaan en het is aan jou om de strijd aan te gaan tegen allerlei wezens en demonen.

In de Warhammer boeken wordt het verhaal van de wereld grondig uit de doeken gedaan. In Warhammer: Chaosbane is dit helaas niet het geval. In het begin van het spel krijg je een korte cutscene te zien die je een snelcursus geeft over de stand van zaken. Erg diepgaand is dit helaas niet, waardoor het verhaal al snel aan je voorbij zal gaan. Het weet helaas nooit je aandacht te grijpen waardoor je geen sterke motivatie hebt om het slagveld te betreden.

In elk level moet je het opnemen tegen de troepen van een andere Chaos God, die worden voorgesteld door onder andere Oorlog, Magie en Ziekte. Elke factie is goed uitgewerkt en kent vele verschillende vijanden. Hoewel de meeste vijanden gewoon domweg naar je toe komen rennen, is er ook wel wat variatie. Zo zijn er vijanden die van op een afstand schieten en monsters die je aanvallen kunnen blokkeren of simpelweg gaan lopen wanneer ze verzwakt zijn. Hoewel dit de gameplay in het begin fris houdt, beginnen de vijanden naar verloop van tijd meer en meer op elkaar te lijken, wat tot verveling leidt. Op het einde van elk level is er gelukkig weer wat nieuws in de vorm van een grote en unieke eindbaas die toch steeds weer weer te verrassen. Zo zul je patronen moeten herkennen om uit te dokteren wanneer je kunt toeslaan.

Ondanks de pogingen om unieke vijanden ten tonele te voeren, is repetitie het grootste probleem van Chaosbane. Je zult steeds dezelfde paar knoppen indrukken om je aanvallen uit te voeren. Tijdens het levellen krijg je uiteraard wel nieuwe vaardigheden, maar de uitvoering hiervan is steeds hetzelfde. Je mag je dus voorbereiden om 14 uur lang op dezelfde knoppen te rammen. Af en toe zul je aanvallen wisselen omdat de ene bijvoorbeeld sterker is tegen snelle monsters of vijanden met schilden. Wat meer afwisseling zou zeker welkom zijn. Ook de items en wapens die vijanden laten vallen, hebben niet zoveel om het lijf. Items die je op de grond vindt en laat dragen door je personage, zullen je statistieken natuurlijk een boost geven. Echter verandert het visueel niets aan het spel en ook je speelstijl zal niet veranderen.

Soms verplicht het spel wel om een andere tactiek toe te passen. Vijanden laten soms rode bollen vallen op de grond. Als je deze snel genoeg kunt oppakken, dan zullen ze je levensbalk doen opvullen. Je moet dus binnen enkele seconden naar deze bol manoeuvreren voordat hij verdwijnt. Hiervoor is enig tactisch inzicht nodig, omdat je niet zomaar door een meute vijanden wil lopen. Heb je genoeg van deze bollen verzameld, dan kun je in een soort godmodus gaan waarin je extra veel schade doet en zo goed als onsterfelijk bent.

Warhammer Chaosbane beschikt ook over een online co-op en ondanks het lage aantal spelers tijdens het spelen van de reviewversie, was het zeer eenvoudig om iemand te vinden om mee te spelen. Het voelt goed om samen met iemand anders de monsters te lijf te gaan. De warrior kan er op los hakken terwijl je als boogschutter vanop een afstand kunt schieten. Vooral voor personages met afstandaanvallen voelt dit erg goed aan. In de singleplayer word je steeds overrompeld door monsters in enkele luttele seconden. Online kan je teamgenoot de vijand bezig houden op een afstand.