Rage 2

Rage 2

[Gespeeld op pc]

In 2011 introduceerde Bethesda samen met ontwikkelaar id Software een nieuwe IP, genaamd Rage. Het bracht ons een kijk op een post-apocalyptische wereld en de gameplay werd bij de meeste gamers wel gesmaakt , net als de prachtige visuele voorstelling. Het verhaal en de verschillende personages waren dan weer een flink een minpunt waar iedereen dezelfde mening over deelde. We zijn benieuwd of dit laatste punt is aangepakt met de opvolger die 8 jaar later komt.

Rage 2 werd ontwikkeld door id Software in samenwerking met ontwikkelaar Avalanche Studios, bekend van de Just Cause-reeks. Met Rage 2 kruipen we in de huid van een personage genaamd Walker en aan de start van het verhaal kan je kiezen welk geslacht je voorkeur krijgt, mannelijk of vrouwelijk. Na deze keuze start ons avontuur meteen met een gevecht met een oude bekende, General Cross. General Cross is iemand die we reeds bevochten in de originele Rage, maar hij maakt dus terug zijn intrede in Rage 2. Hij staat aan de leiding van de Authority die gebruikmaakt van lijken om de vijand te bevechten. Samen met flink wat andere vijanden slaagt hij er in om je thuishaven volledig tot puin te herleiden.

Je krijgt de opdracht om voor eens en altijd een einde te maken aan het leven van General Cross en dit onder een geheim project: Project Dagger. De opzet van het verhaal is nu niet meteen eentje die ons van de sokken blies. Je hebt een boze vijand die de mensheid wil vernietigen en het is aan jou om deze te stoppen. We hadden iets meer verwacht en ook de unieke personages die een persoonlijke band met je vormen hadden wat meer uitgediept mogen zijn. Om Project Dagger tot een goed einde te brengen moet je beroep doen op drie andere personages, genaamd John Marshall, Loosum Hagar en Dr. Kvasir. Elk van deze personages geeft je een specifiek deeltje dat je nodig hebt om de opdracht tot een goed einde te brengen. Je kan het misschien al raden, maar voor elk van deze personages moeten we verschillende opdrachten volbrengen. De opdrachten zijn tussen de personages redelijk uiteenlopend, dus het wordt niet meteen repetitief. Om na een bepaald aantal missies verder te geraken met de personages moet je ieder personage levelen naar rang vijf. Dit voelt dan ook wat aan als bezigheidstherapie, zodat we niet in volle vaart doorheen het verhaal ploegen. Hier hadden we graag wat meer unieke missies gezien.

De verkregen rangen voor de personages zijn niet enkel gericht op Project Dagger, maar ze geven je ook toegang tot de projecten van die personages. De projecten geven je enkele vaardigheden die je kunnen helpen in het avontuur. Denk bijvoorbeeld aan John Marshall waar je de vaardigheid sprinting reload kan vrijspelen waarbij, zoals de naam het doet vermoeden, je al lopend je wapen kan herladen. Elke vaardigheid is ook onderverdeeld in een bepaalde tier en om vaardigheden bij de verschillende projecten vrij te spelen, heb je nood aan project points. Die kan je verkrijgen door gewoonweg verschillende opdrachten uit te voeren voor de personages. In de spelwereld heb je namelijk een aantal zijmissies die je kan volbrengen door het gewone volk in de verschillende outposts te helpen met een missie.

Doorheen de wereld vind je tal van challenges en opdrachten terug. Zo zijn er outposts met vijanden die je moet vrijmaken of zonnepanelen die je moet vernietigen. De challenges zijn in overvloed terug te vinden, zoals bijvoorbeeld grote bazen die op de baan rondrijden met een escorte of sentry turrets die je moet vernietigen. Men probeert zo de wereld op te vullen en het zorgt er ook voor dat je wel altijd iets te doen hebt. Rij je bijvoorbeeld naar een missie dan zal je een aantal van die challenges of opdrachten tegen komen en wij konden natuurlijk niet anders dan stoppen en deze tot een goed einde brengen. Daar word je natuurlijk ook voor beloond en je krijgt per locatie een aantal zaken die je moet zoeken. Denk bijvoorbeeld aan een aantal kistjes met oftewel geld of nanotrites. Data logs zorgen er dan weer voor dat je iets meer informatie krijgt over verborgen locaties die je een mooie beloning bezorgen en als laatste heb je de ark chests. Die moet je vinden om jezelf of je voertuig te verbeteren.

Al het bovenstaande geeft je een manieren om het avontuur iets eenvoudiger te maken. De auto parts kan je gebruiken om je voertuig uit te rusten met nieuwe extra's, bijvoorbeeld betere armor of een mortier. Weapon core mods kan je gebruiken om je wapen te verbeteren en ook hier is een soort van tier systeem. Per tier kan je een bepaalde bonus kiezen, terwijl je bij elke tier sowieso een leuke bonus verkrijgt. Nanotrites dienen om je eigen armor suit te verbeteren met enkele nieuwigheden voor je special moves. Denk bijvoorbeeld aan de dash die je kan verbeteren zodat je sneller of meer kan opzij springen. Het zijn allemaal zaken die je helpen doorheen het avontuur. Als speler heb je ook vrij grote vrijheid in de keuzes die je maakt, zodat het personage speelt zoals jij dat wil. In de spelwereld vind je ook Arks terug. Dit zijn grote capsules die worden bewaakt door een aantal vijanden. Eenmaal deze verslagen zijn, krijg je toegang tot de Ark en dit geeft je een nieuwe special move of een speciaal Ark wapen dat je kan gebruiken in de strijd tegen General Cross. 

Zoals je kan lezen, is de spelwereld goed gevuld met een tal van zaken die je kan doen om jezelf bezig te houden. Toch hadden we doorheen onze speelsessie het gevoel dat de wereld nogal leeg aanvoelt. Je rijdt veel alleen rond en met momenten kom je een groepje vijanden tegen die elkaar bevechten. Het is misschien deel van de opzet in een post-apocalyptische wereld, maar toch hadden we het gevoel dat het misschien ietsje kleiner mocht. Een grote wereld is tof, maar het verveelt snel wanneer je lege plaatsen tegenkomt waar je niet meteen iets kan doen.

Om al dit te ontdekken, krijg je toegang tot een mooie selectie voertuigen en we kunnen zeggen dat de controls even wennen zijn. Zachtjes de gas loslaten om je bocht te nemen, is niet meteen vanzelfsprekend en je moet echt slippen om de bocht mooi te kunnen nemen. Het vergt dus even oefening, maar het valt wel onder de knie te krijgen. Een ander heikel punt aan de start van het spel zijn de verschillende pop-ups die je krijgt om alles uit te leggen. Het leek wel alsof we elke minuut een nieuw scherm kregen met nieuwe uitleg en na een tijdje begon het wel wat te ergeren. Een tutorial is geen probleem, maar het moet ook niet de spuigaten uitlopen. Eenmaal je hierdoor bent, valt het uiteraard goed mee, maar misschien was er toch een andere oplossing om alles uit te leggen. Je kreeg al bijna schrik om nog iets op te pikken of te openen, omdat je niet weer wilde gestoord worden met een pop-up die je moest accepteren vooraleer je verder kon.

Voor Rage 2 is ontwikkelaar id Software afgestapt van de id Tech engine en gebruikt men de Apex game engine, die we kennen van onder andere Just Cause. Je mag dus wel verwachten dat de titel er goed uitziet en de wereld oogt dan ook prachtig zonder echt een voelbare impact te hebben op de performance. De wereld bestaat in het grootste gedeelte uit zandvlakten, maar je hebt ook een regio die bestaat uit een bos met torenhoge bomen. De verschillende personages zijn prachtig afgewerkt en de cutscenes zijn van een hoogstaande kwaliteit. De engine kan dus duidellijk meer dan wat we eerder al zagen bij Just Cause. Op vlak van geluid is het best ok, maar we hadden soms het gevoel dat het iets te druk werd. Je bent een conversatie aan het volgen met terwijl op de achtergrond verschillende schoten en explosies en als je geluk hebt, krijg je er ook nog eens een knallende soundtrack bovenop.

Qua voice acting is er ook niet meteen een negatief punt. Al hadden we wel het probleem dat wanneer je een conversatie iets te snel startte, je niks te horen kreeg. Je zag de mond bewegen en de ondertitels kwamen in beeld, maar je hoorde niks. Na een aantal lijnen kwam het geluid er wel ineens door. Er waren ook momenten dat bepaalde vijanden ergens bleven hangen, waardoor je vast zat met de progressie in een missie. We mochten dan op zoek gaan naar die laatste vijand die de trigger voor de volgende sequence tegenhield.

Qua intelligentie van de vijanden hadden we nu toch ook wel wat meer verwacht. We kozen voor de normale moeilijkheid en echt moeite ondervonden we nu niet om vijanden een kopje kleiner te maken. Na een tijdje heb je de sequence voor de verschillende vijanden door en weet je perfect wat ze telkens gaan doen en dat is wat spijtig. We hadden graag iets meer uitdaging gezien. De enige momenten waar we het loodje legde, waren de moment dat we gewoon teveel vijanden rondom ons hadden. Ze deden teveel schade en we konden ze niet snel genoeg doden.