Imperator: Rome
Imperator: Rome
[Geschreven door Joerie]
Veni, vidi vici, het zijn woorden waar elke strategieliefhebber voor leeft. Echter is die lijfspreuk niet zo makkelijk toepasbaar in Imperator: Rome. Paradox Interactive staat al erg lang bekend als de keizer van de diepgaande strategiegames en wil deze trend ditmaal verderzetten in het tijdperk van het Oude Rome. Kun jij Rome met ijzeren hand regeren en de aangrenzende landen veroveren? Of ga je als trotse Belg liever aan de slag met de Eburonen? Keuze genoeg met meer dan 400 speelbare facties en meer dan 7000 steden om uit te kiezen!
Rome: Imperator gaat van start in 304 voor Christus en eindigt in 27 na Christus. Meer dan genoeg tijd dus om je stempel op de geschiedenis te drukken. Het spel stelt voor dat beginnende spelers met Rome van start gaan. De oorlog met de Samnieten is net afgelopen en Rome is de machtigste staat in Italië. Tijdens het spel dien je de focus te leggen op je eigen grondgebied en je meer nabije buren. De map gaat van West-Europa helemaal tot Indië en ook Siberië en Noord-Afrika zijn van de partij.
Gelukkig is het redelijk eenvoudig om het onderscheid tussen alle facties te zien op de map. Je kunt namelijk de map in allerlei settings plaatsen. Zo kun je in een handomdraai zien wie je bevriende naties zijn, met wie je handel aan het drijven bent, welke religies er aanwezig zijn etc. Hierdoor zul je niet te lang moeten piekeren en onderzoek moeten doen. Ook de steden en de troepen geven voldoende informatie wanneer je inzoomt op de kaart. Je weet meteen hoeveel manschappen je hebt en wat ze aan het doen zijn. Dit alles wordt vergezeld van mooie wolken, bergen en landschappen die ervoor zorgen dat alle nummers en data minder stoffig aanvoelen. Echter zal alles voor minder geduldige spelers aanvoelen als een doolhof.
Afhankelijk van de factie waar je mee start, zul je te maken hebben met een senaat, een monarchie of een stam. Elke regeringsvorm zul je anders moeten aanpakken. Als je een koning bent dan zul je je onderdanen tevreden moeten houden door populaire wetten door te voeren. Ben je stamhoofd dan moet je vooral andere invloedrijke families tevreden houden. Zo kun je iemand paaien door hem leider te maken van je leger. Maar als deze persoon een te groot ego krijgt doordat hij veel slagvelden wint, dan zal hij snel een kans zien om het leger te gebruiken om een staatsgreep uit te voeren. Doorheen het spel zul je je vrienden en vijanden goed moeten kennen en weten te manipuleren.
Je kunt een tegenstander bijvoorbeeld aanpakken door hem om te kopen, gevangen te nemen of te executeren. Weet echter dat elk voordeel ook een nadeel heeft. Het kan dus een snelle oplossing zijn om een vijand gevangen te nemen, maar weet dat zijn familieleden en aanhangers hier niet gelukkig mee zullen zijn. Beter is het dus om vriendschap met iemand te sluiten. Echter zul je een groot deel van je rijkdommen kwijtspelen bij het omkopen van iemand.
Doorheen het spel zijn er tal van statistieken die je moet bijhouden en zo hoog mogelijk moet houden. Denk hierbij aan: geld, mankrachten, militaire macht, religie, civiele macht, zeggingskracht, stabiliteit, expansie.Hoe hoger je een bepaalde statistiek krijgt, hoe meer je hiermee kunt doen. Bijvoorbeeld: ons opperhoofd is een erg religieuze man en daarbij zijn alle volgelingen ook deel van dezelfde religie. Dit zal er voor zorgen dat elke maand de religieuze statistiek zal stijgen. Door een deel van deze punten af te staan kun je bijvoorbeeld een varken offeren en dat zal voor meer stabiliteit zorgen. Het spel is dus steeds een puzzel die je goed moet balanceren om alle cijfers in het groen te houden.
Ook je relaties met buurlanden moet je zorgvuldig in de gaten houden. Iedereen is voortdurend allianties en vriendschappen aan het smeden. Op gegeven moment verklaart iemand de oorlog en wat volgt is een kettingreactie waarbij alle landen van een bepaald gebied met elkaar aan het vechten zijn. Helaas zijn de diplomatieke handelingen die je kunt uitvoeren, niet altijd even nuttig of nodig. Zo kun je best steeds een casus belli uitroepen tegen een land, vooraleer je ten strijde trekt. Een casus belli is een reden om oorlog te voeren.
Wanneer je een casus belli hebt en aanvalt, zullen andere landen je positief bekijken. Heb je echter geen reden om oorlog te voeren en je valt aan, dan daalt je stabiliteit en andere landen zullen je slecht bekijken. Ook allianties zijn vaak maar flinterdun. Als je natie te groot wordt, dan worden allianties en handelscontracten zomaar stopgezet. Je krijgt hierbij ook geen alternatieve optie toegereikt. Als je land te groot is dan zul je sommige handelingen ook niet meer kunnen doen, waardoor het uitbreiden van je land in sommige aspecten nadelig aanvoelt.
- - Uitgebreide map
- - Enorm veel steden, personages en facties
- - De gameplay ademt strategie
- - Diepgang
- - Te ingewikkeld en te veel data gericht voor sommigen
- - Te grote focus op casus belli
- - AI maakt soms vreemde sprongen