Generation Zero

Generation Zero

[Gespeeld door KennethDMT]
[Gespeeld op Xbox One]

Enkele jaren geleden bracht de Poolse kunstenaar Jakub Różalski een serie schilderijen ter wereld. Die reeks, getiteld ‘1920+’, combineerde serene landschappen met de dreigende aanwezigheid van allerhande soorten mechanische titanen. Wanneer je de concept art van Generation Zero bekijkt, lijkt het vrij duideljik waar het Zweedse Avalanche Studios de mosterd heeft gehaald. Cool concept, maar levert het een goede game op?

Generation Zero is een co-op online survival shooter. Dat betekent dat je alleen of met vrienden vijanden moet afknallen en terwijl op zoek bent naar resources om meer vijanden af te knallen. Zo heb je ook direct de hele gameplay loop van Generation Zero in een notendop beschreven, want veel meer is er in de game niet te doen.

Generation Zero is van de hand van de Malmö-tak van Avalanche Studios, die eerder onder meer de Just Cause-reeks en Mad Max afleverden. Voor de Zweden lijkt het wel een erg persoonlijk project: de game tovert een visie van de Zweedse scherenkust ten tijde van de jaren ’80 tevoorschijn. Je begint de game in een eenzaam dorpje en ontdekt al gaandeweg dat iedereen gevlucht is voor een mysterieus robotleger dat het land heeft ingenomen.

Waar andere games vaak zouden zorgen dat alles in de gamewereld in het Engels te lezen en beluisteren is, is Generation Zero zeker niet beschaamd voor zijn Zweedsheid. Alle posters en borden doorheen de wereld zijn in het Zweeds, terwijl de HUD die mooi voor je ondertitelt. De audiologs zijn eveneens enkel in het Zweeds te beluisteren. Het is een mooie poging om de wereld authentieker te doen overkomen.

De eilanden waarop de actie zich afspeelt zijn liefdevol vormgegeven en vaak mooi om naar te kijken, maar er is gewoon niet veel te doen. De documenten en logs schijnen weinig licht op de staat van de wereld, maar sturen je gewoon van locatie naar locatie. De duistere elektronische soundtrack doet z’n best om in het begin van de game voor nog wat sfeer te zorgen, maar is na enkele uren door een lege wereld dwalen z’n effect ook kwijt.

Onderweg kom je meermaals oog in oog te staan met de enigmatische vijand die nu de plak lijkt te zwaaien in de Stockholm-archipel: de robots. Dat zijn geen hypermoderne bakken chroom en lasers, maar roestige vierpotige rookmachines die je met machinegeweer en klauw om zeep proberen te helpen. Erg veel variëteit in de machines is er niet te vinden in de robotpopulatie en leuk om tegen te vechten zijn ze ook niet. Ze kunnen heel veel kogels incasseren, spawnen opeens naast je en hebben in een mum van tijd je hit points terug naar het nulpunt gebracht. Gezien de robots de crux zijn waar heel Generation Zero om draait, is het dus moeilijk om de game aan te raden.

Generation Zero gaat ervan uit dat je wapens en verschillende soorten ammo gaat verzamelen, om zo langzamerhand een efficiëntere moordmachine voor moordmachines te worden. Het schiet zichzelf hier echter al van op een designniveau in de voet, want het inventorysysteem dat het je probeert op te dringen is nauwelijks functioneel. Je hebt geen hotkeys om snel tussen ammunitietypes en wapens in je inventory te wisselen en het menu werkt zo traag en onintuïtief dat je meestal robotvoer bent nog voor je aan de slag kunt gaan.

Zoals het een moderne robot betaamt, heeft Generation Zero ook af en toe last van enkele bugs. Robots schieten af en toe los door solide objecten heen. De game durft af en toe eens crashen, wat vooral irritant is wanneer je al enkele kilometers afgelegd hebt en dan weer bij je laatste safe house moet vertrekken. UI-elementen laden soms niet, waardoor je af en toe op de gok knoppen moet gaan indrukken. Allesbehalve gamebrekend, maar het doet een game als deze ook niet veel goeds.

Generation Zero is als game afgestudeerd aan dezelfde school als Sea of Thieves of State of Decay: weinig tot geen verhaal, maar wel een focus op samen spelen om zo je eigen verhalen te maken. Maar waar Sea of Thieves nog voor een interessante wereld kan zorgen, struikelt Generation Zero Boston Dynamics-gewijs over de eigen robotbenen. Je kunt samen robots zoeken, je volledige lading ammunitie leegschieten en, als dat niet genoeg was, later terugkeren om het werk af te maken. Je hebt wel enkele emotes om de boel wat levendiger te maken, maar de wereld zelf blijft steriel en saai.