Pokémon Let's Go, Pikachu/Eevee!

Pokémon Let's Go, Pikachu/Eevee!

Pokémon, het is een fenomeen waar velen van ons hun eerste avonturen beleefden in Red, Blue of Yellow op de Game Boy. Het was het begin van een monsterserie die tot de dag van vandaag nog immens populair is. Dankzij het succes van zowel de Nintendo Switch als van Pokémon GO wou Gamefreak ons doen terugdenken aan waar het allemaal begon, terwijl er wordt geïnnoveerd voor de nieuwe spelers.

Vooraleer je begint met het spelen van Pokémon Let’s GO Pikachu of Eevee kun je beslissen hoe je de game wilt spelen. Zijnde met een linker- of rechter-joy con, in handheld mode met gebruik van de gyrotechnologie of met de nieuwe Poké Ball Plus accessoire die speciaal gemaakt is om de game te spelen. Wij speelden op alle manieren die mogelijk waren en vonden iedere manier wel fijn om te spelen.

De Poké Ball Plus wordt vaak aangeraden om de game te spelen en het moet gezegd zijn dat de bal erg prettig in de hand ligt. De bal heeft een inklikbare joystick die als de ‘A-knop’ werkt en een knop bovenaan die de ‘B-knop’ overneemt. Daarnaast kan je door te schudden ook interacties doen heeft de controller een speakertje om Pokémon kreten te horen en een lichtje om aan te geven wat er gebeurt. Spelen met de bal is heel eenvoudig, maar we vonden de joystick net iets te klein om nauwkeurig te spelen en voor langdurige spelsessies vonden we het best af en toe onze polsen wat rust te gunnen tussen al het gooien in.

De game is ongeveer een remake van Pokémon Yellow, met wat aanpassingen en voornamelijk een nieuwe manier van hoe je Pokémon vangt. Dankzij de motion controls van de Joy Con of de Poké Ball Plus smijt je nu gewoon de Pokéball naar de Pokémon zoals je dit doet in Pokémon GO, zonder dat je eerst de Pokémon moet bevechten. Het is een veel simpeler systeem en misschien niet iets dat iedereen zal goedkeuren in het begin. Wil je vlulg wat grinden, dan zal je blij zijn dat alles zo snel gaat.

Niet alleen de manier van vangen is anders, ook kun je nu voor de eerste keer alle Pokémon zelf zien rondlopen in de wereld, waardoor willekeurige gevechten dus verleden tijd zijn en het veel eenvoudiger is om even die irritante zubats en pidgeys uit de weg te gaan. Ook zijn de Pokémon meer op schaal gemaakt in de wereld, zodat je Pikachu vergeleken met een Onix wel een immens verschil in grootte is op je scherm. Nadat je je Pokémon gevangen hebt, kun je hem eenvoudig weg uit zijn bal laten zodat hij achter jou loopt en indien hij groot genoeg is, zoals Tauros of Arcanine, kun je er ook op rijden.

Je eerste Pokémon in de game kun je niet kiezen, je begint sowieso met een Pikachu of Eevee en net zoals in de anime zijn deze starters zo koppig dat ze niet willen evolueren. Om ze wel sterk genoeg te houden, leren zowel Pikachu als Eevee gaandeweg wel speciale aanvallen bij en kun je ze speciale abilities leren naast hun normale aanvallen. Pikachu met een surfboard zien of met zijn tientallen ballonnen zullen fans zeker wel herinneren uit de cardgame.

De Kanto regio heeft een enorme visuele upgrade gekregen, maar is helaas nog steeds met een top down aanzicht te spelen, waardoor de game niet ten volle de kracht van de Switch benut, toch zien de locaties en vooral de modellen van de Pokémon er heel goed afgewerkt uit. De 3D-artstijl is mooi en de game houdt zich dankzij secrets en kleine events waar aan de manga en anime, wat zeker fijn is voor de fans.

Ook de animaties van de Pokémon en vooral die van je partner en je trainer zijn flink verbeterd. Met kleine cutscenes toont de ontwikkelaar de evolutie tussen trainer en Pokémon en dat maakt de ervaring meer persoonlijk. Ook de muziek kreeg her en der upgrades, wat gewoon smeekt om alle hoekjes en kantjes van de wereld uit te kammen.

Je Pokémon uit hun bal laten of je bezig houden met je partner Pokémon door hem te aaien en berries te voederen doet hen van je houden. Dit brengt enkele voordelen met zich mee in de gevechten, zoals het makkelijker ontwijken van aanvallen en het zelf healen van statuseffecten zoals poison, sleep of paralysis. Ook kun je speciale candies verkrijgen die je aan je Pokémon kan voederen om hen sterker te maken, wat we vroeger meer terug vonden in items zoals Protein of Carbos. Vooral Pikachu en Eevee hebben speciale candies die al hun stats met 1 punt verhogen. Zo vind je vaak een candy terug waardoor het niet meer zo erg is dat ze niet willen evolueren om sterker te worden.

Wat wel wat irrelevant begint te lijken is het vechten tegen andere trainers. Standaard staat exp. share al vanaf het begin van de game aan, en krijgen je Pokémon ook tijdens het vangen allemaal ervaring waardoor levelen vrij eenvoudig wordt. Je Pokémon zijn hierdoor vaak net wat sterker dan de meeste trainers, waardoor ze verslaan geen enkel probleem is. Enkel de Gym Leaders, Elite Four of speciale bazen vormen een echte uitdaging. Nadat je de game beëindigd hebt, komen er wel 150 nieuwe Master Trainers tevoorschijn die elk een 1vs1 gevecht willen houden. De vereisten hiervoor zorgen ervoor dat je flink mag gaan grinden, want heb maar eens een level 65 Rattata vooraleer je de uitdaging kan aangaan om tegen de Master Trainer en zijn Rattata te vechten, en zo heb je dat met iedere Pokémon uit de game.

De enige Pokémon die op een speciale manier gevangen moeten worden, zijn speciale of legendarische Pokémon, zoals bijvoorbeeld een Snorlax. Hier moet je eerst de Pokémon verslaan om daarna over te gaan naar de vangmode zoals in Pokémon GO. Het is een leuke mix om toch even de kracht van de legendary met jou Pokémon te meten vooraleer je hem kan vangen.

Competitief gezien stelt deze game wel wat teleur. De Meta die gekend is uit andere games, is vrijwel onbestaand in die zin dat naast het vereenvoudigd vangen ook niet alle mogelijke aanvallen in de games aanwezig zijn, zoals je dat gewend bent uit de andere nieuwe games zoals X en Y of Sun en Moon. Alle originele aanvallen plus enkele nieuwe of klassiekers zijn aanwezig, maar dat maakt het wat moeilijker om toekomstgericht een team op te stellen. Ook zijn de games heel genereus in de Pokémon die je in het wild vindt. Je kan zelfs Pokémon vinden waar je in de originele games nog niet van kon dromen, waardoor teams heel variërend kunnen uitlopen, al vinden we dat dan weer goed.

Pokémon Let’s GO is ook de eerste game die een co-op mode toevoegt aan een echte RPG. Simpelweg door een 2e controller te schudden kun je als een kloon van jezelf tevoorschijn komen en meelopen, vangen en vechten . Het is geweldig om zo een jonger broertje of zusje in de wereld van Pokémon onder te dompelen, maar voor twee normale spelers is het helaas een lachtertje. Speler 2 verdwijnt in cutscenes en bovenal zul je in Pokémon gevechten met 2-tegen-1 eindigen, wat de al simpele gevechten gewoon volledig overbodig maken. Geen enkele keer hebben we een Pokémon aan onze kant zien het loodje leggen, wat het voor veteranen onder ons op den duur wel saai maakt.

Als je de games bekijkt, dan zie je dat Gamefreak ze natuurlijk niet enkel uit nostalgische overwegingen heeft gemaakt, maar ook door het succes van Pokémon GO. Zo kun je een Pokémon uit je game in je Poké Ball Plus steken en hem tamagotchi-gewijs meenemen in een stappenteller. Ook kun je de bal linken aan Pokémon GO zodat hij op eenzelfde manier werkt als de Pokémon GO Plus armband die destijds uitkwam. Je kan ook Pokémon uit GO overzetten naar het nieuwe GO Park in de game, die de Safari Zone vervangt. Hierin kun je alle Pokémon (die toegestaan zijn om over te zetten) steken om ze vervolgens als een level 1 opnieuw te vangen in Let’s GO Pikachu of Eevee. Je kan ook groepen van 25 eenzelfde Pokémon droppen in GO ParK om ze samen als een kudde te laten samen spelen. Het zijn allemaal leuke dingen, maar voor mensen die Pokèmon GO niet spelen voegt het weinig toe. Toch denken we dat Let’s GO Pikachu en Eevee aangename en nostalgische games zijn die zeker de moeite waard zijn in afwachting van de nieuwe RPG die volgend jaar het levenslicht zou moeten zien.