Valkyria Chronicles 4
Valkyria Chronicles 4
[Gespeeld op Nintendo Switch]
Na het wat mislukte Valkyria Revolution, dat vorig jaar toch niet echt in de smaak viel bij ondergetekende, komt SEGA alsnog op de proppen met een echte en volwaardige Valkyria Chronicles. De vierde telg in de serie zou volledig naar de roots en geliefde gameplay terugkeren, maar uiteraard een moderne insteek en wat extra toevoegingen kennen. Ditmaal kan de strategische oorlog op zowat elk platform gevoerd worden en dus kozen we voor veldslagen in handheldformaat.
Er zijn zo van die games die qua verhaal steevast eenzelfde soort stramien proberen te volgen en daar mag de Valkyria-serie ook bij gerekend worden. Fans die de eerdere games al eens gespeeld hebben, zullen niet meer echt verbaasd zijn over de aanzet van het verhaal. In het fictionele jaar 1935 EC wordt het continent van Europa geteisterd door een tweede Europese oorlog tussen de Atlantic Federation en de Eastern Imperial Alliance. Het verlies nabij, besluit de Federation met Operation Northern Cross alles op alles te zetten om de Imperial Alliance een halt toe te roepen.
Een van de alliantietroepen in deze oorlog zijn de mensen in Squad E, tal van vrienden die elkaar door dik en dun in deze moeilijke tijden steunen en voor een praktisch onmogelijke opdracht staan: Ettelijke soldaten van het keizerrijk trotseren en de opmars van het rijk een halt toeroepen. Daarbovenop komt nog eens het feit dat het keizerrijk over een mysterieus wapen, de Valkyria, beschikt.
Een vrij herkenbaar verhaal, doch voorzien van heel wat extra achtergrond door middel van de vele biografieën die het spel letterlijk heel wat persoonlijkheid meegeven. Extra zijmissies bieden ook heel wat inzicht in de dagelijkse strijd en sleur van de vele soldaten. Naast het verhaalelement bieden zij ook de mogelijkheid op heel wat extra vaardigheden en bonussen voor de desbetreffende units.
De verhaalelementen worden nog steeds gepresenteerd door een mix van aparte statische cutscenes, dynamische cutscenes en gesprekken tijdens de veldslagen zelf. Het geheel had misschien soms iets dynamischer gepresenteerd mogen worden, maar de kwaliteit en uitgebreidheid van het verhaal compenseren dit tekort ruimschoots. Qua opzet verandert er eigenlijk niet zo veel. Er zijn heel wat hoofdstukken met de nodige strategische veldslagen voorzien, waarin je denken en plannen in tijden van oorlog weer helemaal op de proef gesteld worden.
Voor zij die niet bekend zijn met de Valkyria gameplay: In dit tactisch rollenspel krijg je een bepaald aantal commandopunten waarmee je de controle van uitgekozen eenheden op het veld kan overnemen. Door je dan zo goed mogelijk te verplaatsen en te positioneren, kan je de vijandelijke eenheden op een snelle en efficiënte manier een kopje kleiner maken. Deze actie gebeurt dus in een 3D-omgeving waarin je de volledige controle over je personage hebt, al zal elke unit zijn of haar beperkingen hebben wat het bereik van de verplaatsing en het vuurwapen betreft.
Het merendeel van de mappen zijn zeer ingenieus ontworpen en vormen voldoende uitdaging. Een van de nieuwe elementen is een nieuwe unit, grenadier, die met de mortar van op geruime afstand tal van gevaarlijke vijandelijke eenheden kan uitschakelen. Voorts zijn de gekende units, waaronder soldiers, snipers en engineers, weer van de partij.
Aangezien de mappen vrij uitgebreid zijn en er heel wat units in één veldslag aan te pas komen, krijg je als speler meteen een flinke uitdaging (op de normale of hogere moeilijkheidsgraden) op je bord. Door de hoeveelheid units waar je over kan beschikken, is de oplossing ook niet steeds zo voor de hand liggend en betekent dit dat er af en toe de nodige afleidingsmanoeuvres of opofferingen met bepaalde eenheden gemaakt dienen te worden. Er is genoeg flexibiliteit mogelijk om de missies op ettelijke manieren tot een goed einde te brengen.
Na het voltooien van de veldslagen, worden ervaringspunten toegekend om zo de classes van je eenheden, je uitrusting (wapens en pak) en voertuigen van de nodige upgrades te voorzien. Deze upgrades takken al vrij snel af naar minder conventionele mogelijkheden
Naast de gameplay, keert men ook terug naar de roots wat de grafische presentatie betreft. De klassieke 'Valkyria-artstyle' is weer terug van weggeweest en resulteert in zeer sfeervolle scenes en omgevingen met een uniek 'penseel-vormgeven' karakter. Een mix van oude bekende deuntjes en enkele nieuwe prachtig klinkende composities vormen de spreekwoordelijke kers op de taart wat de audiovisuele presentatie van de game betreft.
Zoals eerder aangehaald, speelden we Valkyria Chronicles 4 op onze Nintendo Switch en waren we zeer onder de indruk van het eindresultaat dat deze port ons voor weet te schotelen. In handheld-modus draait het spel aan een native resolution van 720p en via je tv kan je het spel aan een resolutie van 1080p ervaren. De framerate blijft goed overeind en qua uiterlijk zijn de settings maar zeer lichtjes (scherpte van textures, objecten in de verte) teruggeschroefd ten opzichte van de Xbox One en PS4.
- Terug naar de roots
- Artstyle
- Nieuwe gameplay toevoegingen
- Sterke Switch port
- Soms iets te statisch