Middle-Earth: Shadow of War - Definitive Edition

Middle-Earth: Shadow of War - Definitive Edition

[Gespeeld op PS4 Pro]

Eind vorig jaar verscheen de sequel van het in 2014 geprezen Middle-Earth: Shadow of Mordor. Nu, een klein jaar later, verschijnt een definitieve versie in de vorm van Middle-Earth: Shadow of War - Definitive Edition en leek het ons een goed idee om eens te kijken wat er sindsdien allemaal veranderd is en wat deze editie ons zoal te bieden heeft.

Voor een gedetailleerder overzicht van het basisspel en onze bevindingen hierover, verwijzen we jullie graag naar de originele review van Shadow of War. In dit artikel willen we vooral focussen op hetgeen er aangepast is en wat deze editie net inhoudt. Bij het openen van een fysiek exemplaar van de Definitive Edition zal je meteen merken dat er niet één, maar liefst twee schijfjes in het doosje meegeleverd worden. Shadow of War is namelijk een vrij groot spel dat heel wat ruimte op je console in beslag zal nemen. Het merendeel van de content mag dan wel op de discs staan, toch werden we tijdens de installatie er al meteen van gewaar dat er een 17 GB grote patch gedownload werd. Deze zou bestaan uit wat nieuwe bug fixes en delen van de DLC-content.

Wel is het zo dat er geen aparte Season Pass of downloadcodes in het doosje meegeleverd worden. Alle content is dus voor iedereen die het fysiek exemplaar bezit toegankelijk. Het totaalpakket bestaat uit het basisspel Middle-Earth: Shadow of War, de Slaughter Tribe Nemesis expansion, de Outlaw Tribe Nemesis expansion, de Blade of Galadriel story expansion en de Desolation of Mordor story expansion. In principe is de Definitive Edition dus vrij gelijk aan de voormalige Gold Edition, waarbij er naast het basisspel een Season Pass meegeleverd werd. Het verschil is dat al deze content nu effectief verschenen is en voor iedere eigenaar van het spel toegankelijk is.

​Ontwikkelaar Monolith heeft de voorbije maanden heel wat patches en balancing doorgevoerd, die het spel wat meer gestroomlijnd hebben. Het is onmogelijk om alles in detail te analyseren, maar een klein en beknopt overzicht kan allicht helpen. Het belangrijkste en allicht meest opvallende is de volledige verwijdering van de market en diens microtransacties. De vele microtransacties en lootboxes waren destijds vrij optioneel doorheen de campaign, maar een aantal spelers die graag wat meer post- en endgame speelden, kloegen toch wel over het feit dat ze zich soms verplicht voelden om de nodige  microtransacties aan te schaffen. Het recruten van Orcs en bekomen van gear zal dus voortaan enkel en alleen door het effectief spelen van de game kunnen gebeuren.

Een ander belangrijk gegeven is het stroomlijnen van de post-game epiloog, Shadow Wars. Nieuwe verhaalelementen van Shelob, de Witch King en co. en wat nieuwe beloningen (Masks of Nazgul) zouden voor wat meer voldoening moeten zorgen in een modus die toch wel erg grindy en lang was. Het aantal vereiste missies en stages voor het uitspelen van de epiloog is daarom wat afgenomen. Spelers die dan toch met sieges overladen willen worden, kunnen dit doen in de Endless Siege Mode.

Aan het Nemesis-systeem is door de maanden heen ook wat gesleuteld, zodat er wat meer diepgang en interactie met de speler plaatsvindt: Aanpassingen aan de vele traits, hun gedrag, nieuwe legendarische orcs enz. Dit betekent niet dat het gedrag van alle orcs en hun beslissingen nu feilloos verlopen, maar ten opzichte van de originele release voel je toch wel dat er genoeg Quality-of-Life doorgevoerd werd. Voorts zijn er ook kleine nieuwigheden terug te vinden, in de vorm van nieuwe gear upgrades, niewe skins (Celebrimbor, Eltariel, Dark Eltariel, Baranon, Serka), meer opties voor de Photo Mode, nieuwe moeilijkheidsgraden (Brutal en Gravewalker) en statistieken over de speler (enemy kills, dominations, betrayals etc.).

Wat de eigenlijke extra content in de vorm van de twee Nemesis expansions betreft, kunnen we vrij bondig zijn. Deze focussen namelijk enkel en alleen op het toevoegen van nieuwe Orcs en forten om zo wat meer variatie te bekomen. De story expansions voegen daarentegen wel nieuwe avonturen, verhaal en 'nieuwe gebieden' toe aan de game. In Blade of Galadriel spelen we als de elf Eltariel, wat inhoudt dat je toch op een andere manier te werk zal gaan. Zij weigert namelijk Orcs te domineren en dus zullen haar dual wield skills en light magic zeker geen overbodige luxe maken. Ze beschikt dus over heel wat offensieve en flashy moves, maar het resultaat hiervan is dat het Nemesis-systeem hierdoor helemaal onderuit gehaald wordt. Het verhaal zelf is ook niet al te spectaculair, met veel te weinig gedenkwaardige momenten en missies.

Gelukkig kent de story expansion Desolation of Mordor een heel andere insteek. We volgen in deze uitbreiding het verhaal van de gewone sterveling Baranor en dit wordt zeer duidelijk onderstreept. Sterven betekent namelijk dat het game-over is, al kan je een deel van de voortgang waaronder vrijgespeelde skills behouden. In principe speelt het geheel dus een beetje als een rogue-like, waarbij Baranor en zijn menselijk leger van soldaten dienen (het Nemesis-systeem bevat in deze uitbreiding dus een twist op de klassieke formule) te overleven. Tevens vinden alle gebeurtenissen zich af in een volledig nieuwe gebied dat volledig ontworpen is met deze gameplay in gedachten. Baranor zijn verhaal is ook een pak beter uitgewerkt dan het verhaal van Eltariel, waardoor het ruimschoots de gebreken van de eerste dlc weet te compenseren.