Guacamelee 2

Guacamelee! 2

[gespeeld op pc]

Een vijftal jaren geleden verraste Drinkbox Studios heel wat gamers met een zeer vermakelijke Metroidvania-game in de vorm van Guacamelee. Met heel wat leuke gameplaytwists wist het op een ongelooflijk originele manier heel wat focus op melee-combat in een platformer te steken. Na het uitstekende Severed, is het weer tijd om je luchador-outfit aan te trekken en op pad te gaan.

Guacamelee 2 pikt de draad van de eerste game zeer letterlijk op, want je begint meteen met een flashback in de vorm van het eindgevecht uit de vorige telg. Onze held, Juan Aguacate, geniet nadien van een welverdiende rust met zijn gezin, maar alle mooie liedjes blijven voor de gemiddelde held natuurlijk niet lang duren. Een nieuw kwaad, Salvator, uit een andere tijdlijn ligt op de loer en samen met heel wat onderdanen zal deze schurk het leven van velen ondraaglijk maken. Tijd voor Juan om zijn luie krent uit de sofa te heffen en het heldhaftige pad van de luchador wederom te bewandelen. Het verhaal ondersteunt de game in ieder geval behoorlijk, maar is nooit van hoogstand niveau om echt een indruk op de speler na te laten. Echter, je speelt een dergelijke titel niet voor het verhaal maar de uitstekende gameplay en nodige platformuitdagingen. Op dat vlak stelt deze sequel allerminst teleur.

Qua gameplay en controls zal iedere speler van het origineel zich meteen thuisvoelen. De controls zijn min of meer hetzelfde als diens voorganger en nog steeds ontzettend precies en responsief, wat absoluut geen overbodige luxe is wanneer je een platform- en combat-rijke Metroidvania game maakt. Het platformen en verkennen van de wereld wordt op regelmatige momenten even onderbroken door melee fights waarin je als luchador de vijanden slaat, schopt en in het rond gooit als vliegende piñatas. Naast enkele nieuwe vaardigheden kunnen we in de sequel vooral een nieuw systeem in de vorm van skill trees terugvinden. Deze geven de speler enkele bonussen, gaande van extra gold rewards bij het behalen van een bepaald aantal combo's tot extra life of mana, naarmate men de wereld verkent en meer vijanden verslaat.

Verder in het spel kunnen de platformgedeeltes en puzzels wat complexer worden (men combineert heel wat nieuwe ideeën en elementen in deze regio's), al is dit gelukkig niet zo frustrerend voor de meesten dankzij het feit dat je meestal net voor het desbetreffende puzzel- of platformgedeelte weer tot leven gebracht wordt. Guacamelee 2 weet op deze manier een zeer aangename, uitdagende, maar dus niet al te frusterende ervaring voor iedereen te brengen. In de vele optionele platformpuzzels zullen de veteranen onder ons sowieso hun platform en timing skills moeten bewijzen.

De term Metroidvania wordt trouwens ook nog steeds vrij letterlijk genomen, daar er tal van Metroid-verwijzingen in het spel zitten. Nieuwe abilities en powers worden bijvoorbeeld door Chozo-like statues verkregen, terwijl de nieuwe Pollo-levels (je transformeert letterlijk in een kip die perfect kan platformen en vechten) en puzzels ontzettend veel aan de morph ball puzzels uit Metroid doen denken. De makers hebben bij het origineel nooit hun inspiratie onder stoelen of banken gestoken en deze keer slaagt men er nogmaals in om een ode aan de klassieker van het genre te brengen.

Naast deze verwijzingen heeft men dit keer heel wat moeite gestoken in andere leuke grapjes en verwijzingen. In het origineel maakte de studio gebruik van heel wat memes, maar deze keer ligt de focus eerder op geeky humor (zo is een 'why can't Guacamelee crawl' achievement en een 'gotta go fist' poster in het spel terug te vinden). Tevens zijn er ook heel wat cultural references, waar men vooral put uit bekende films, terug te vinden. Bij iedereen zal de humor van Guacamelee 2 ongetwijfeld een lach op het gezicht kunnen toveren.

Audiovisueel is Guacamelee 2 letterlijk en figuurlijk een zeer kleurrijk feest geworden. Ten opzichte van het origineel kunnen we veel meer detail in de wereld en achtergrond terugvinden, waarbij men dus ook niet schuw is om het volledige kleurenpallet te gebruiken. Tal van gebieden in de Mexiverse van Guacamelee 2 worden op die manier door hun eigen kleurenpalet en thema's gekenmerkt, waarbij het eigenlijk altijd wel de moeite loont om tussen de twee dimensies in de wereld te wisselen. Het uitzicht kan namelijk zo verschillend en uniek zijn dat je dit absoluut niet wil missen. De soundtrack zelf weet de actie, het platformen en de sfeervolle wereld perfect te ondersteunen met tal van leuke Mexicaans-klinkende deuntjes.

Het hele avontuur zal voor de meeste gamers zo een 8 à 10 uren in beslag nemen, maar dan zal je allicht niet alle kostuums en power-ups ontgrendeld hebben. Dat zal de gemiddelde speler nog enkele uurtjes extra zoet kunnen houden. Je hoeft trouwens niet alleen op avontuur te gaan, want al heel vroeg in de game heb je de mogelijkheid om met hoogstens 3 andere spelers op avontuur te gaan. Het kan met 4 spelers soms wat te chaotisch worden en naar het einde toe iets te moeilijk zijn, al is de optie tot co-op uiteraard een welgekomen zaak. Tot slot hoef je niet per sé als Juan te spelen, je kan ook perfect als Juanita spelen of een van de vele andere skins en personages gebruiken.