Healer's Quest

Healer's Quest

[geschreven door Brent]

Rablo Games geeft met Healer’s Quest de meest ondergewaardeerde rol in welke game dan ook de aandacht die het verdient. In deze kleurrijke en lichtzinnige RPG speel je als de heler van een willekeurige bende helden en is het aan jou om je niet al te snuggere kompanen in leven te houden. Spijtig genoeg weerhoudt de matige en eentonige gameplay ervan de game een memorabele ervaring te maken.

In Healer’s Quest speel je als de heler wiens naam, man of vrouw, altijd eindigt met een -y. In het passelijk genaamde Tutorial Town verzamel je de kompanen waarmee je op avontuur zal vertrekken. Zo is er Tanky, die waarachtig genoeg de rol van tank vervult, of Grumpy, de dwerg met een houthakkerslicentie en een serieus flatulentieprobleem. Samen met deze twee, een magiër en een boogschutter zal je avontuur van start gaan.

Op dit avontuur zal je ook alle stereotype missies moeten uitvoeren die je in een RPG zou terugvinden. Zo moet je bijvoorbeeld een prinses uit de klauwen van een draak redden of bij elke brug die je tegenkomt de trol die eronder woont een kopje kleiner maken. Dit alles met de nodige portie satire, kwinkslagen en breuken van de vierde muur.

Hoe cliché het verhaal ook mag klinken, het houdt stand door de humor die de ontwikkelaar gebruikt. Ze zijn niet bang om met de huidige game industrie of zichzelf te lachen, en dat is net wat het verhaalgedeelte van deze game zo aantrekkelijk maakt. ‘We should keep moving,’ zegt een van de characters op een gegeven moment. ‘Before the game gets even more boring.’ Het brengt een glimlach op je gezicht, maar het is ook de spijtige waarheid als we kijken naar de gameplay.

De mechanics van het spel mogen dan wel uniek aanvoelen, toch laten ze niet veel ruimte om te experimenteren. Je begint het spel namelijk met één healing spell, die je voor de rest van het spel eigenlijk zal blijven gebruiken. Naarmate de game vordert krijg je toegang tot meer van die spells, maar je zal al snel merken dat dezelfde vier spells, naargelang je voorkeur, altijd op je hotbar zullen blijven staan.

Naast een overvloed aan spells die je niet zal gebruiken, heb je wel de mogelijkheid om deze te upgraden. Zo kan je healing spell bijvoorbeeld sneller genezen of zal deze minder mana gebruiken. Spijtig genoeg voelt ook hier de impact van deze upgrades maar minuscuul aan, en vaker dan niet vergaten we om deze upgrades dan ook echt te gebruiken. Straffen doet het spel je daar niet voor, aangezien de gevechten vaker op geluk stoelden dan op het tentoonstellen van je capaciteiten als veredelde genees-Gandalf.

Ook de gevechten zelf geven niet de intentie om de game intensief te spelen. Terwijl je maatjes volop op de vijand aan het inbeuken zijn vorm jij de achterlinie. Klik op je teamgenoot als die wat meer leven kan gebruiken, wissel van spell om een negatief effect van een andere teamgenoot te verwijderen en ga dan maar verder met genezen. Later in het spel worden deze gevechten wel hectischer, waardoor je beter zal moeten opletten, maar een echte uitdaging biedt dit systeem nooit. Een turn-based combat systeem bijvoorbeeld had gevechten veel tactischer gemaakt en meer diepgang gegeven aan een vlak gevechtssysteem.

Wat Healer’s Quest wel zeer goed doet is een unieke en karaktervolle setting bieden voor het verhaal dat het probeert te vertellen. De getekende stijl doet zeer charmant aan en complementeert de grappige en niet-serieuze stijl die de game zichzelf aanmeet. Ook de muziek en geluidseffecten sluiten hier naadloos bij aan en maken van Healer’s Quest een geheel, dat zowel schattig als ronduit brutaal uit de hoek durft te komen.