Detective Pikachu

In Japan hebben ze het mysterie van Detective Pikachu twee jaar geleden al helemaal ontsluierd, maar nu mogen ook wij mee op speurtocht. Detective Pikachu toont een Pikachu die haaks staat op de Pikachu die we kennen dus waren we best benieuwd hoe het hem zou afgaan in z’n Sherlock Holmes-tenue.

De schattigheidsfactor van Pikachu werd ingeruild voor een koffiedrinkende Pikachu met een stem van een man van middelbare leeftijd en een zelfgenoegzaamheid om U tegen te zeggen. Achter die ruige façade zit gelukkig nog wel een peperkoeken hart, want Pikachu doet er in Detective Pikachu alles aan om zijn partner Harry (zijn collega bij het detectivebureau) die op mysterieuze wijze verdween, op te sporen. Hij gaat op pad met Tim, Harry’s zoon, die duidelijk heel wat onderzoeksvaardigheden meekreeg van z’n vader. Ook is Tim de enige die Pikachu lijkt te verstaan (de andere Pokémon niet meegerekend). We houden wel van deze nieuwe Pikachu, des te meer omdat hij er in slaagt wat humor in de game te brengen.

Het mysterie in Detective Pikachu ontplooit zich over negen hoofdstukken, één voor één op een andere locatie wat voor een mooie verscheidenheid zorgt. Bijna alle zaken die Pikachu en Tim trachten op te lossen, zijn gelinkt aan de mysterieuze verdwijning van Harry. Harry was duidelijk iets naars op het spoor en Tim en Pikachu proberen zijn stappen te achterhalen om zo het grote plot te ontrafelen. Hoofdstuk na hoofdstuk steeg onze nieuwsgierigheid. Daardoor is het geen game die je zal laten liggen na enkele hoofdstukken, maar wel eentje dat je zo snel mogelijk wil uitspelen.

Allemaal leuk en wel, dat verhaal en die mysteries, maar het belangrijkste bij een game is natuurlijk hoe ze speelt. Detective Pikachu is een point and click game waarin je vrij zal kunnen rondlopen in een afgebakende ruimte. Zoals bijvoorbeeld een televisiestudio met enkele kleedkamers of een verloederd pretpark. Wel altijd erg beperkt, maar langs de andere kant wel handig om niet oeverloos te moeten zoeken naar clues. Als speler kruip je in de huid van Tim en is Pikachu je sidekick (al zal hij vast zeggen dat het net omgekeerd is). Je krijgt telkens een vraagstuk waarvoor je zoveel mogelijk bewijsmateriaal zal moeten zoeken. Dit doe je door met NPC’s (mensen en echt een heleboel verschillende Pokémon) te praten, objecten te bekijken en tussendoor met Pikachu te overleggen. Zodra je al het bewijsmateriaal verzamelt hebt, zal Pikachu met z’n armen zwaaien en kan je aan het oplossen beginnen.

Bij het oplossen van een vraagstuk krijg je enkele specifieke vragen van Pikachu. Je kan doorheen je bewijsmateriaal gaan en dan één of enkele bewijsstukken naar voor brengen. Zodra die goed zijn, gaat Pikachu verder met een volgende vraag. Ben je fout, dan probeer je straffeloos nog eens. Na de antwoorden te bevestigen met het juiste bewijsmateriaal, slaag je er in het vraagstuk volledig op te lossen. Niet veel later krijg je dan een nieuwe en begint het bewijs zoeken opnieuw, al dan niet op een andere locatie. De game gaat zo dus helemaal lineair, wat het verhaal in dit geval ten goede komt. Aan het einde van een hoofdstuk krijg je een overkoepelend vraagstuk op te lossen en zal je Poirot-gewijs iedereen bij elkaar roepen en met Pikachu’s aanmoediging de schuldige aanduiden met het bijhorende bewijs. De eerste vraagstukken vonden we veel te makkelijk, op dat gebied start de game nogal flauw. Gelukkig stijgt de moeilijkheidsgraad wel wat doordat het minder voor de hand ligt. Al wordt het nooit echt moeilijk en dan zit er zelfs nog een makkelijke modus in, waarbij je hints kan krijgen. Ideaal wel voor de minder geoefende en/of jongere gamers onder ons, maar een uitdagende game kunnen we het niet noemen. Het enige wat onze interesse in de game echt recht houdt is onze nieuwsgierigheid, dus op vlak van verhaal zit het best ok.

Detective Pikachu is niet enkel detective spelen, soms komt er ook wat actie bij te zien. Zo zijn er enkele QTE’s (Quick Time Events) waarbij je op het juiste moment de A-knop moet induwen. Bijvoorbeeld om net op tijd opzij te rollen voor een aanval van de één of andere Pokémon. Andere keren moet je een tijdje de A-knop herhaaldelijk induwen om bijvoorbeeld iets opzij te schuiven. Deze actiemomenten zijn allesbehalve moeilijk, maar ze zorgen wel voor wat extra dynamiek in de gameplay. Er hadden er gerust nog wat meer in mogen zitten wat ons betreft.

Controlsgewijs gaat alles erg vlot. Bewijsmateriaal toewijzen gaat het handigste met de Stylus, maar al de rest op het touchpad gaat vlot met de vinger of zelfs met de combinatie van joystick/d-pad en de A-knop. Je hebt dus zelden de Stylus nodig. Tijdens conversaties kan je verschillende onderwerpen aanreiken en met één tik tegen de joystick/d-pad gaat de selectie automatisch naar het eerstvolgende. Je moet dus nooit het rijtje opnieuw afgaan. Zelden zal je een onderwerp per ongeluk opnieuw aantikken. We weten allemaal dat dat wel eens enerverend kan zijn (niemand houdt van tijdverspilling). Conversaties herbekijken gaat makkelijk en ook kan je ten allen tijde al je bewijsmateriaal en informatie van mensen en Pokémon bekijken. Ook krijg je op sommige locaties een map om je makkelijker te oriënteren.

Visueel gezien ziet Detective Pikachu er goed uit. Allereerst vielen we wat over de gekartelde beelden (we speelden de game op de New 3DS XL en die heeft nu eenmaal een relatief kleine resolutie in vergelijking met de grootte van het scherm), maar we wenden hier erg snel aan. De cutscenes zijn uiteraard degenen die ons het meest bekoren, alsof je naar een tekenfilm aan het kijken bent. De voice acting zat helemaal snor (we speelden de game in het Engels). De soundtrack werkt mooi mee met de gebeurtenissen in het verhaal: rustig wanneer we op onderzoek zijn en haastig tijdens spannende momenten. Geen beklijvende soundtrack die je zal bijblijven, maar zeker wel eentje dat erin slaagt bij te dragen aan de beleving.