Metal Gear Survive

Metal Gear Survive

[gespeeld op PS4]

Eind 2015 werd de samenwerking tussen Hideo Kojima en Konami stopgezet. Hideo Kojima was het brein achter de Metal Gear-reeks en moest deze achterlaten bij zijn vertrek. Na het vertrek was het vrij zeker dat uitgever Konami met een nieuw deel voor de reeks zou afkomen, maar het is niet meteen wat de meeste fans dachten. Metal Gear Survive brengt de verschillende features uit het overlevingsgenre over naar de Metal Gear-reeks.

Metal Gear Survive speelt zich meteen af na de gebeurtenissen van Metal Gear Solid V. Motherbase staat op zinken na een stevige aanval en Big Boss weet net op tijd te ontsnappen. Jij, als normale soldaat die zich nog op het platform bevindt, heeft iets minder geluk en je gaat mee ten onder met Motherbase. Plots komt er echter een wormgat in de lucht, dat alles en iedereen opzuigt. Het wormgat brengt je naar een nieuwe dimensie die veel lijkt op de aarde, maar dan vooral bestaat uit zand en nog eens zand, oh en een immense stofmuur die laag tegen de grond hangt. Naar goede Metal Gear-gewoonte wordt de hele opzet in het begin allemaal uitgelegd aan de hand van conversaties en filmpjes. We zullen er niet ver naast zijn als we zeggen dat we na ongeveer 30 minuten de eerste keer ons personage konden besturen.

In de wereld, genaamd Dite, ben je niet alleen, want zo loopt het er vol met Wanderers. Je kan deze het best vergelijken met normale zombies, maar dan met een iets unieker hoofd. Men heeft namelijk een gloeiende staaf in het hoofd zitten. Ja, qua originaliteit kan dit wel tellen, ahum. Verder liepen er ook soldaten van de Charon Corp rond, maar deze stierven op een mysterieze wijze. Hier kom je zelf goed van pas, want je bent zelf geraakt door het virus, waardoor je beter op Dite kan overleven en je wordt op avontuur gestuurd om een aantal opdrachten uit te voeren. Om te beginnen moet je verloren data terugvinden, Kuban verzamelen en zien terug te keren naar de normale wereld. Je hoort het al, een diepgaand verhaal moet je niet meteen verwachten en het doel klinkt al wat repetitief, wat het ook is.

Heel je avontuur bestaat uit het lopen van positie A naar positie B, terwijl je een weg baant door de Wanderers. De ene keer doe je dit in de open vrije lucht en de andere keren doorheen de stoffige storm. Het wordt allemaal wat eentonig en vooral dat je in de Dust geen steek voor je ziet of beroep kan doen op de map. Neen, je staat er alleen voor en het helpt nu ook niet dat alles zo goed op elkaar lijkt. Je kan wel beacons plaatsen om je een idee te geven waar je exact bent op de map, maar dan verlies je een kostbaar inventoryslot. Om niet de hele tijd te moeten lopen naar de andere kant van de map voorziet de ontwikkelaar de spelwereld met Wormhole generators die je kan gebruiken om jezelf te transporteren. Ook hier valt het spel weer in herhaling met de opzet, want bij iedere generator moet je de basis voor een moment verdedigen tegen aankomende Wanderers die afkomen op het lawaai. Aan het einde toe van het spel ontdek je een nieuwe map, maar ook hier zijn de punten hetzelfde en krijg je er nog eens irritante vijanden erbij ook.

Kuban Energy is de munteenheid die je nodig hebt om iets te kunnen doen in Metal Gear Survive. Je verkrijgt deze door de Kuban planten te oogsten of vijanden te doden. Dit laatste geeft je naargelang de soort vijand een aantal Kuban Energy. Verder in het spel krijg je wel meer per gedode vijand, aangezien de kostprijzen van items en upgrades ook naar de hogere kant oplopen. Spijtig genoeg duurt het nemen van Kuban Energy van vijanden lang, ook na een upgrade van de skill. Je doodt een 20-tal Wanderers en je wil deze allemaal looten? Wel reken dan een mooie 5 seconden per vijand om de Kuban Energy te verkrijgen. Dit is traag en gewoonweg saai na een aantal keren, maar spijtig genoeg moet je het doen. Gelukkig krijg je bij de verdediging van bijvoorbeeld de generators wel meteen de Kuban Energy en moet je deze niet looten. 

Je personage moet je natuurlijk levend houden door op te passen wanneer je vijanden aanvalt, maar hij/zij krijgt ook dorst en honger. Dit is een groot negatief punt in het begin van het spel. Je ventje krijgt redelijk snel honger en dorst en in het begin vind je wel her en der eten en drinken terug, maar het voelt altijd op het randje aan. Dieren en waterbronnen verdwijnen ook na een tijdje, waardoor je in de spelwereld mag rondzoeken naar eten en drinken in plaats van verder met je avontuur door te gaan. In het begin vind je ook alleen vuil drinkwater en je kan dit niet aan je level 1 campfire zuiveren. Neen, daarvoor ben je te dom en moet je wachten tot je het level 2 campfire met pot weet vrij te spelen. Alleen hierna kan je je water zuiveren. Redelijk tof dat je dan de hele tijd onzuiver water mag gaan drinken met als gevolg dat je ventje ziek kan worden en je broodnodige medicatie hieraan mag verkwisten.

Her en der vind je wel zuiver water terug, maar je krijgt zo snel dorst, dat het zuivere water verdwijnt als sneeuw voor de zon. De stamina van je personage is ook zo een punt waar we ons aan hebben liggen ergeren. Je moet de spelwereld doorkruisen en nieuwe gebieden ontdekken. Alleen heeft  je personage het uithoudingsvermogen van iemand die nooit aan sport heeft gedaan. Na de minste inspanning is je stamina leeg en deze hangt dan ook nog eens af van je honger en dorst. In de stofwolk heb je nood aan een masker die de lucht filtert en ook hier is de tijd dat het leeg loopt redelijk snel, waardoor je veelal korte stops doet of van generator tot generator gaat om elke keer terug te kunnen keren om je filter te verversen. Het zijn deze punten die het allemaal minder leuk maken en je weinig zin geven om nog verder te spelen. Gelukkig wordt het eten en drinken vanaf chapter 7-8 deels opgelost (veel te laat) en ben je steeds voorzien van genoeg eten en drinken, maar dit haalt natuurlijk niet het punt weg dat je constant dorst en honger hebt.

Basebuilding is natuurlijk aanwezig in het spel en uiteraard weet men dit ook hier deels te verknoeien. Het is gebouwd op bestaande elementen en het enige dat je voorgeschoteld krijgt, is een irritante user interface die meer werkt vergt dan nodig. Alles is te doen via een interface en knopjes hier en daar. Dit had pakken beter gekund en wanneer je iets wil neerplanten in je basis krijg je een kleine delay in het spel. De basebuilding op zich is dan wel tof, aangezien je bijvoorbeeld later de mogelijkheid krijgt om je eten zelf te planten, water op te vangen en meer. Kuban Energy is hier ook overal voor nodig, want wanneer je items wil maken aan de workbenches heb je naast de benodigde resources, bijvoorbeeld ijzer en hout, ook nood aan Kuban Energy. Zelfs om water te zuiveren heb je dit nodig. De resources moet je verzamelen in de spelwereld en terugbrengen naar je basis.

Je moet uiteraard je mannetje zien te staan tegen de verschillende Wanderers en later iets stevigere vijanden. De ontwikkelaar voorziet je hiervoor met een aantal wapens, maar onze favoriet was een soort speer. Hiermee kan je vijanden van iets grotere afstand lastigvallen. Wapens vind je in het spel terug, maar munitie is schaars en duur om te maken. Verdedigingsmiddelen kan je ook zelf maken en hier krijg je aantal soorten, waaronder een ijzeren hek. De verschillende gevechten bestaan uit een aantal vijanden naar je toe te lokken. Een hek voor ze te plaatsen en ze erna met de speer te poken. Dit hebben we van het begin tot het einde mogen doen, aangezien dit de meest effectieve manier was om een groep vijanden te lijf te gaan. Echt veel uitdaging en plezier zit er niet in. Het feit dat je later ook immense groepen op je dak krijgt, terwijl je niet altijd over de voorziene middelen beschikt, is niet meteen aangenaam. In de spelwereld vind je ook containers terug die je moet unlocken aan de hand van een kleine minigame. In deze containers vind je plannen terug voor betere wapens of verdedigingsmiddelen.

Metal Gear Survive is ook voorzien van een multiplayer in de vorm van een co-op wave shooter, waarin je met vrienden verschillende waves aan vijanden voorgeschoteld krijgt. Grafisch ziet de titel er redelijk goed uit, maar dat is dan ook omdat men de Fox Engine van Metal Gear Solid V gebruikt. Hierdoor heb je toch nog iets positief aan het spel. De dialogen daarentegen zijn van middelmatige tot redelijk slechte kwaliteit. Het stemmenwerk is van hetzelfde niveau en gewoonweg slecht. De controls werken met momenten ook tegen, want er waren veel momenten dat we naar de vijanden toesprongen, terwijl we eigenlijk over een hek wilden klimmen. Je kan ook niet eenvoudig stoppen met lopen zonder effectief even stil te staan om dit te resetten. Leuk wanneer je een aantal vijanden achter je aan hebt. Verder heb je natuurlijk ook de aanwezigheid van microtransacties die ervoor zorgen dat je boosts kan aankopen die je voor X uur of dagen een verdubbeling van bijvoorbeeld Kuban Energy geven. Wens je een nieuwe save slot? Dan mag je er 10 Euro bovenop neerleggen.