Dragon Ball FighterZ

Al jaren zien we fighting games van Dragon Ball in de winkels liggen, de één al populairder dan de ander. Sinds de PS3 en Xbox 360 is Bandai Namco meer en meer gaan streven naar 3D fighters om het gevoel aan vrijheid in die games naar voor te brengen. Zoveel zelfs, dat soms het anime gevoel er aan moest geloven. Gelukkig is er nog Arc System Works dat het met Dragon Ball FighterZ anders aanpakt. Deze ervaren ontwikkelaar staat gekend voor zijn snelle 2D fighters en anime-achtige cell-shaded graphics. Geen wonder dus dat dit voor velen een droom is die eindelijk uitkomt.

Sommige vechtgames gekend voor hun moeilijke combo’s, bij Dragon Ball FighterZ is het allemaal simpel gehouden, zelfs met al de chaos op het scherm. Daardoor kunnen ook minder geoefende fans van Dragon Ball van dit genre genieten. Er zijn vier aanvalsknoppen: lichte, medium en zware aanvallen en een knop voor ki blasts of andere projectielen af te vuren. Verder hoef je enkel één combinatie te onthouden om speciale aanvallen zoals de kamehameha of Final Flash af te vuren en dat is naar onder, naar links (of rechts) en een variërende knop indrukken. Meer is er niet nodig en dit is schitterend voor zowel de beginners als gevorderden. Je speelt immers steeds met drie vechters en het onthouden van een boel ingewikkelde combinaties zou dan een serieuze domper op de feestvreugde kunnen zijn.

Soms is de game misschien zelfs te simpel, want je krijgt namelijk twee stevige combo's voorgeschoteld, door simpelweg de lichte of medium attack te spammen en je hebt een rush knop om snel bij de vijand te zijn, door de verdediging te breken en de combo’s te starten. Gevorderde spelers zullen zich hier wel uit breken, maar steeds dezelfde combo’s tegen je krijgen is natuurlijk geen pretje en al zeker niet als er eens lag voorkomt die je counter doet falen.

Als je echter tegen een gelijkwaardige tegenstander vecht, dan is FighterZ snel, vloeiend en spectaculair. Het is gemakkelijk te leren en moeilijk om te perfectioneren, maar bovenal voelt het gewoon aan als Dragon Ball. Niks anders is meer Dragon Ball dan iemand na een combo de lucht in kegelen om er dan achter te vliegen, terug te slaan en achter hem teleporteren om het te eindigen met een krachtige energy wave. Ook de vormgeving en animaties zijn van de bovenste plank. Je moet al goed kijken om het verschil met de serie te vinden, als de game er al niet beter uitziet.

Het rooster van 24 personages is niet zo bombastisch als andere Dragon Ball games, maar het zijn stuk voor stuk goed gekozen personages uit de serie. Sommige zouden kunnen zeggen dat er teveel stekelharige personages (lees: ‘Saiyans’) aanwezig zijn, zeker als je weet dat gevechten gewoonlijk 3-tegen-3 zijn, waarbij je tijdens het gevecht eenvoudig kan wisselen van personage. Je hebt echter ook speciale individuen zoals Captain Ginyu, waarmee je midgame de Ginyu leden oproept om speciale aanvallen voor jou te doen, en Nappa, die Saibamen plant die dan mee helpen vechten als ze uitkomen. Arc System Works heeft ieder personage eenvoudig genoeg gemaakt om mee te spelen, maar toch met genoeg variteit om zeker niet te vervelen. We hopen wel dat de acht personages die met DLC aankomen het percentage Saiyans wat naar beneden kunnen trekken.

In de game zit er ook een Campaign met een origineel verhaal. Deze gaat over het mysterieus verschijnen van klonen van alle personages, speciale golven die de helden verzwakken en het nieuwe karakter Android 21. Het plot begint vrij goed, maar alles wordt al snel eentonig en de gevechten tussen bossbattles, die het verhaal echt vooruit helpen, voelen onnodig aan. Je kan onderweg wel je personages skill capsules geven die je aanval, verdediging, leven of andere dingen een boost geven. Maar eenmaal in een gevecht merk je er maar weinig van. Sommigen zouden wel eens kunnen afhaken in deze 10 tot 12 uur durende campaign.

De grote reden om het verhaal toch te blijven volgen is de interactie tussen alle personages. De game bevat enorm veel momenten voor de fans, zoals Yamcha die maar al te goed door heeft dat hij de zwakste Z Fighter is, maar toch zijn best wil doen om erbij te horen. Of Gotenks en Ginyu die een pose battle houden als ze elkaar ontmoeten. Of Tien en Piccolo die een discussie hebben of Goku nu wel of niet een goede grootvader is. Als je de serie ook maar wat gevolgd hebt, zal je memorabele momenten tegenkomen die het waard maken om toch vol te houden met de campaign.

Als je gewoon tegen de AI je skills wilt testen kan dit in de Arcade Mode. Deze werkt iets anders dan bijvoorbeeld Tekken, in dat je in deze mode beoordeeld wordt na ieder gevecht en je zo hogerop, in het midden of een lagere tak van moeilijkheidsgraad volgt. Er is geen verschil in iedere tak die je opgestuurd wordt buiten de moeilijkheid, maar zo is er wel voor ieder persoon wat wils. Steeds de hoogste tak blijven behouden is echter niet zo eenvoudig, want de moeilijkheid durft wel met grote stappen omhoog te schieten na ieder gevecht en er is geen optie om na een verlies verder te kunnen doen. Vanaf trapje één opnieuw beginnen is dan de boodschap.

Net zoals in Xenoverse is er ook een lobby vanwaar je naar iedere mode wandelt. Ditmaal krijg je een chibi avatar die rondwandelt tussen de andere chibi spelers tijdens het wachten op een online match of het rondslenteren van mode naar mode. Communiceren met anderen is mogelijk via emotes of uit de serie genomen grappige stickers, die je kan vinden in loot boxes. Deze doosjes, die al voor veel heisa gezorgd hebben, zijn ditmaal geen ergernis. Geld verdien je gemakkelijk in FighterZ en tegen de tijd dat je de story mode hebt uitgespeeld, enkele runs in Arcade hebt gedaan en enkele combo challenges hebt uitgevoerd ,zal je al een groot aantal stickers, avatars of titels om bij je naam te zetten vrijgespeeld hebben. Dit alles zonder maar naar je bankrekening gekeken te hebben.

Online play konden we enkel heel even bij de nachtlaunch en in de bèta ervaren en momenteel is het wat op goed geluk spelen. Soms was alles perfect, alsof de tegenstander gewoon naast ons in de zetel zat. Andere keren kreeg je wel eens een beetje tot een hoop lag te verwerken en in zulke gevallen was een disconnect nooit veraf. Iets wat Arc System Works hopelijk na de drukke launch opgelost krijgt.

In de game zit er ook een Campaign met een origineel verhaal. Deze gaat over het mysterieus verschijnen van klonen van alle personages, speciale golven die de helden verzwakken en het nieuwe karakter Android 21. Het plot begint vrij goed, maar alles wordt al snel eentonig en de gevechten tussen bossbattles, die het verhaal echt vooruit helpen, voelen onnodig aan. Je kan onderweg wel je personages skill capsules geven die je aanval, verdediging, leven of andere dingen een boost geven. Maar eenmaal in een gevecht merk je er maar weinig van. Sommigen zouden wel eens kunnen afhaken in deze 10 tot 12 uur durende campaign.

De grote reden om het verhaal toch te blijven volgen is de interactie tussen alle personages. De game bevat enorm veel momenten voor de fans, zoals Yamcha die maar al te goed door heeft dat hij de zwakste Z Fighter is, maar toch zijn best wil doen om erbij te horen. Of Gotenks en Ginyu die een pose battle houden als ze elkaar ontmoeten. Of Tien en Piccolo die een discussie hebben of Goku nu wel of niet een goede grootvader is. Als je de serie ook maar wat gevolgd hebt, zal je memorabele momenten tegenkomen die het waard maken om toch vol te houden met de campaign.

Als je gewoon tegen de AI je skills wilt testen kan dit in de Arcade Mode. Deze werkt iets anders dan bijvoorbeeld Tekken, in dat je in deze mode beoordeeld wordt na ieder gevecht en je zo hogerop, in het midden of een lagere tak van moeilijkheidsgraad volgt. Er is geen verschil in iedere tak die je opgestuurd wordt buiten de moeilijkheid, maar zo is er wel voor ieder persoon wat wils. Steeds de hoogste tak blijven behouden is echter niet zo eenvoudig, want de moeilijkheid durft wel met grote stappen omhoog te schieten na ieder gevecht en er is geen optie om na een verlies verder te kunnen doen. Vanaf trapje één opnieuw beginnen is dan de boodschap.

Net zoals in Xenoverse is er ook een lobby vanwaar je naar iedere mode wandelt. Ditmaal krijg je een chibi avatar die rondwandelt tussen de andere chibi spelers tijdens het wachten op een online match of het rondslenteren van mode naar mode. Communiceren met anderen is mogelijk via emotes of uit de serie genomen grappige stickers, die je kan vinden in loot boxes. Deze doosjes, die al voor veel heisa gezorgd hebben, zijn ditmaal geen ergernis. Geld verdien je gemakkelijk in FighterZ en tegen de tijd dat je de story mode hebt uitgespeeld, enkele runs in Arcade hebt gedaan en enkele combo challenges hebt uitgevoerd ,zal je al een groot aantal stickers, avatars of titels om bij je naam te zetten vrijgespeeld hebben. Dit alles zonder maar naar je bankrekening gekeken te hebben.

Online play konden we enkel heel even bij de nachtlaunch en in de bèta ervaren en momenteel is het wat op goed geluk spelen. Soms was alles perfect, alsof de tegenstander gewoon naast ons in de zetel zat. Andere keren kreeg je wel eens een beetje tot een hoop lag te verwerken en in zulke gevallen was een disconnect nooit veraf. Iets wat Arc System Works hopelijk na de drukke launch opgelost krijgt.