Mario Party: The Top 100

Mario Party: The Top 100

Mario Party is een reeks die reeds sinds het Nintendo 64-tijdperk garant staat voor lokale multiplayer-fun vol willekeur. Met The Top 100 schotelt Nintendo ons voor het eerst een collectie voor van de vorige games, in de derde installatie voor de 3DS.

De Nintendo 3DS is een handheld console met enkele unieke features, waarvan de belangrijkste de touchscreen en 3D-effect. Voor deze game heeft men het 3D-effect nog eens verzorgd, wat alvast een pluspunt is. Met de opkomst van de (New) 2DS (XL) is het echter de vraag of men deze troef nog echt wil uitspelen. De andere troef? De touchscreen. Echter, deze verzameling bestaat uit minigames die uit consoleversies van Mario Party afkomstig zijn; consoles die, op de Wii U na, geen tweede scherm met touchscreen hadden. Wat is dan het nut van deze game uit te brengen voor een toestel dat haar unieke eigenschappen er niet mee naar voor kan brengen? Het zal ons een mysterie zijn. We willen 3DS-gebruikers die blij zijn om nog een Mario Party game op hun toestel te kunnen verwelkomen zeker niet tegen de schenen schoppen, maar wat ons betreft had men The Top 100 ineens beter naar de Nintendo Switch gebracht, waar de keuze tussen portable en docked een leuke toevoeging voor de reeks zou kunnen betekenen.

Over naar de game in kwestie. Bij het opstarten kom je in een duidelijk menu terecht. Je hebt keuze uit 100 Minigames, waar je de minigames die je hebt vrijgespeeld zoveel kan spelen als je wil. Bijna de helft van de minigames moeten worden vrijgespeeld; dat doe je in de Minigame Island-modus, waarbij je in ware Super Mario Bros-stijl vier werelden doorloopt en minigames in plaats van levels voltooit. Minigame Match is een modus die het best benadert waar Mario Party ooit duidelijker voor stond: een bord dat je bewandelt in de zoektocht naar een ster, die je dan voor een aantal van je munten, die je in minigames hebt verdiend, kan kopen. Wie de meeste sterren kan verzamelen, wordt uitgeroepen tot winnaar. Championship Battles is een opeenvolging van drie of vijf minigames; wie de meeste kan winnen, wordt hier bekroond. Decathlon zal je tot slot een set van 5 of 10 minigames laten spelen en pogen een record te vestigen. Daarnaast is er nog een mogelijkheid tot multiplayer; dit hoort de drijfveer van een Mario Party-game te zijn, maar is het deze keer helaas niet, aangezien iedere speler in het bezit moet zijn van een 3DS-systeem.

Wat duidelijk de kern van The Top 100 voorstelt, is Minigame Island. Minigames vrijspelen is het doel en het doorlopen van de verschillende werelden is best een goede manier om dit entertainend te houden, maar nadat de games zijn vrijgespeeld heb je als speler niet veel motivatie meer om hiernaar terug te grijpen. De ene minigame kan een tweede of uitzonderlijk een derde poging vergen (er zijn immers nog steeds enkele minigames met een random factor), maar verder biedt de mode niet veel uitdaging. De andere spelmodi hadden op een ander platform nog entertainend kunnen zijn, maar in singleplayer-modus zijn ze dat helaas niet echt.

De verzameling minigames op zich biedt wel een zekere diversiteit. Honderd minigames verzamelen die allemaal compleet verschillend zijn is echter een hele uitdaging en dat is hier dan ook niet helemaal gelukt. Men heeft wel een vrij goede selectie gemaakt om de spelletjes gevarieerd te houden, maar nu en dan is de opzet toch vrij gelijkaardig. Te vaak zal je gewoon wat knoppen indrukken om als laatste op een platform te staan of aan een bootje te blijven hangen om te winnen. Wanneer de gameplay dan weer creatiever wordt en je de gyroscoop van de 3DS moet gebruiken om je systeem te bewegen om een voertuig te besturen, voelt dat niet comfortabel aan. Waar een minigame dit vroeg op de Wii-versie was dat niet erg, maar wanneer je je scherm(en) ineens mee moet draaien, voelt dat niet natuurlijk aan en hindert dat de gameplay zelfs.

Wat dan wel weer goed is, is dat het spelen veel efficiënter en gestroomlijnd is ten opzichte van de oudere games. Je krijgt geen apart scherm waarin wordt uitgelegd welke knoppen je gebruikt vóór de minigame; dit wordt in de plaats gewoon direct weergegeven op het onderste scherm tijdens een minigame. Op die manier levert de 3DS toch enigszins een klein voordeel op.

Nostalgie levert The Top 100 in ieder geval wel op, zeker voor gamers die sinds het eerste deel hebben genoten van de reeks, want de verzameling gaat terug tot het allereerste deel van de Nintendo 64. De graphics werden opgepoetst, waardoor elk scenario er mooi en kleurrijk uitziet op de 3DS, vergezeld door deuntjes van weleer en nieuwe menu- en bordsoundtracks die in het thema passen.