Assassin's Creed Origins

Assassin's Creed Origins

[gespeeld op PS4]

Elk verhaal heeft een begin, elke legende zijn start. Dat is het idee achter Assassin’s Creed Origins, waar we voor het eerst teruggaan naar het begin van het broederschap en de allereerste assassins. Daarvoor moeten we helemaal terug naar het oude Egypte, in een periode waarin het ooit zo machtige rijk van de farao’s op zijn laatste benen staat en onder zware druk leeft van zowel de Grieken als de Romeinen.

Ubisoft heeft met de keuze voor dat stukje geschiedenis het perfecte moment geselecteerd om iets als het broederschap van de assassijnen te laten ontstaan. Voor veel mensen zijn de oude Grieken, de Romeinen en het oude Egypte drie stukken geschiedenis die ver van elkaar staan. Niets is echter minder waar. De drie grote rijken hebben een immense invloed op elkaar gehad, waarbij ze allemaal wel in een ander stuk van hun leven stonden. Terwijl Egypte de jaren van grote voorspoed stilaan achter zich moet laten, zijn de Romeinen bezig aan hun opmars. De Grieken hebben op dat moment hun reputatie al grotendeels uitgebouwd als de intellectuelen van de wereld.

Het is in die periode dat we Bayek leren kennen. Hij is onder de heerschappij van de jonge farao Ptolemy XIII de laatste medjay. Ooit waren de medjay de beschermers van de farao, maar al snel groeide hun rol uit tot de hoeders van heel Egypte. Ptolemy heeft het echter niet zo begrepen op de medjay en hun aantallen worden snel uitgedund tot er nog maar één overblijft: Bayek.

Het verhaal van Bayek begint enkele jaren eerder, wanneer hij met zijn zoon op een duister complot in zijn geboortestreek Siwa stoot. Tegen wil en dank geraakt hij betrokken en wanneer hij terug probeert te vechten, wordt zijn zoon vermoord. Die dag zweert Bayek wraak op alles en iedereen die betrokken is bij de dood op zijn zoon.

Wat Bayek op dat moment nog niet weet, is dat de moordenaars op zijn zoon ook betrokken zijn bij de val van Cleopatra, die als zus (en vrouw) van Ptolemy XIII een tijd mee heerste over Egypte, maar door haar broer werd afgezet. Om haar troon terug te krijgen, slaan zij en Bayek de handen in elkaar. Wat volgt is een verhaal vol intriges, leugens en verraad dat uiteindelijk zal leiden tot het ontstaan van de Assassin’s Creed.

Dat verhaal komt misschien wel iets te traag op gang. In het begin wordt er bijzonder veel aandacht geschonken aan de wraak van Bayek en het is pas wanneer de connectie met Cleopatra, en alle personen die daar aan verbonden zijn, in een stroomversnelling geraakt, dat het pas echt interessant wordt. Het verhaal wordt soms ook een beetje overspoeld door de immense hoeveelheid zijmissies die de game heeft. Wanneer je daar heel wat uren aan spendeert, geraakt de schwung een beetje uit het verhaal.

Niet dat we een probleem hebben met de zijmissies. Assassin’s Creed Origins zit tjokvol content en is zonder twijfel de grootste game ooit in de reeks. De spelwereld is gigantisch en zelfs na het uitspelen van de hoofdmissies, bestaat de kans dat een vijfde of zelfs een kwart van de kaart nog niet ontdekt is. Dat zorgt er voor dat je na het uitspelen van het verhaal nog heel wat te doen zal hebben in de wereld.

Al die zijmissies zijn trouwens bijzonder gevarieerd. Je kan militaire kampen veroveren, mensen helpen met hun dagtaken, afpersers vermoorden en ga zo maar door. Veel van die missies zijn niet echt memorabel, maar er zitten er ook enkele bijzonder leuke tussen. Door de grote hoeveelheid extra content is het natuurlijk ook niet mogelijk om alles interessant te maken. Die zijmissies zal je trouwens niet zomaar voorgeschoteld krijgen. Je zal ze in de wereld moeten gaan zoeken, onder andere door alle vraagtekens op de kaart te ontdekken. Dat zijn vaak nieuwe dorpjes of andere locaties, waar je dan weer een extra missie of bezigheid zal ontdekken.

De wereld is trouwens prachtig neergezet. De verschillende grote steden in die tijd, zoals Memphis en Alexandria, komen echt tot leven en ook de kleinere dorpjes die je her en der zal tegenkomen zijn interessant genoeg om te ontdekken. Voor het eerst leiden alle NPC’s in Assassin’s Creed ook hun eigen leven. Mensen doen normale acties voor de tijd van de dag en staan bijvoorbeeld niet dag en nacht op hun boerderij te werken. Wanneer het donker wordt, gaan ze naar huis en een paar uur later kruipen ze in hun bed om de dag erna opnieuw aan hun dagtaak te beginnen.

Dat heeft an sich niet zo heel veel effect op het spelverloop, maar er zijn wel momenten dat het zijn nut heeft. Bepaalde missies spelen anders wanneer je ze ’s nachts aanpakt en het veroveren van militaire kampen is ook eenvoudiger wanneer de helft van de soldaten een dutje doet.

Een handige hulp tijdens je tocht doorheen de wereld is je arend Senu. Die moet dienen als de voorloper op de Eagle Vision zoals we die kennen en brengt het idee terug naar zijn oorsprong. De band tussen Bayek en Senu is namelijk zo goed, dat je door zijn ogen kan kijken. Hij fungeert dan als een soort drone waarmee je vanuit de lucht vijanden en objectieven kan spotten. Echt vernieuwend is het niet, maar het is wel een veel betere invulling van de Eagle Vision, dan de bijna superkracht waar je vroeger over beschikte.

In Assassin’s Creed Origins zal je trouwens heel wat dieren tegenkomen. Veel van die dieren zijn best vriendelijk, maar hyena’s, nijlpaarden, krokodillen, leeuwen en aanverwanten hebben het minder op je aandacht begrepen. Gelukkig kan je hun vachten of wat dan ook gebruiken om een aantal zaken een upgrade te geven, dus een gevecht met een wild beest is nooit verloren moeite.

Dat is trouwens niet de enige loot die je in de game zal tegenkomen. Assassin’s Creed Origins heeft een vrij uitgebreid lootsysteem. Het is op dat vlak geen Destiny 2, maar je zal toch heel wat verschillende wapens tegenkomen. Die hebben allemaal hun eigen stats en extra voor- of nadelen. Je moet je echter geen zorgen maken, want als je een favoriet wapen gevonden hebt, dan kan je dat altijd laten upgraden bij de wapensmid. Daar heb je wel flink wat drachmen voor nodig. We raden je dus aan om alles en iedereen dat je in de wereld tegenkomt te looten. Je zal het geld en de materialen immers nodig hebben.

Door het uitgebreide lootsysteem hebben de makers ook de keuze kunnen maken om de speler meerdere wapens tegelijk te laten dragen. Je kan steevast twee bogen en twee meleewapens dragen. Daar kan je met een enkele druk op de knop tussen wisselen, zelfs midden in gevechten. Het geeft je heel veel vrijheid en het zorgt er ook voor dat je nooit in de problemen komt wanneer je een vijand moet verslaan die een specifieke aanpak vereist. Die wapens spelen ook op heel wat verschillende manieren. Sommige bogen hebben enkel hun nut op korte afstand en kunnen gezien worden als een soort shotgun, terwijl een andere boog dan weer fungeert als een sniper. Het ene zwaard is dan weer razendsnel maar redelijk zwak, terwijl je met die immense bijl veel schade kan aanrichten, maar wel veel tijd zal verliezen.

Niet enkel de manier waarop je de wapens gebruikt, maar ook al de rest van het combatsysteem is op de schop genomen. Dat heeft nu meer weg van andere grote RPG’s. Het wordt daardoor een stuk vloeiender, terwijl het minder draait rond afwachten en de aanvallen van je vijanden counteren. Op tijd dodgen en de aanval inzetten is natuurlijk nog altijd van belang, maar je zal meer rekening moeten houden met de verschillende vijanden om je heen. Gelukkig doen wapens nu ook 360 graden schade. Maak je dus een ferme zwaai met een zwaard, dan zal je meerdere vijanden raken. Dat geldt natuurlijk ook voor je tegenstanders. Je kan wel dodgen, maar als zij in hun uitzwaai toch nog contact maken, dan zal je schade oplopen. In het begin is dat even aanpassen, zeker voor gamers die al heel wat Assassin’s Creed hebben gespeeld, maar eens je het onder de knie hebt, is het nieuwe combatsysteem een fikse stap voorwaarts voor de reeks. Net als bij het idee achter Senu kunnen we ook hier niet echt van vernieuwend spreken, want gelijkaardige systemen doen al langer de ronde in RPG's, maar voor Assassin's Creed is het een ware verademing.

Nu is niet elke speler gediend met stevige gevechten. Sommigen pakken het liever wat rustiger aan. Die verschillende soorten spelers kunnen Bayek volledig naar wens aanpassen in het upgradesysteem, dat wordt verdeeld in drie delen: Seer, Warrior, Hunter. De Warrior spreekt voor zich en focust vooral op offensieve attributen. Bij de Seer ga je dan weer meer voor de stealthaanpak. Binnen de Hunter-vaardigheden zal je tot slot alles vinden dat te maken heeft met je pijl en boog. Je bent volledig vrij in de keuzes die je maakt en de manier waarop je Bayek laat spelen en ook in het spel zelf kan je vrijwel altijd kiezen hoe je een missie aanpakt, waardoor je nooit in de problemen komt wanneer je voor een bepaalde set upgrades hebt gekozen.

Zoals we eerder al zeiden is de wereld prachtig neergezet en dat is ook op grafisch vlak zo. Het is en blijft een grote open-world game en dus heb je af en toe wat last met textures die laat inladen of hier en daar een kleine bug, maar algemeen beschouwd ziet het Egypte in Assassin’s Creed Origins er zeer mooi uit. Vooral de grote steden zijn duidelijk met zeer veel zorg gemaakt. Ook het water en zeker het zand in de woestijn zien er bijzonder indrukwekkend uit. Die woestijn wordt nog indrukwekkender wanneer er een zandstorm losbarst of je iets te lang met je blote knikker in de zon hebt rondgelopen en rare dingen begint te zien.