Valkyria Revolution

Valkyria Revolution

[Gespeeld op PS4]

De Valkyria-serie heeft zijn naam en faam vooral te danken aan het uitstekende Valkyria Chronicles. Dit tactisch rollenspel-klassieker werd recent nog van een remaster voor de pc en ps4 voorzien en nu komt men met een gloednieuwe Valkyria-game op de proppen. Echter gooit deze (vierde) telg in de serie het volledig over een andere boeg en krijgen we van SEGA een action rpg voorgeschoteld.

Het is daarom ook niet verwonderlijk dat SEGA de typische Chronicles-naam achterwege laat. Revolution is eerder een soort van spin-off met slechts enkele gemeenschappelijke elementen, zoals de aanwezigheid van een Valkyrie en het gekende mineraal Ragnite. Buiten deze elementen hebben we voornamelijk te maken met een geheel nieuw verhaal in een nieuw universum.

Het verhaal zelf voelt echter wel enigszins vertrouwd aan. Dankzij de ontdekking van Ragnite weet het Ruhzien keizerrijk zijn macht over alle andere gebieden en landen uit te oefenen. Jutland, een klein nabijgeleden land, wordt flink benadeeld door dit machtsvertoon. Het conflict tussen Jutland en het keizerrijk vormt de basis van het verhaal, waarin we vooral de Circle of Five en de Anti-Valkyria Squad volgen in hun strijd tegen de vijf grote generalen van het keizerrijk.

Deze strijd zal allesbehalve van het leien dakje verlopen, vermits de personen uit de Cirlce of Five heel wat geheimen voor hun metgezellen van Jutland en de Anti-Vallkyria squad achterhouden. Qua gebeurtenissen en verhaal zal je dus steeds willen weten wat er zal gebeuren en dat is maar goed ook, aangezien je voor 60%-70% van de totale speeltijd naar cutscenes zal kijken.

Praktisch alles wordt verteld aan de hand van in-game cutscenes, die soms net iets te langdradig of statisch zijn om te blijven boeien. We hadden graag toch net iets meer dynamiek of flow gezien, zeker wanneer je de gamers zo lang van gameplay onthoudt. In dat opzicht had men allicht beter geopteerd om een game van 10 à 20 uren te maken in plaats van eentje die per sé 20 à 40 uren moet meegaan.

Nu goed, het verhaal en diens presentatie is één iets, de gameplay is jammer genoeg een heel paar ander mouwen. Aangezien het hier een actie JRPG betreft, heeft de speler de mogelijkheid om zich in een gevechtsmissie te allen tijde te verplaatsen. Je kan ook steeds jezelf verdedigen of een dodge uitvoeren. Om een aanval of skill uit te voeren, moet je wel wachten tot de action bar opnieuw gevuld is. Je kan hier en daar ook gebruik maken van de omgeving, want het alom gekend schuilen achter zandzakjes is zeker een mogelijkheid.

Is dat wel überhaupt nuttig of een goede optie wanneer je ook gewoonweg bijna alle aanvallen kan vermijden door een welgemikte dodge of een verdedigingsmanoeuvre uit te voeren? De mix van al deze, vaak overbodige, elementen komt volgens ons allemaal net iets te onafgewerkt en geforceerd over. Ook de progressie aan de hand van skills en abilities is een beetje slordig en onoverzichtelijk uitgewerkt. Anno 2017 verwachten we toch iets meer duidelijkheid en stroomlijning wat deze zaken betreft.

Bovendien is de AI van zowel de tegenstander als je metgezellen zo achterlijk, dat er ook een heel deel van de uitdaging of fun verloren gaat. Op vlak van gameplay en ontwerp leek er precies een ontzettend grote onenigheid tussen de designers plaatsgevonden te hebben, waarna men dan maar besliste om alles in een grote mixer te gooien tijdens het ontwerpen van Revolution.

Op visueel vlak zullen heel wat Valkyria-fans reeds gemerkt hebben dat Revolution er toch wat anders uitziet. Het stijlvol karakter uit de Chronicles-games heeft plaats moeten maken voor een meer typische en generieke JRPG artstyle, wat toch wel een heel spijtige zaak is. Bepaalde omgevingen en personages zien er echt enorm generiek of gewoonweg slecht ontworpen uit, terwijl het merendeel gelukkig nog wel in zekere mate door de beugel kan.

Vreemd genoeg zien we de Chronicles-stijl soms wel terug wanneer we een verkoper in het spel aanspreken en het spelscherm rondom de speler vervaagt in een andere artstyle. Over het algemeen maakt het nieuwe uiterlijk van de game het geheel zeker niet onspeelbaar. We vinden het gewoon zeer jammer dat het uniek uiterlijk plaats heeft gemaakt voor iets wat we reeds in ettelijke generieke JRPG's gezien hebben.

Is er dan helemaal niets goed uitgewerkt in de game? Wel, een lichtpuntje kan allicht de soundtrack zijn. De componist Yasunori Mitsuda, gekend van Chrono Trigger en de Xeno-serie, heeft een prachtige soundtrack vol mooie tracks afgeleverd. Ook is er een dual audio-optie in het spel beschikbaar, waardoor je de mogelijkheid hebt om Revolution aan de hand van Japan stemmenwerk te ervaren.