Syberia 3

Syberia 3

[Gespeeld op pc]

Als de eerste twee delen een succes zijn geweest, dan is het niet zo bizar wanneer een ontwikkelaar op de proppen komt met een derde deel van een franchise. Meestal doen ze dat vrij snel, om mee te kunnen liften op het succes van de vorige games. Niet zo bij Microïds, dat maar liefst 13 jaar wachtte om op de proppen te komen met Syberia 3. Volgens ons hadden ze beter besloten om de game gewoon nooit te maken.

In Syberia 3 kruip je opnieuw in de huid van Kate Walker, die ook in de eerste twee delen de hoofdrol speelde. Het verhaal begint wanneer je wordt gered door de Youkols en terecht komt in een ziekenhuis waar ze niet echt van plan zijn om je zomaar te laten vertrekken.

Al snel wordt duidelijk dat er meer achter de mensen in het ziekenhuis zit en dat ze het ook niet echt begrepen hebben op de Youkols. Dat is een stam van nomaden en om de één of andere reden vinden bepaalde mensen dat ze zich maar eens ergens moeten vestigen en moeten stoppen met dat ronddwalen. Vraag ons niet waarom ze allemaal zo’n groot probleem hebben met de Youkols, want dat wordt nooit echt duidelijk uitgelegd. Kate Walker besluit al snel om zich op te werpen als de reddende engel voor de Youkols en samen ga je op zoek naar een manier om te ontsnappen aan je vijanden.

Het verhaal van Syberia 3 is redelijk warrig en dat wordt er niet beter op door de constante verwijzingen naar de vorige games. We snappen dat de game deel uitmaakt van een reeks en dat we met hetzelfde hoofdpersonage spelen, maar als je 13 jaar wacht om een nieuw deel op de markt te brengen, dan moet je er rekening mee houden dat niet iedereen die eerste twee games heeft gespeeld. Een beetje achtergrondinformatie had dus wel gemogen.

Wie wel de eerste twee delen heeft gespeeld, die weet dat het daar over point & click games ging. Dat systeem wordt in Syberia 3 deels overboord gegooid. Het is nog altijd de bedoeling om puzzels op te lossen door vanalles te verzamelen en dat dan op de juiste manier te gebruiken, maar voortaan kan je vrij bewegen met Kate Walker. Echt fan van dat systeem zijn we niet, want we hebben het gevoel dat het eerder enkel tijdverlies oplevert. Wij zouden liever gewoon wat rond geklikt hebben, in plaats van rond te lopen in desolate omgevingen.

Moesten die omgevingen nu nog mooi zijn om naar te kijken, dan hadden we het allemaal nog wel oké gevonden. Spijtig genoeg is dat niet het geval. De graphics zien er verouderd uit en alles is nogal flets ingekleurd. We snappen dat het spel zich afspeelt in een grauwe wereld, maar af en toe een tikkeltje kleur had wel gemogen. Het helpt ook niet dat Syberia 3 flink last heeft van framedrops, zelfs wanneer er letterlijk niemand in beeld is buiten Kate. Dat mag echt niet, zeker niet wanneer de game al niet van de hoogste grafische kwaliteit is.

Ook de voice acting in het Engels is van een laag niveau. De stemmen worden zonder enige vorm van emotie ingesproken en de gezichten van de personages vertonen evenmin enige vorm van leven. De lipsynchronisatie zit er ook nog eens regelmatig naast en als ze wel klopt, dan krijg je gewoon een kaak te zien die een beetje op en neer beweegt.

Ondanks al deze negatieve punten, kan een game als Syberia 3 nog gered worden, als de puzzels van een hoog niveau zijn. Dan neem je al die randzaken er wel bij, want dan beleef je plezier aan het bedenken van oplossingen. Jammer genoeg is dat niet het geval. Slechts in één of twee gevallen moesten we echt nadenken over een oplossing, maar meestal waren de puzzels bijzonder eenvoudig.

De enige momenten waarop een puzzel iets meer tijd in beslag nam, was wanneer we van hot naar her werden gestuurd om spullen te verzamelen die we nodig hadden. Dat we in die gebieden al meermaals waren gepasseerd is voor Syberia 3 geen enkel probleem. We vragen ons nog altijd af waarom we al die items niet gewoon meteen konden verzamelen, waarna we zelf maar moesten uitdokteren wanneer we ze nodig hadden. Het had de puzzels beter gemaakt en het had ons heel wat tijd bespaard.