Dragon Quest Heroes 2

Dragon Quest Heroes 2

[gespeeld op PS4]

Na wat met blokjes gespeeld te hebben in Dragon Quest Builders mogen we terug onze zwaarden scherpen voor een nieuwe Warriors game van Omega Force. Opnieuw zorgt de Japanse studio voor een kleurvolle Action RPG die zowel charme als erg veel inhoud biedt. En zoals in de meeste games van Omega Force is deze sequel ook weer net iets beter afgewerkt dan zijn voorganger.

Om te beginnen is er het verhaal. Waar in de eerste game je van gevecht naar gevecht liep met weinig uitleg of plot, krijg je in dit vervolg een meer traditioneel verhaal vol intrige en een leuke party met tal van zij-personages, terwijl je het land doorkruist in opdracht van de koning. Het verhaal zit wel nog steeds vol clichémateriaal en eeuwenoude voorspellingen, maar het wordt als een mooi vertellend boek voorgesteld zoals je zou verwachten van een Dragon Quest game. Al bij al zorgt dit voor een plezierig, doch achterhaald verhaal voor deze hack & slash gameplay. Naar het einde toe wordt het ook allemaal wat langdradig.

Het verhaal wordt nog het best ondersteund door de structuur van de game. Spelers zijn namelijk vrij om het hele land te verkennen. Natuurlijk is niet heel de map open zoals in bijvoorbeeld Skyrim, maar de zones zijn groot genoeg om je zin voor avontuur te botvieren. Doorheen woestijnen, bossen en winterse gebieden trekken met klassieke Dragon Quest muziek is iets dat fans van de serie perfect zal meeslepen in de game.

Op een manier is deze game alles wat een Dragon Quest fan verlangt. Je hebt bekende cameos die terugkeren en orkestrale muziek uit voorgaande games, plus nog een aantal verwijzingen en grapjes die terugslaan op oude games. Niet-fans worden ook niet in de steek gelaten, gezien deze game los staat van de vorige en de gameplay zo opgebouwd is dat iedereen het avontuur eenvoudig kan oppikken en naar volle kan beleven.

Over eenvoudig gesproken. De combat blijft erg simpel om op te pikken en om combo’s mee te maken, terwijl special abilities en moves dan weer voor meer variteit in je speelwijze. zorgen. Naast de normale lichte en zware aanvallen kan ieder personage nog vier verrschillende technieken gebruiken. Zo gebruikt het personage Desdemona een zware bijl om veel zware slagen uit te delen aan meerdere tegenstanders, terwijl Torneko vreemde krachten gebruikt om mensen te helpen in combat, zoals genezen en boosts. Zo heb je genoeg variatie om je party te perfectioneren.

Het nieuwe klasse systeem voegt daar aan toe dat de twee hoofdpersonages Larazel en Teresa tussen gevechten in kunnen veranderen van klasse. Zo kunnen ze meer magiërs zijn als je ze een staf geeft of een echte ridder met twee zwaarden. Iedere klasse start wel op level 1, dus goed nadenken vooraleer je van klasse verandert als die nieuwe klasse veel zwakker is dan je huidige vijanden. Dit systeem zorgt er later in de game wel voor dat je flink wat moet grinden, als je van plan bent om last-minute van speelstijl te veranderen tijdens een gevecht. Natuurlijk kan je er ook altijd voor kiezen om je volledig te richten op één of twee speelstijlen.

Doorheen hordes en hordes aan vijanden vechten om sterker te worden kan na een poosje wel beginnen enerveren voor sommigen onder ons. Maar we moeten gelukkig niet iedere keer missies herspelen gezien de open zones steeds zorgen voor het respawnen van vijanden na een poosje. Er zijn ook genoeg side quests naast het hoofdverhaal te vervullen, om zo het verkennen van gebieden nog aangenamer te maken en het grinden van levels wat minder saai te maken.

Dragon Quest Heroes II heeft veel meer te bieden dankzij zijn open zones, maar het zijn de verhaalgevechten die de game echt doen stralen. Doorheen de campaign zul je vaak in enorme gevechten tussen verschillende legers belanden. Deze tonen waar Omega Force echt goed in is en aangezien de framerate altijd stabiel blijft rond de 60 frames per seconde, is het een zalig gevoel om doorheen tientallen vijanden per keer te klieven.

Doorheen al het geklief kom je ook vaak eens een baas tegen waar je toch wel strategisch tewerk zal moeten gaan. Deze slaan meestal zo hard dat je in slechts enkele slagen het onderspit delft. Je dodge knop is dan je beste vriend en nauwkeurig openingen zoeken en afwachten is dan de boodschap. Dit maakt de game zeker niet altijd tot een hersenloze hack’n slasher. Her en der vind je ook kleinere bazen verspreid in de wereld, die je ook van een pittige uitdaging voorzien. Hierdoor blijft de game te allen tijde uitdagend genoeg om je hersens wel degelijk alert te houden.

Een gevarieerd arsenaal aan speelbare personages houdt de game lang fris, maar toch begint het naar het einde toe allemaal wat langdradig te worden. De game smijt tegen de laatste missies vaak wel eens de ene na de andere horde zware monsters op je af. Normaal gezien ben je tegen die tijd wel sterk genoeg om ze aan te kunnen, maar de grotere HP-balken kunnen de gevechten nogal langdradig maken. Na een speeltijd van om en bij de 40 uur zul je toch wel beginnen denken dat het tijd wordt om eens de hoofdvijand van de game tegen het lijf te lopen en te bevechten, in plaats van nog maar eens een horde van zijn aanhangers om de hoek te zien komen.

Aangezien de game zoveel nadruk legt op de vele kleurrijke monsters die dit spel te bieden heeft, is het vanzelfsprekend dat we hier het monster medal systeem zien terugkeren uit de eerste game. Met dit systeem kun je net als in de vorige game een vriendelijk monster summonen om je te helpen vechten of te healen. Nieuw dit keer is dat je ook zelf in een monster kan veranderen en tijdelijk hun krachten kan overnemen. In deze vorm krijg je een nieuw arsenaal aan sterke aanvallen die enorme schade toedienen. Deze monstervormen duren nooit lang, maar ze voegen toch nog enkele extraatjes toe aan het al vrij groot arsenaal aan speelstijlen die je voor handen hebt.

Om nog wat extra variatie te geven kun je ook online gaan met de game en Challenges aangaan met tot drie extra spelers. Deze dungeons zitten vol met monsters, klein en groot, die je met zijn allen in de pan kan hakken. Eventueel kun je de challenges ook met de computer als hulp spelen, maar het spreekt voor zich dat het met echte mensen sneller zal gaan. Ook in de story mode missions kun je verkiezen hulp te verlenen of te krijgen indien je dit wenst, wat een mooi extraatje is voor zij die dit wensen. Het is niet iets baanbrekends, maar het zijn allemaal mooie extra’s om de spelduur te verlengen.