Wonder Boy: The Dragon's Trap

Wonder Boy: The Dragon's Trap

[Gespeeld op PS4]

Wonder Boy is één van die legendarische namen in de gamingwereld. Elke gamer die de leeftijd van 30 jaar al overschreden heeft, die heeft ongetwijfeld één van de games in de reeks gespeeld. De eerste titel in de reeks verscheen dan ook al in 1986 en in 1989 verscheen met Wonder Boy: The Dragon’s Trap misschien wel het beste deel uit de reeks. Dat vonden ze ongetwijfeld ook bij Lizardcube, waar ze zich waagden aan een volledige remake van de game. Een klassieker opnieuw maken met volledig dezelfde gameplay, het is en het blijft een immens risico.

Want dat is wat deze Wonder Boy: The Dragon’s Trap is. Het is een waarheidsgetrouwe remake van een game die bijna 30 jaar oud is. Geen nieuwe gameplay, geen nieuwe werelden en geen nieuwe snufjes. Het enige verschil zijn in principe de graphics en de muziek, maar daar is het verschil dan ook immens.

Het origineel van deze game stamt uit het 8-bit tijdperk en was toen ook al niet echt de mooiste game op de markt. Als je dan naar de huidige versie kijkt, dan weet je dat Lizardcube prachtig werk heeft geleverd. Alle omgevingen, vijanden en personages werden volledig opnieuw met de hand getekend en ze zien er daardoor prachtig uit. Het origineel was een leuke game om te spelen, maar dankzij de nieuwe graphics word je nu echt volledig meegezogen in de spelwereld. Wij kunnen niet anders dan onze hoed afdoen voor het werk dat ze op dit vlak hebben geleverd bij Lizardcube.

Ook de muziek werd in een nieuw jasje gestoken. Daarbij werd wel het origineel in gedachten gehouden, maar werd er voor meer diepgang gezorgd. Ook hier werd knap werk geleverd, al werden we soms wel eens gek van steeds hetzelfde deuntje wanneer we nog maar eens het loodje legden, maar dat is eerder onze fout dan die van de game.

Wie de oude graphics en muziek mist, die moet trouwens niet wanhopen, want die zijn allebei aanwezig in de game. Met een simpele druk op de knop kan je constant wisselen tussen retrographics en het modernere werk. Bijzonder leuk voor wie een klassieker uit zijn jeugd nog eens wil beleven zoals hij of zij die herinnert.

Aan de gameplay werd dus niets veranderd en dat is maar goed ook, want die zit volledig snor. Je start de game als Hu-Man (of Woman), maar al snel word je vervloekt door een draak, waarna je verandert in Lizard-Man. Heel de game draait dan ook rond je zoektocht om terug je oorspronkelijke vorm te vinden. Doorheen de game zal je zo wel nog veranderen in Mouse-Man, Piranha-Man, Lion-Man en Hawk-Man. Allemaal hebben ze hun eigen krachten die je nodig hebt om de verschillende gebieden van boven tot onder te verkennen. Wonder Boy: The Dragon’s Trap is immers geen lineaire game en je zal meermaals dezelfde gebieden opnieuw bezoeken. Later in de game kan je naar hartenlust veranderen in je verschillende vormen, waardoor je alle gebieden kan bereiken.

Dat Wonder Boy niet lineair speelt, is bijzonder leuk, maar soms ook heel frustrerend. Je krijgt immers niet al te veel informatie, waardoor je soms op goed geluk op zoek moet naar de volgende stap in je zoektocht. Daarbij moet je goed onthouden waar je al bent geweest en welk personage waar naartoe kan gaan. Doe je dat niet, dan geraak je zonder twijfel de weg kwijt en moet je op goed geluk zoeken naar die deur waar je echt wel doorheen moet.

Dat drukt de pret in Wonder Boy: The Dragon’s Trap echter niet en het is misschien zelfs nodig om af en toe verloren te lopen. Zo kom je al eens ergens terecht waar je anders nooit zou komen, waardoor je nieuwe wapens kan vinden of extra hartjes om je levensbalk een beetje langer te maken. Bovendien is de game maar een vijftal uurtjes lang en zorgt die verloren tijd er voor dat je iets meer waar voor je geld krijgt.

Die langere levensbalk heb je trouwens echt wel nodig, want we hebben het hier over een pittige game. In principe beschik je steeds maar over één leven, al kan je ook potions vinden die je een tweede kans geven, maar die zijn bijzonder schaars. Leg je bovendien het loodje, dan word je gedropt in het dorpje waar alles begint. Dat wil zeggen dat je soms hele lange stukken opnieuw moet spelen, met het risico dat je dus opnieuw sterft.

Gelukkig is Wonder Boy: The Dragon’s Trap geen oneerlijke game. Een goede en voorzichtige speler kan zonder kleerscheuren door de wereld bewegen. De vijanden staan steevast op dezelfde plaats, en spawnen ook steeds terug wanneer je een scherm verlaat, en ze gedragen zich op gekende manieren. Dat houdt in dat je nooit verrast zal worden en dat is maar goed ook. Anders zou het echt wel heel pijnlijk worden. In deze game draait alles dan ook rond timing. Op de juiste momenten de aanval plaatsen, is vrijwel altijd de juiste oplossing om het einde te halen. Als een kip zonder kop rondlopen in de wereld kan amper, behalve misschien dan later in de game, wanneer je een stuk sterker bent en de controls een pak beter onder de knie hebt.