Styx: Shards of Darkness

Styx: Shards of Darkness

[gespeeld op PS4]

Met Styx: Shards of Darkness brengt Cyanide Studio een vervolg op Styx: Master of Shadows. Net als in 2014 krijgen de heilige drievuldigheid - de PS4, de Xbox One en Windows - de game ter beschikking. Wij mochten de PS4-versie aan onze mening onderwerpen.

De introductievideo maakt meteen duidelijk dat Styx nog niets van zijn speciale krachten is afgeleerd. Hij maakt zich onzichtbaar, zet een val met gif uit en slaagt er in de vijand van de wijs te brengen met een kloon van zichzelf. In Shards of Darkness gaat Styx op zoek naar een scepter in Korrangar, een elfenstad waarin de hoge priesteres Lyssril de plak zwaait. Die scepter deert Styx niet, maar in ruil krijgt hij een voorraad Amber, een goudgeel goedje waaraan hij verslaafd is. Het verhaal zit vol intriges en verraad met op het einde de ontrafeling van een groot myserie, eentje dat de wereld van Styx helemaal op stelten zet. Maak je echter geen zorgen als je de eerste game niet hebt gespeeld, het verhaal van Shards of Darkness geeft je alle info die je nodig hebt om mee te zijn zonder het verhaal van de vorige game te kennen.

Styx: Shards of Darkness draait op Unreal Engine 4. Styx en de animaties zien er over het algemeen goed uit, de wereld zelf soms ietsje minder.  Het stemmenwerk van Styx wordt nog steeds door dezelfde voice actor ingesproken, wat we alleen maar kunnen toejuichen, want hij levert erg goed werk af. Af en toe verbreekt Styx de vierde muur, vooral in de laadschermen, wanneer hij je ofwel compleet uitmaakt of je net moed inspreekt. Deze stukken zijn goedkope humor, maar het geeft de grofgebekte Styx een leuke dosis attitude waardoor het plaatje klopt.

Styx: Shards of Darkness is een pure stealth game. De game zal je niet verleiden om al vechtend aan de slag te gaan. In tegendeel, conflicten worden flink afgestraft, dus je wordt echt richting stealth geduwd. Dat is op zich goed bekeken, je game echt focussen op stealth gameplay, maar de afstraffingen kunnen wel eens frustrerend aanvoelen. Om aanvaringen te vermijden, zal je dus zoveel mogelijk de schaduwen opzoeken, Styx doorheen kleine muuropeningen laten bewegen of van het ene dak naar het andere dak springen. Bij sommige vijanden kan je je nog verweren met wat geluk, maar vele types zijn gewoonweg te sterk tegenover onze goblin en de enige redding bij een aanvaring met hen is gewoonweg op de vlucht gaan. De meeste vijanden kunnen je zien en horen, maar andere vijanden merken je op een andere manier op. De dwergen kunnen je vanop een afstand ruiken en bepaalde keverachtigen hebben dan weer een erg goed gehoor. Bij die laatste moet je zo traag en stil mogelijk bewegen en dat is lang niet altijd zo eenvoudig. 

Om zich te verstoppen, kan Styx in kisten, kasten en vaten kruipen, maar eens vijanden gealarmeerd zijn, zullen ze Styx ook daar in zoeken; uitdaging mag er nu eenmaal zijn. De vijandelijke vestigingen zijn voorzien van alarmbellen. Wanneer een vijand je spot, zal die de klok luiden en krijg je zo een heleboel vijanden op je dak. Gelukkig kan je dergelijke alarmbellen saboteren, waarbij de klok op het hoofd van de klokkenluider zal vallen, altijd leuk om te zien.

Vijanden slaan niet alleen alarm wanneer ze Styx zien, maar ook wanneer ze één van hun collega’s vermoord zien liggen. Best ruim je vijanden dus meteen op door ze in een ravijn te gooien of in een kast weg te stoppen. Al kan het soms ook handig zijn om een vermoorde vijand goed in het zicht te leggen. Wanneer zijn nietsvermoedende collega er dan even radeloos bij staat, kan je hem ook snel koud maken. Tenzij er meteen een handjevol vijanden aankomen, dan kies je weer beter even het hazenpad. Styx kan ook gebruik maken van gifpijltjes en gifvallen, hij kan lusters losknopen van het plafond en overgeven in het drinkwater van de vijand. Iedereen die dan nog van dat water drinkt sterft binnen lutelle seconden. De manieren waarop je vijanden stiekem kan vermoorden, is best uitgebreid. Het leveldesign van de game is ook erg goed, waardoor je altijd via meerdere wegen ergens kan geraken. 

Het merendeel van de missies zal je volbrengen door enkele acties af te werken in een stadje of andere locatie. Gelukkig zijn er ook enkele andere soorten van missies, waarin we een boss moeten verslaan, een aantal testen succesvol moeten afwerken of gewoonweg geen enkele keer mogen opgemerkt worden. Over de grote lijn weet de ontwikkelaar de gameplay net fris genoeg te houden, want zonder deze afwijkingen zou het iets te veel van hetzelfde geweest zijn.

De grootste ergernis in de game vonden we het schommelen aan een koord naar een ander koord of oppervlak. Met de linkerjoystick moet je dan de richting aangeven, naar voor en naar achter, maar de precisie hiervan is barslecht, want je vliegt zowat alle kanten uit. Je zal dus veelal in een richting springen die je niet uit wou en zo ter plekke neerstorten. Game over smaakt op zo'n moment echt wel zuur en dan heb je ook echt geen zin in de commentaar van Styx. Gelukkig kan je op bijna elk moment met één drukknop het spel snel opslaan. De enige voorwaarde is dat er niemand gealarmeerd is en op zoek is naar Styx. Je zal dus zelden echt grote stukken opnieuw moeten spelen, tenzij je natuurlijk bent vergeten te saven of het net een missie is waarin er geen tussentijdse save mogelijk is. Bij de boss fights zijn zo'n tussentijdse saves niet mogelijk én laat Styx erg snel het leven bij de minste misstap, Styx is op zo'n momenten niet de enige die vloekt. Deze stukken zal je wellicht meerdere keren opnieuw moeten spelen. Dat was althans bij ons het geval.

Styx vangt aan met een kleine variatie aan kunstjes, maar bij het vervolledigen van doelen zal je punten winnen die je kan uitgeven in de skill tree. Hier zal je Styx dan nieuwe zaken aan kunnen leren op vlak van combat, stealth play of ook bijvoorbeeld voor het craften. Hier en daar kan Styx een knutselbank vinden waar hij health potions, nieuwe gifpijlen of vallen in elkaar kan steken. Deze kosten resources die je doorheen de missies zal kunnen verzamelen. Resources zijn er niet bepaald in overvloed, dus het loont om goed rond te kijken. De grootste kracht die Styx bezit is Amber Vision. Hiermee ziet hij vijanden en naar waar ze kijken en lichten interessante zaken zoals resources op. Die Amber Vision speelt erg handig. Voor wie graag af en toe een sidekick wil en niet genoeg heeft aan de kloon die Styx kan inzetten, kan de game in coöp gespeeld worden met een vriend. Dit hebben we echter niet getest voor onze review, dus hierover kunnen we weinig kwijt.