FIFA 17

FIFA 17

[gespeeld op Xbox One]

Het moet niet gemakkelijk zijn om elk jaar de nodige vernieuwingen door te voeren in sportgames zoals FIFA. Toch proberen ze het bij EA Sports elk jaar opnieuw en ook in FIFA 17 zijn de nodige veranderingen doorgevoerd. Dit jaar kunnen we zelfs spreken van enkele grote wijzigingen.

We beginnen deze keer met een aspect dat we vaak houden voor het einde van onze reviews: de graphics. FIFA 17 maakt immers voor het eerst gebruik van de Frostbite engine, die ooit door DICE werd ontwikkeld voor Battlefield, maar nu ook zijn weg vindt naar andere games. Dankzij het gebruik van Frostbite ziet FIFA 17 er beter uit dan al zijn voorgangers. Dat valt vooral op bij de gezichten van heel wat spelers en managers in de game. Die zien er bijzonder realistisch uit. Ook de stadions werden aangepakt, met vooral een veel betere belichting. Tijdens een wedstrijd zal je perfect kunnen zien op welk tijdstip van de dag er gespeeld wordt.

Die graphics schijnen ook door in The Journey, de nieuwste mode in FIFA 17. EA Sports kon dankzij Frostbite immers een volledige wereld creëren, die verder gaat dan enkel het voetbalveld. In The Journey stap je immers in het leven van de beginnende voetballer Alex Hunter, die zijn eerste stappen in het professionele wereldje zet. Het verhaal wordt verteld dankzij een flink aantal filmpjes die het leven op de club, maar ook de banden met de familie en vrienden, in beeld brengt.

The Journey is eigenlijk de evolutie van Be a Pro, waarbij je de controle krijgt over één enkele speler en zijn acties. Vroeger kon je gewoon een club kiezen, speelde je je wedstrijden en probeerde je zo een grote carrière uit te bouwen. Nu gaat het allemaal net ietsje verder. Je moet ook alle trainingen doen, al kan je die ook simuleren, en er is zelfs ruimte voor interactie met spelers, pers en familie. Dat gebeurt door middel van een dialoogwiel dat zo lijkt weggelopen uit games als Dragon Age. Afhankelijk van je reacties zal je ook een eigen karakter ontwikkelen. Dat heeft dan weer effect op je relatie met de fans, je manager en de andere spelers.

We gaan hier niet doen alsof het allemaal bijzonder diepgaand is. Uiteindelijk zijn het nog altijd de prestaties op het veld die er over beslissen of je al dan niet mag starten in de volgende match. De verschillende filmpjes en andere extraatjes dienen toch vooral om het een beetje interessant te houden. Dat lukt soms, maar soms ook niet. We zijn trouwens ook blij dat je voor elke match mag beslissen of je enkel met Alex wil spelen of dat je het hele team onder je controle wil. Zo kan je zelf steeds wisselen en heb je ook niet het probleem dat je vasthangt aan een soort gameplay die je eigenlijk niet leuk vindt. Het is wel jammer dat je enkel maar kan kiezen voor een club uit de Engelse Premier League, al zal dat voornamelijk te maken hebben met de beperkingen rond de filmpjes die op voorhand moeten gemaakt worden.

Naast The Journey zijn er natuurlijk ook heel wat veranderingen doorgevoerd op vlak van de gameplay. Net zoals elk jaar hebben ze bij EA Sports geprobeerd om het spelletje nog realistischer te maken.

Zo zijn alle spelhervattingen in de game aangepakt. Bij corners en vrije trappen op bepaalde plekken zal je voortaan een mikpunt te zien krijgen dat je kan verplaatsen om de correcte plek te vinden. Het moet er voor zorgen dat het allemaal wat preciezer is. Alleen wordt het voor ons zo ook een beetje te eenvoudig met momenten.

Ook de rechtstreekse vrije trappen kregen een make-over. Voortaan kan je de positie van een speler achter de bal aanpassen, waardoor je meer of minder effect op een bal kan zetten. Bovendien staat de camera voortaan achter de speler, waardoor je een perfect zicht op de goal hebt. Ook hier zorgen de vernieuwingen er voor dat je gemakkelijker zal scoren op een vrije trap. Spelers die een beetje oefenen, zullen al snel elke vrije trap naar de kruising trappen.

Tot slot werden ook de strafschoppen en zelfs de inworpen aangepakt. Net als bij de vrije trappen heb je bij de strafschoppen nu meer vrijheid over je positie achter de bal, de aanloop en de manier waarop je tegen de bal trapt. Bij inworpen kan je voortaan de man die inwerpt langs de lijn bewegen. Niet dat we dat ook maar één keer hebben gebruikt, maar het is mogelijk. Het is maar dat je het weet.

Ook de intelligentie van de AI werd opnieuw aangepakt, wat het meeste opvalt bij de looplijnen en bewegingen van je teamgenoten. Die zoeken nu sneller de diepte en de ruimte, waardoor het net dat tikkeltje leuker wordt om een aanval op te zetten. Vroeger kwam het niet zo vaak voor dat je na een aanval langs de flank de centrale middenvelder in het strafschopgebied zou vinden. Terwijl het toch zijn taak is om aanvallen te volgen en in de zestien meter op te duiken wanneer nodig. Nu kan je er sneller op rekenen dat hij daar is waar hij hoort te zijn.

Daarnaast werd ook het fysieke spel aangepakt, al gaat het hier over kleinere veranderingen die niet iedereen zullen opvallen. Het moet nu eenvoudiger zijn om een bal af te schermen en ook de lijf-aan-lijfgevechten moeten realistischer gebeuren. Voeg daar de nieuwe animaties aan toe en het fysieke spel van FIFA zag er nooit beter uit. Al herhalen we dus dat het veranderingen zijn die minder mensen zullen opvallen, dan de betere looplijnen van de AI.

Het enige probleem dat we een beetje blijven hebben met FIFA 17 is dat het allemaal een beetje sloom aanvoelt soms. Een pas naar je medemaat lijkt altijd net iets te traag te gaan en de bewegingen van de spelers voelen net niet soepel genoeg, waardoor alles een soort flow mist die het spelen van voetbalgames net zo leuk maakt. Het ziet er allemaal mooi uit en het werkt ook goed, maar het mist een zeker gevoel waardoor we ons net iets minder meegezogen voelen terwijl we een wedstrijd aan het spelen zijn.