Le Tour de France 2016

Chasse patate met Le Tour de France 2016

[gespeeld op PlayStation 4]

Tussen het EK voetbal en de Olympische spelen door is het derde grote sportevenement van de zomer van 2016 ondertussen stevig over halfweg. Voor sommigen is de Ronde van Frankrijk niet meer dan een oninteressant tussendoortje, maar voor anderen is dit jaarlijkse wielerevenement de hoogmis van de sport. Hoewel de gameversie van de Tour intussen ook een jaarlijks terugkerend fenomeen is, zijn er wellicht weinigen die het spel als de jaarlijkse hoogmis van hun spelaankopen zien. Slaagde Cyanide er nu wel in om Le Tour de France 2016 boven het middelmatige te tillen? Wij zochten het uit.

Net zoals in de voorgaande edities van de wielergame van Cyanide kruip je ook deze keer op het zadel om met een coureur naar keuze het mooie weer te proberen maken in de koers. Wanneer je voor het eerst een overzicht te zien krijgt van de controls lijkt de besturing behoorlijk ingewikkeld, maar niets is minder waar. Naast de standaardknoppen die je in elke racegame terugvindt, zijn er knoppen voorzien om je een aërodynamische houding te laten aannemen in afdalingen, jezelf in het wiel van een voorganger te planten of om wat drank of voedsel binnen te spelen om je energieniveau op peil te houden.

Energiemanagement is overigens de sleutel tot succes in de gameplay. Dat geldt niet alleen voor de duur van één enkele rit of koers, maar aangezien vermoeidheid zich opbouwt door het wielerseizoen door moet je ook opletten wanneer je je kruit wil verschieten, want je kunt er vanop aan dat er nadien een terugval zal volgen. Tijdens de race verbruikt je renner energie, wat netjes opgevolgd wordt door een metertje op je scherm. Wanneer je te lang in het rood gaat, blaas je jezelf op en dat betekent simpel gezegd dat een aap op een trottinet je fluitend zou voorbijfietsen, wat je kansen op een overwinning dus tot nul herleidt.

Netjes op het randje blijven rijden zonder erover te gaan is dus de kunst en dat is iets voor volhouders. Wie al eens een wielerwedstrijd op de televisie bekeek, weet dat er vaak de eerste uren geen bal te zien is (buiten het excellente commentaar van Michel Wuyts op de restaurants, brouwerijen en kastelen die de renners het landschap passeren) en dat is in Le Tour de France 2016 niet anders. Zelfs met de doorspoelfunctie op volle kracht ben je makkelijk een klein half uur bezig met één rit, wat bovenal serieus saai is wanneer je continu op het energiemetertje moet zitten te turen.

Om het geheel toch boeiend te houden kun je in de game switchen naar de tactische kant van de race en instructies geven aan de renners in je ploeg. Zo kun je ze bijvoorbeeld vragen om te gaan demarreren, een treintje voor je op te zetten of je simpelweg uit de wind te houden. Wanneer je vindt dat dat allemaal niet snel genoeg gebeurt of wanneer je energie volledig op is en je geen zin hebt om aan een slakkengangetje tot aan de finisch te rijden, kun je op elk moment in de race ook gewoon naar een andere renner van je ploeg switchen.

Toch bleek de hulp van teamgenoten doorgaans compleet overbodig in onze wedstrijden, omdat de game je weinig in de weg legt wanneer je een renner selecteert die geen complete nul is. Snel meezijn in de ontsnapping van de dag, doorspoelen tot de laatste 10 kilometer en vervolgens nog eens alles uit de kast (of uit je energiemetertje) sleuren bleek in zowat 9 op 10 van onze koersen het ideale recept te zijn om op het podium te belanden naast 2 lokale missen.

Hoewel alle technische snufjes dus aanwezig lijken te zijn in de besturing om het spel zo goed mogelijk de realiteit te doen benaderen is de implementatie niet altijd even geslaagd. De AI is bovendien bijzonder wispelturig. We hebben het dan zowel over die van je eigen team wanneer je het tactische menu even niet in het oog houdt als die van je tegenstanders. Wat ook al niet echt helpt, is dat Cyanide er opnieuw niet in is geslaagd om de licenties op alle ploegen binnen te halen. Je moet het dus stellen met onder andere Grel Van Avermak, Too Boonj en Chrie Froox. Toegegeven, er is een menuutje voorzien waar je alle namen kunt editeren, maar het is al heel wat edities van Pro Evolution Soccer geleden dat we ons nog aan zo'n prutswerkje gewaagd hebben.

Qua spelmodi zijn er naast de 'Tour'-modus zelf (waar je naast de Ronde van Frankrijk 2016 ook nog enkele andere Franse rittenwedstrijden kunt selecteren) ook nog een managersmodus (Pro Team genaamd) en een modus waarin je je eigen koers of etappewedstrijd kunt ontwerpen. Voor wie geen zin heeft in het spelen van lange ritten is er ook een uitdagingsmodus die je afdalingen laat doen tegen de klok. Leuk voor een paar keer, maar we vroegen ons bij deze modus al vrij snel af waarom we niet gewoon een racespel aan het spelen waren met wagens in plaats van fietsen.

Ook op visueel vlak slaagt Cyanide er niet in om haar wielerspel op het niveau te krijgen van de consoles waarvoor ze het uitbrengen. Niemand zou vreemd opkijken wanneer we zouden zeggen dat we op onze PS3 aan het spelen waren en dan nog zouden de graphics niet meer dan matig geweest zijn. Los van de beeldkwaliteit rijd je regelmatig dwars door andere renners heen, wat er ook niet al te best uit ziet. De soundtrack tenslotte is kort en repetitief, om het maar niet te hebben over de vreselijke kwaliteit van het teamradiobandje.