Yo-Kai Watch
Yo-Kai Watch
Nintendo heeft met de Pokémon-reeks al een enorme hoeveelheid fans achter zich staan, al probeert af en toe iemand anders iets gelijkaardigs op de markt te brengen, in de hoop het succes te kunnen nabootsen. Yo-Kai Watch is zo'n game, die in Japans een grote schare fans heeft verzameld en nu ook naar hier komt. Op het eerste zicht is dit Pokémon, maar toch heeft het ook zijn unieke trekjes die een aangename verandering opleveren.
Jij speelt als een schoolgaande jongen of meisje die op een dag een Yo-Kai Watch vindt waarmee hij deze wezentjes kan waarnemen. Al snel ontmoet je Whisper, een Yo-kai die op een normaal spook lijkt. Dankzij hem leer je Yo-kai vangen en help je mensen die lastiggevallen worden door deze wezens. Van het éne probleem val je wel in het andere en over het algemeen lijkt het alsof je constant klusjes opknapt zonder een echt doel of een antagonist om tegen te strijden. Het gevoel dat je dus naar een einddoel streeft, zit niet zo sterk in deze game geprent.
Naast al die probleempjes heb je gelukkig een erg gevarieerde stad om te verkennen met rijke buurten, scholen, shoppingcenters, parken en supermarkten. De stad leeft echt en je kan de mensen zelfs volgen in hun dagelijks gewoontes. Er zijn ook verborgen steegjes, verlaten gebouwen en andere locaties om te verkennen, de ideale plekken om geheimen te vinden. De wereld is niet even groot als in andere RPG's, maar er zit voldoende variatie in, waardoor je ze wel als evenwaardig kan beschouwen.
Om Yo-kai te vinden moet je overal zoeken, van normale plaatsen zoals een boom tot weggestoken plaatsen waar een normaal mens niet zou komen. Met behulp van je touchscreen en een lens probeer je de Yo-kai uit zijn schuilplaats te halen, wat meestal tot een gevecht leidt met XP of een nieuwe recruut. Het is echter niet zo dat je de beestjes "vangt". Ze beschouwen je vanaf dan als je meester en komen zelf met je mee (hetzelfde principe dus, maar een andere toepassing).
Het vechtsysteem is een van de leukste aspecten van het spel. De wezentjes vechten zelf zonder dat je moet ingrijpen, maar jij moet wel op het juiste moment genezen, buffs en debuffs toepassen, je line-up aanpassen en op het juiste moment een speciale aanval inzetten - allemaal via het touch screen. Je bent voortdurend bezig, zeker tijdens baasgevechten waar je eerst bepaalde zaken moet doen om bijvoorbeeld zwakke plekken bloot te leggen.
Alle Yo-kai behoren tot 1 van de acht stammen, met elk hun eigenschappen. Sommige stammen zijn beter in het beschermen van je team, terwijl anderen dan weer agressief zijn. Zet de juiste stammen bij elkaar om zo je aanvallen nog krachtiger te maken en jezelf een voordeel te bezorgen tegenover de vijand. Echter, het is een leuk systeem, maar niet perfect. Zo moet je een mini-game spelen als je een ultieme aanval wil inzetten. De gimmick is leuk, maar het wordt al snel eentonig en zelfs vervelend. Meer mini-games of meer uitdaging had welkom geweest.
Wie wil verzamelen, zal ook tegen de factor "geluk" aan botsen. Er is namelijk altijd een goede kans dat het faalt, ook al heb je voldoende items ingezet en zaken gegeten om de kans te vergroten. Met meer dan 200 Yo-Kai kan het dus een frustrerende tocht zijn om ze allemaal te bemachtigen - zeker als ze gaan lopen of sterven. Verder is de map ook niet meteen handig. Zo word je soms van hot naar her gestuurd zonder enige aanduiding van waar je naartoe moet.
Er zitten ook side missions in de game die je kan vervullen als je het even niet meer weet en gaandeweg kom je dan misschien de oplossing van de hoofdmissie wel tegen. Deze kleinere missies zijn qua gesprekken altijd wel gezellig om te lezen, maar de herhaling kruipt er qua opdracht wel snel in, dus die kan je best slechts af en toe doen. In totaal zal je zowat 25 uur bezig zijn met het hoofdverhaal, maar met de zij-opdrachten zijn er dus nog wel wat extra uurtjes te rapen. Verder kan je ook met een vriend lokaal vechten of via Streetpass andere Yo-Kai verwelkomen in je stad.
Audiovisueel ziet alles er wel gelikt uit. Artistiek is alles indrukwekkend getekend, niet geheel onverwachts komende van de meesters die Professor Layton en Ni No Kuni hebben gecreëerd. Petje af voor dit kantje van het spel. Jammer van de kleine ergernissen, want als die weggewerkt worden, zit Level-5 met een nieuwe potentiële topreeks.
- Audiovisueel prachtig
- Goed uitgewerkte Yo-kai
- Tribes in plaats van elementen
- Yo-kai bevrienden moeilijk
- Slechte map
- Minigame in gevechten kan beter