Battleborn

Battleborn

[gespeeld op PS4]

Wie Gearbox zegt, die zegt waarschijnlijk Borderlands, maar natuurlijk is dat niet de enige reeks waar de studio zich mee wil bezig houden en dus kwamen ze op de proppen met een nieuw IP: Battleborn. Dat is een online first-person shooter met heel wat MOBA-invloeden, gemixt met de typische stijl van Gearbox.

Het is dan ook vrijwel onmogelijk om de hand van Gearbox niet onmiddellijk te herkennen in Battleborn. Dat begint al bij de grafische stijl, die heel wat wegheeft van Borderlands. Van cellshading kunnen we niet echt spreken, maar de kleurrijke personages en omgevingen en de cartoony stijl zijn we ondertussen toch al gewend van Gearbox. Al moeten we wel toegeven dat we iets meer fan zijn van de stijl van Borderlands dan die van Battleborn. Ook de typische humor maakt in Battleborn zijn opwachting. Tijdens de missies in de singleplayer wordt er heel wat gecommuniceerd door personages die niet aanwezig zijn op het slagveld en die hebben meer dan eens grappige oneliners.

Battleborn is daarnaast ook een stevig lootfest, al komt dat iets minder sterk naar de voorgrond tijdens het gamen zelf. Je kan doorheen de game immers heel wat verschillende items verzamelen, die je personage kunnen versterken, maar je kan er steeds maar drie van gebruiken. Die loot bevat ook geen nieuwe wapens, maar enkel items die bijvoorbeeld je schild versterken of je meer health geven of andere voordelen die de stats van je personage verbeteren. Je kan verschillende loadouts maken, maar voor elke missie of elke match kan je slechts één loadout van drie items aanduiden (die je telkens moet activeren tijdens je game door voldoende "shards" op te pikken als betaalmiddel).

Als je verzamelwoede nog niet gestild is bij het verzamelen van al die loot, dan kan je ook aan de slag gaan met een hoop challenges die je bepaalde titels kunnen opleveren. Speel je bijvoorbeeld tien missies of matches met één personage, dan krijg je een nieuwe titel. Er zijn ook echter heel wat titels waar je zwaardere uitdagingen voor moet uitvoeren.

Laten we echter overgaan naar de gameplay, eerst bij de singleplayer. Die bestaat uit acht losse missies, die kort het verhaal van de game vertellen. In Battleborn zijn we bijna op het einde van het leven in het universum gekomen. Alle sterren, behalve eentje, zijn uitgedoofd en iedereen die nog leeft, is op weg naar die ster. Elk ras heeft een andere reden om naar Solus, zoals de ster toepasselijk wordt genoemd, te komen. Al snel moeten ze echter hun geschillen opzij zetten om de strijd aan te gaan met de Varelsi. Die zijn verantwoordelijk voor het verdwijnen van de andere planeten en sterren en om het universum te redden, moeten zij vermorzeld worden.

Het verhaal mag dan wel aanwezig zijn, het is niet echt van groot belang in Battleborn. Er zijn wel een aantal knappe filmpjes gemaakt rond de acht missies, maar uiteindelijk is de singleplayer één grote tutorial. Toch wil dat niet zeggen dat je geen plezier kan beleven aan de singleplayer, al raden we niet aan om dat alleen te doen of met een klein team.

In Battleborn kan je aan de slag met een team van maximaal vijf spelers en indien mogelijk kan je dat ook best doen. Heel wat missies zijn immers amper te doen als je alleen of met pakweg twee gamers aan de slag gaat. De missies duren dan ook stukken langer. Zelfs met een volledig team is het niet eenvoudig, als er in dat team niet goed wordt samengewerkt.

Dat samenwerken is niet altijd even eenvoudig, vanwege het uitgebreide arsenaal aan personages. In Battleborn heb je de keuze uit 25 personages, al zijn er in het begin slechts 8 beschikbaar. De rest moet je vrijspelen door missies uit te spelen of door bepaalde andere uitdagingen te volbrengen. Iemand die enkel de singleplayer speelt kan alle personages vrijspelen, net als iemand die enkel voor de multiplayer kiest. Door die ruime keuze aan personages zijn ook heel wat samenstellingen mogelijk voor de teams.

Net als in elke andere online shooter heb je verschillende types, zoals een support, een tank, een healer en ga zo maar door. Je bent echter niet verplicht om een gebalanceerd team uit te bouwen. Wil je met vier andere tanks spelen, dan is dat mogelijk. We raden het niet aan, maar het is wel mogelijk. Het is daarbij wel lastig dat je niet op voorhand kan zien welk personage iemand wil selecteren, voor hij dat ook effectief heeft gekozen. Spelers die dus alleen aan de slag gaan en via matchmaking werken, die zullen het dus moeilijk hebben om een gebalanceerd team te vormen, want iedereen heeft natuurlijk zijn favoriete personage. Je keuze even herzien omdat je merkt dat de rest nogal aanvallend is en je bijvoorbeeld Miko wil pakken om te kunnen healen, gaat dus niet.

Er zijn nog enkele andere mankementen die het frustrerend kunnen maken om een potje Battleborn te spelen. Sommige personages zijn gemaakt om op afstand te spelen, terwijl anderen het meer voor close combat hebben. Dat is maar logisch ook. Het is echter nogal lastig dat de tanks meestal nogal groot uitvallen, waardoor ze het zicht van andere personages kunnen blokkeren en je bijvoorbeeld je ultieme aanval geblokkeerd ziet doordat er nét iemand voor je heen loopt en de aanval dus afblokt. Tijdens bepaalde missies kom je bovendien al eens terecht in kleinere ruimtes waarin het moeilijk navigeren is met grote personages en ze nog meer in de weg lopen van andere types. Op zo’n momenten kan Battleborn net dat tikkeltje te hectisch worden.

We zijn nu al een tijdje aan het praten, maar we hebben het eigenlijk nog niet gehad over de manier waarop personages stijgen in level tijdens het spelen. Bij het begin van elke missie of match start iedereen steeds vanaf nul. Je krijgt per niveau de keuze om één augments te kiezen en dat is het. Doorheen je speelsessie zal je dan stijgen in level, tot maximaal level 10. Op elk niveau krijg je de keuze tussen twee opties (of 3 als je mutations hebt, die je verkrijgt door vaak met hetzelfde personage te spelen), waarbij je steeds het ene of het andere moet kiezen. Vaak gaat het om een defensieve of een offensieve optie. Zo kan je kiezen om meer health te krijgen of om meer schade aan te richten. De meeste augments zijn ook verbonden aan de special skills van je personage.

Elk personage begint met twee special skills, die hij doorheen het spel steeds kan gebruiken, al moet je wel rekening houden met een cooldown. Na een aantal levels speel je ook je 'ultimate' vrij en beschik je dus over drie skills. Bij het ene personage zijn de skills gericht op het aanrichten van flink wat schade, terwijl de meer defensieve personages ook defensieve skills hebben, zoals schilden of de mogelijkheid om het team te healen.

Het is duidelijk dat Battleborn hiervoor zijn inspiratie is gaan halen bij de MOBA’s en we moeten zeggen dat we best wel fan zijn van het systeem. Het zorgt er immers voor dat je personages altijd op een andere manier kan aanpassen, zonder dat je voor de rest van de game vasthangt aan één build.

Gamers die de singleplayer hebben uitgespeeld en enkele personages onder de knie hebben, die zullen daarna het meeste van hun tijd spenderen in de multiplayer van Battleborn. Die bestaat momenteel uit drie modi met elk twee maps. Dat is niet al te veel, maar Gearbox heeft beloofd dat we later nog extra personages en maps mogen verwachten en dat allemaal gratis.

De eerste mode van Battleborn is Incursion. Daarin is het de bedoeling om twee grote robots van de tegenpartij te vernietigen. Daarvoor zal je wel eerst een groepje minions naar een robot moeten leiden (weer een MOBA-invloed), want enkel zij krijgen het schild van de robot omlaag. Ondertussen krijg je natuurlijk ook te maken met een tegenstander die exact hetzelfde doel heeft. Je zal als team dus steeds moeten verdedigen en aanvallen. Om het pleit in je voordeel te beslechten kan je wel enkele mercenaries kunnen bemachtigen. Die moet je eerst zelf verslaan, waarna ze voor je team zullen vechten. Die mercenaries zijn dan ook bijzonder belangrijk.

In Incursion is het nog belangrijker om samen te werken dan in de singleplayer. Slaagt een team er immers in om de overmacht te krijgen in het gevecht, dan zullen de minions waarschijnlijk doorbreken en bestaat de kans dat je de wedstrijd verliest. Een andere manier om de overmacht te krijgen, is het bouwen van apparaten die verspreid staan doorheen de map. Dat kunnen turrets zijn, maar ook healing stations of accelerators die je sneller laten bewegen. Super minions maken je team minions dan weer een stuk steviger, zodat de kans groter is dat ze hun doel bereiken.

De tweede mode is Capture, die iets typischer is voor een FPS. Hierin moet je team bepaalde objectieven weten te veroveren. Het eerste team dat er in slaagt om 1.000 punten te verzamelen, wint de match. Tot slot is er Meltdown. Hier komen de minions weer op bezoek. Deze keer moeten ze niet beschermd worden om robots te kunnen vernietigen, maar dienen ze als offer voor de minion grinder die te vinden op de map (en die verplaatst in het tweede deel van de wedstrijd). Hoe meer minions je team kan offeren, hoe meer punten je team verdient. Wanneer een team de overhand neemt, dan verhuist het punt waar het offer plaatsvindt wel meer naar de kant van de tegenstander. Zo blijven wedstrijden iets langer interessant.

Net als in Incursion is het in Capture en Meltdown steeds belangrijk om goed samen te werken met je team. Een speler die denkt dat hij alles alleen kan, die zal niet slagen in het opzet en een ongecoördineerd team zal sowieso de duimen moeten leggen voor een team met een strategie, dus communicatie en personagekennis zijn zeker meegenomen. Net op dat vlak kan het dan sneu zijn als je door de onmiddellijk definitieve keuze van je personage eigenlijk al op voorhand aan een quasi gedoemde confrontatie begint.