Fire Emblem Fates: Birthright

Fire Emblem Fates: Birthright

Daar waar Fire Emblem Fates: Conquest een stevige uitdaging voor de fans weet aan te bieden, pakt Fire Emblem Fates: Birthright het iets rustiger aan en lijkt het in dat opzicht meer op de ware sequel van Fire Emblem: Awakening. Hierdoor is Birthright een erg goede keuze voor zij die voor het eerst de serie een kans geven of voor zij die de 3 games uit de Fates-reeks gaan spelen.

In onze review van Fire Emblem Fates: Conquest was collega Guerrilladawg vrij kritisch over het zwakke verhaal van de game. Dat is gelukkig niet echt het geval voor Birthright, alwaar de speler een aangenaam en goed verhaal voorgeschoteld krijgt. Naar het einde toe kent het verhaal soms iets te veel drama, maar de onvoorspelbaarheid ervan is net een vrij groot voordeel ten opzichte van Conquest.

In Birthright kies je als speler de kant van je ware familie - de Hoshidans. De Nohrians, je adoptiefamilie, zullen hier allesbehalve genoegen mee nemen en constant op de hielen zitten, maar gelukkig staan heel wat Hoshidans klaar om je door dik en dun te steunen. Heel wat personages zijn erg goed uitgewerkt en zijn eigenlijk een pak interessanter dan de personages in Awakening, de vorige game in de Fire Emblem-serie.

Als we dan toch een negatief punt in het verhaal van Birthright moeten aanhalen, is het wel het feit dat de speler met nog heel wat onopgeloste vragen blijft zitten. Het antwoord op deze vragen krijg je in Fire Emblem Fates: Revelation, het sluitstuk van de Fates-games.

Qua opzet en gameplay is er niet veel veranderd in de Fire Emblem-serie. Elk hoofdstuk schotelt je een gevecht voor, waarin een van de drie volgende objectives aan je gegeven zal worden: Schakel de baas uit, dood iedere vijand in de map of verover een bepaald punt. De meeste mappen zijn vrij eenvoudig ontworpen en kennen niet echt veel unieke mechanics of zware uitdagingen in tegenstelling tot de twee andere Fire Emblem Fates-games. De nieuwe Dragon Veins, waarmee je de omgeving in een map kan beïnvloeden, zijn wat overbodig in Birthright vanwege de simpele opzet in elke map.

Daar waar Conquest je geen tijd geeft om tussen de chapters in wat optionele gevechten te voeren om je personages sterker te maken, heb je in principe in Birthright ongelimiteerde optionele gevechten om meer ervaring op te doen. Zeker op hogere moeilijkheidsgraden is dit gegeven allesbehalve een overbodige luxe. Men heeft ditmaal ook een nieuwe moeilijkheidsgraad, Phoenix, aan het geheel toegevoegd. Hierin komt een gesneuveld personage na één beurt weer meteen tot leven, wat eigenlijk een beetje als een baby-modus overkomt en alle uitdaging weghaalt, maar meer opties zijn nooit een slechte zaak, denken we dan.

Een van de grote nieuwe features in Fire Emblem Fates is het My Castle-gebeuren. Je krijgt namelijk toegang tot een eigen kasteel alwaar je tal van randvermaak en shops kan uitbouwen. My Castle voegt als het ware een fikse dosis optionele micromanagement aan de het totaalpakket. Vooral zij die graag op het sociaal aspect van de games focussen, kunnen in het kasteel tal van leuk uitgewerkte, optionele conversaties tussen de personages terugvinden.

Op grafisch vlak zien we dat de ontwikkelaar toch heel wat extra budget van Nintendo gekregen heeft. Er zijn heel wat mooie CG-filmpjes aanwezig die het geheel toch net wat aangenamer maken. Ook in-game ziet alles er wat beter uit. De overgangen tussen het mapoverzicht en de gevechten zijn bijvoorbeeld sterk verbeterd, alsook zijn er meer camera-opties voor de actie aanwezig. Bovendien is de soundtrack wederom erg sterk en sfeervol.