Alienation

Alienation

Housemarque heeft met Dead Nation al eens bewezen dat het perfect weet hoe het een twin-stick shooter in elkaar moet steken. Met Alienation krijgen we de spirituele opvolger van die game op ons bord en we moeten zeggen dat Housemarque er nog een flink schepje bovenop heeft gedaan en met succes.

In Alienation hebben de aliens de aarde ontdekt. In het begin hebben de verschillende regeringen dat verborgen proberen te houden, maar uiteindelijk is er toch een immense oorlog uitgebarsten waarin de mensheid op het punt staat om het onderspit te delven. In een laatste poging om de wereld toch te redden, worden er nu soldaten ingezet met speciaal ontwikkelde wapens. Hun doel is om zo snel mogelijk de aliens uit te roeien en de oorlog toch nog te winnen.

Dat is zowat alles wat je moet weten van het verhaal van Alienation, dat er eigenlijk ook niet echt toe doet. De game is een knalfestijn en het verhaal bestaat enkel om al dat grof geschut te verantwoorden. Zonder verhaal zouden we de game echter nog even plezant vinden, maar je moet als ontwikkelaar je game toch ergens aan ophangen.

Gamers die voor het eerst aan de slag gaan met Alienation krijgen de keuze uit drie verschillende classes: Bio-specialist, Tank en Saboteur. De Bio-specialist heeft als grootste voordeel dat hij teamgenoten kan healen, maar hij heeft ook een aantal snufjes in zijn arsenaal die het vijanden bijzonder moeilijk maken, zoals een giftige wolk die al het alien gespuis in zijn buurt schade berokkent.

De Tank spreekt voor zich natuurlijk. Dit personage staat steevast vooraan in de vuurlijn. Zo beschikt hij over een Ground Smash die vijanden in een cirkel rond hem beschadigt, maar hij kan ook een schild oproepen voor hem en zijn teamgenoten. De Saboteur tot slotte kan een verwoestende airstrike laten uitvoeren en kan zichzelf tijdelijk onzichtbaar maken voor vijanden.

Daarnaast beschikken de drie verschillende personages ook nog eens over enkele passieve skills die hen bijvoorbeeld meer health geven of hun melee-aanval krachtiger maken. Tijdens het spelen moet je trouwens ook goed opletten wanneer je een skill activeert, want als je teamgenoten dicht genoeg in de buurt zijn, dan zullen zij ook meegenieten. Een team dat goed samenwerkt kan dus flink wat schade aanrichten.

Ben je toch niet tevreden over je nieuwe skill, dan is dat geen enkel probleem. Elk ability point, die je krijgt wanneer je stijgt in level, kan je terugeisen en opnieuw gebruiken. Een beslissing is dus nooit definitief, wat zeker van pas kan komen in bepaalde missies waar de ene skill misschien nuttiger is dan de andere.

Alienation kan je alleen spelen, maar het is in de eerste plaats een co-op game. Om te beginnen kan je iemand nog redden van de dood wanneer je samen speelt, terwijl het alleen simpelweg game over is. Daarnaast is het ook gewoon veel leuker om samen te spelen. Er zijn meer vijanden op je scherm te zien en de actie wordt veel hectischer, zonder dat het chaotisch en onoverzichtelijk wordt.

We raden het trouwens niet aan om te sterven in Alienation. Dat is nooit een goed idee, maar in deze game zijn daar een aantal gevolgen aan verbonden. Zo heb je een XP-multiplier die maximaal kan oplopen tot vijf, maar die ook terug reset wanneer je sterft. Bovendien vind je ook betere loot wanneer je multiplier op de hoogste stand staat. Je kan ook spawn points in de levels vernietigen om later betere loot te krijgen, maar ook die extraatjes verdwijnen als je sterft.

Loot is dan ook bijzonder belangrijk in Alienation. Zonder de juiste wapens kan je het immers vergeten om de game tot een goed einde te brengen. De aliens worden immers steevast sterker en doorheen de levels vind je geen overvloed aan nieuwe munitie. Dat is geen probleem als je wapen sterk genoeg is en je dus minder kogels moet gebruiken, maar in het andere geval zou je wel eens zonder munitie kunnen vallen en dat wil je echt niet.

Het verhaal van Alienation bestaat uit 20 missies, die je pakweg 5 tot 7 uur bezig zullen houden. Dat lijkt weinig en dat is het ook, maar de game stopt niet wanneer je het voor de eerste keer hebt uitgespeeld. Je personage zal dan immers nog maar halverwege zijn maximum level van dertig zijn en zodra je de game één keer uitspeelt stijgt ook het World Level. Hoe hoger het World Level, hoe sterker de vijanden die je overal zal tegenkomen. In ruil krijg je natuurlijk ook betere loot voorgeschoteld.

Eens je het einde hebt bereikt krijg je nog een aantal extraatjes. Zo kan je aan de slag in UFO en Ark Ship Missions. De UFO Mission zullen je meer loot verschaffen, terwijl de Ark Ship Missions uiterst taai en veel meer vergen van je vaardigheden in PvP, maar je kan ook zelf specifieke uitdagingen nastreven (zoals het doden van specifieke vijanden op een heel specifieke manier).

Alienation heeft wel één groot probleem en dat is dat het vergeet om een aantal zaken deftig uit te leggen. Zo weet je eigenlijk nooit wat de UFO Missions en Ark Ship Missions zijn voor je er aan begint, kan je blijkbaar iemand anders zijn spel invaden, maar wordt dat ook nooit uitgelegd en de verschillende manieren om je wapens te upgraden moet je ook maar zelf uitdokteren. Na een paar pogingen heb je dat allemaal wel ontdekt, maar het kon ook gewoon op twee minuten uitgelegd worden.

Op grafisch vlak blinkt de game echt uit. De werelden zijn niet speciaal memorabel, maar de grote gevechten worden op prachtige wijze in beeld gebracht en vooral effecten zoals ontploffingen en vuurhaarden zijn een lust voor het oog. We kennen heel wat grotere games die daar nog iets van kunnen leren, al liet Housemarque met onder meer Resogun ook al zien dat het visueel verbluffend materiaal kan maken.