Far Cry Primal

Het is het jaar 10.000 voor Christus en onze schaars geklede protagonist Takkar trekt samen met een andere jager de velden in. Dat mammoeten lekker zijn wisten we al van bij de frituur, dus we werpen onze speren naar een kleine mammoet. De mammoet gaat neer, maar de tijger die vervolgens op het toneel verschijnt, tempert de euforie en doet ons beseffen dat we niet de sterksten zijn in de natuur. De prehistorische toon die Far Cry Primal kenmerkt, is gezet. Na de jacht zetten we koers richting het dorp, de centrale hub en het hart van Far Cry Primal.

Het wordt duidelijk dat jij als speler behoort tot de Wenja-stam en dat je strijdt tegen de gewelddadige Udam. Het eerder genoemde dorp is de veilige thuishaven van de Wenja en jij als speler krijgt de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat het dorp veilig blijft. Dit doe je door missies uit te voeren voor je stamhoofden en zo de Udam te onderdrukken. Helaas, qua verhaal is dat het zowat. Je aanvaardt een queeste in je dorp, voert hem uit, keert terug naar het dorp en daarmee is de kous af. Toegegeven, er zijn wel mini verhaallijnen, maar dat is slechts goedkope lijm om de missies enigszins aaneen te hechten. We misten een hoofdverhaallijn met interessante personages die ervoor zorgt dat we de game in één ruk willen uitspelen. 

Veel van die missies bestaan uit het doden van vijanden of het vergaren van grondstoffen. Vooral dat verzamelen van grondstoffen is iets waar je - ook buiten missies - veel tijd aan zal moeten besteden. Het zal namelijk geen verrassing zijn dat crafting in Far Cry Primal een core gameplay element is. Denk aan het fabriceren van een boog, knots en speer, maar ook de meer gesofisticeerde zaken zoals een grijpklauw en bijenbom. Het krachtigste wapen van allemaal is misschien wel je trouwe viervoeter. Veel van de dieren in Far Cry Primal kan je namelijk temmen. Achteraf kan je dit dier steeds oproepen en kan je zo vechten met het dier aan je zij.

Onze sabeltandtijger deed zijn naam eer aan en zette onbevreesd zijn tanden in eender welke vijand die we hem opdroegen. Als het dier gewond is, kan je hem oplappen door hem een stuk vlees te voeren en indien nodig kan je hem nog steeds uit de dood laten verrijzen. Voor de dierenliefhebbers is er nog een extraatje. Takkar kan op eender welk moment een uil oproepen en er de controle over nemen om zo het terrein te verkennen. Na het ontgrendelen van de juiste vaardigheden (zie hieronder), kan je de uil ook inzetten om bommen te droppen en de zwakkere vijanden te elimineren. 

Na het succesvol uitvoeren van queestes verdien je XP en net zoals in zijn voorgangers kan je deze punten spenderen in de skill tree (om bijvoorbeeld minder schade op te lopen, meer materialen te vinden of meer pijlen te kunnen produceren met minder hout). Naast XP mag je bij het beëindigen van missies ook geregeld nieuwe dorpelingen verwelkomen in het Wenja-dorp. Die dankbare dorpelingen werken voor jou, waardoor je elke dag (in de dag en nacht-cyclus) materialen krijgt die de dorpelingen voor jou hebben vergaard. Hoe meer dorpelingen in het dorp, des te meer spullen je elke dag krijgt. Heb je genoeg materialen verzameld, dan kan je ook de hutten in je dorp verder uitbreiden waardoor je opnieuw meer dorpelingen krijgt, maar ook nieuwe missies en wapens ontgrendelt. 

Na het lezen van bovenstaande tekst is het je vast al opgevallen dat Far Cry Primal anders is, maar eigenlijk toch niet zo. De beruchte radiotorens zijn vervangen door ‘vreugdevuren’ en ook de outposts zijn terug van de partij. Het rijden op een mammoet en zo vijandige kampen bestormen zorgde voor mooie momenten, maar in Far Cry 4 konden we in principe ook al op de rug van een olifant kruipen. Wat we dan wel weer konden smaken in Far Cry Primal is de sfeer die wordt neergezet. Vooral de audio doet het hem, want grafisch werd de lat niet hoger gelegd. Ook zit de game - zoals het een echte Far Cry game betaamt - opnieuw tot de nok toe gevuld met content. Na 15 uur spelen leerde het startscherm ons bijvoorbeeld dat we slechts 23% van de game achter de kiezen hebben.