Gravity Rush Remastered
Gravity Rush: Remastered
Gravity Rush staat misschien wel bekend als één van de beste PlayStation Vita-games, een titel die de game vast en zeker verdient. Hoewel de game last had van de gebruikelijke kinderziektes die een eerste telg van een nieuwe franchise bijna altijd heeft, wist het door diens charme en schattige hoofdpersonage al snel een publieksfavoriet te worden. Helaas zijn er heel wat mensen die game nooit gespeeld hebben door het toch wel mindere succes van de PlayStation Vita. De vraag naar een consoleport wordt dan ook al jaren gesteld en met Gravity Rush Remastered wordt die vraag eindelijk positief beantwoord.
Zo'n vier jaar geleden eindigden we onze review met de stelling dat we misschien nooit zullen weten of Gravity Rush nu daadwerkelijk beter had geweest op het grote scherm. De game stond namelijk eerst op de planning als een PlayStation 3-titel, maar werd pas tijdens de ontwikkelingsfase veranderd in een PlayStation Vita-game. Remasters had je destijds echter bijna niet en echt veel PlayStation Vita-ports kunnen we ons ook niet herinneren. Het was daarom dat we in 2012 dachten dat we Gravity Rush misschien nooit op een console zouden ervaren, maar nu kunnen we dat dus wel. Waardoor we ook meteen kunnen antwoorden op die ene vraag: is Gravity Rush beter op console dan op de handheld?
Na de PlayStation 4-versie enkele uurtjes te hebben gespeeld kunnen we erg makkelijk antwoorden op die vraag. Gravity Rush Remastered is op zowat alle vlakken beter dan het origineel. Ergens is dat logisch natuurlijk. De PlayStation 4 is veel krachtiger en de zestig frames-per-seconde in combinatie met de sterk verbeterde graphics toont ons het echte potentieel van de game. De game zag er erg mooi uit op PlayStation Vita (mede door het OLED-scherm), maar het is pas wanneer je de vergelijking maakt met de remaster dat je ziet hoe groot het verschil tussen de twee werkelijk is.
Niet enkel door de resolutie, maar ook door de texturen van het spel. Alles is veel minder wazig en het lijkt wel alsof men zowat alle textures in het spel voorzien heeft van een veel hogere kwaliteit. Je voelt echt de impact die de remaster heeft gehad. Dat is wel deels te danken aan BluePoint, de ontwikkelaar achter deze PlayStation 4 versie. Zij zijn niet voor niets de beste in het vak.
Wat wij vooral appreciëren is de verbeteringen die zijn gemaakt aan de gameplay en dan bedoelen we voornamelijk de besturing. Gravity Rush heeft een erg uniek gameplay-systeem, maar op Vita was alles nogal vaak aan de chaotische kant. De camera ging niet altijd mee en het vliegen zelf verliep niet altijd vlekkeloos. De besturing voelde op momenten een beetje lomp aan.
Op PlayStation 4 speelt de game een pak beter. Het is zelfs zo dat de challenges zoals time trials veel makkelijker zijn geworden. Ook al is er niets aan de moeilijkheidsgraad veranderd. De besturing is gewoonweg verbeterd en dat doet echt wel veel aan de manier waarop je de game ervaart. De basisgameplay behoudt natuurlijk wel nog steeds dezelfde problemen. Er is vaak te weinig variëteit en vechten tegen de Nevi wordt na een tijdje ook wel een beetje saai, zeker als bijna elke missie hetzelfde doel heeft, maar dat probleem hoeft deze remaster niet op te lossen, dat is iets voor de sequel.
Inhoudsgewijs zal deze remaster je sowieso niet teleurstellen. Qua prijs is dit een mooie remaster, DLC inclusief. We hadden destijds wat kritiek op het gebrek aan zijmissies in de game, maar door de DLC is dat al een stuk verbeterd. Je hebt een handvol leuke randverhalen en ook extra kostuumpjes die je op eender welk moment in de game kan dragen, maar uiteindelijk zal het toch vooral die visuele stijl van de game zijn die vele mensen zal bekoren en dan hebben we het niet enkel over de spelwereld, maar ook over de Europese comic-boek stijl waarmee men het verhaal presenteert. Die stijl is tot in de puntjes afgewerkt en zorgt ervoor dat het verhaal de nodige charme krijgt, ook al is het plot niet zo speciaal.
- Betere performantie
- Sterk verbeterde graphics
- Betere besturing
- Nog even sfeervol als vier jaar geleden
- Gameplay blijft ietwat repetitief
- Te veel nadruk op vechten tegen Nevi